Osteochondritis dissecans - kraakbeen aandoening
Osteochondritis dissecans (OCD) is een aandoening aan (meestal) de elleboog of de knie en komt vooral voor bij kinderen/jongvolwassenen tussen de 12 en de 20 jaar die veel sporten. Osteochondritis dissecans is een aandoening waarbij het gewrichtskraakbeen kan loskomen en/of afbreken. De aandoening zorgt voor zeurderige pijn en kan uiterst vervelend zijn tijdens het bewegen van de elleboog of knie. Deze aandoening kan veroorzaakt worden door bijvoorbeeld een val en/of extreem veel sporten. Doordat bij de meeste gevallen de doorbloeding in het gewricht slecht is, duurt het natuurlijk herstel vaak minimaal 3 jaar. In sommige gevallen is dan ook een (kijk)operatie nodig om het losgelaten kraakbeen te verwijderen.Wat houdt Osteochondritis dissecans in?
Osteochondritis dissecans (OCD) is een aandoening aan het gewrichtskraakbeen van de elleboog of knie. Voetballers zullen het hebben in hun knie, terwijl bij tennissers het vooral de elleboog betreft. Het kraanbeen laat langzaam los van het bot, kan gaan rafelen en kan zelfs volledig loslaten. Dit zorgt voor pijn tijdens het bewegen van de elleboog of knie, in het bijzonder bij het sporten. De pijn bevindt zich in het desbetreffende gewricht en komt voor bij mensen tussen de 12 en de 20 jaar. Kenmerkend voor OCD is het kraken van het gewricht. Het is voor personen, die leiden aan deze aandoening, vaak moeilijk om te zeggen wanneer de pijn begon, omdat het proces langzaam gaat.De aandoening wordt over het algemeen veroorzaakt door overbelasting (met sporten) of een val, maar soms is de oorzaak moeilijk vast te stellen. Er zijn bij OCD verschillende stadia mogelijk. In het eerste stadium is alleen het bot verzwakt. Er bevinden zich nog geen scheuren in het kraakbeen. In het tweede stadium zijn deze wel al aanwezig. In het derde stadium is het kraakbeen volledig gescheurd en laat het los van het bot. In het laatste stadium is het kraakbeen volledig gescheiden van het bot en 'zweeft' het als het ware rond. Bij dit laatste stadium is het mogelijk dat de elleboog af en toe op slot schiet.
De behandeling van OCD
Door de arts wordt als eerste gekeken of er vocht aanwezig is in het gewricht. Ook wordt de bewegelijkheid getest en wordt er geluisterd om zo vast te stellen in welke mate het gewricht kraakt. Er wordt een röntgenfoto en/of CT-scan genomen. In sommige gevallen bij twijfel zelfs een MRI-scan. Op deze scans kunnen de artsen zien welk stadium van OCD aanwezig is. De behandeling hangt af van in welk stadium OCD zich bevindt. In het eerste stadium is het vooral zaak de elleboog te laten rusten en vooral niet te veel te sporten. Vaak wordt aangeraden om bij pijn en/of na het sporten te koelen met een ice-pack. DIt kan de pijn verminderen.Doordat bij OCD de doorbloeding in het gewricht slecht is, kan deze natuurlijke genezing wel 3 jaar duren. In de andere stadia is soms een medische ingreep noodzakelijk. Vaak kan het stukje kraakbeen, wanneer deze nog niet volledig is losgelaten worden vast geplakt door middel van een kijkoperatie. Indien het kraakbeen volledig heeft losgelaten zal het kraakbeen moeten worden verwijderd en zal de elleboog worden schoongemaakt. Vervolgens worden er gaatjes in het bot geboord, waardoor de doorbloeding en daarmee de groei van nieuw kraakbeen wordt gestimuleerd. In sommige gevallen wordt een stukje kraakbeen uit een ander deel van het lichaam in de elleboog geplaatst.
