Wat is PDD-NOS precies?

PDD-NOS valt onder de Autisme Spectrum Stoornissen en onder deze noemer worden alle autistische ontwikkelingsstoornissen gerangschikt die niet vallen onder een andere noemer. Met andere woorden, PDD-NOS is een restcategorie. Wanneer je een pervasieve ontwikkelingsstoornis hebt, die niet valt onder te verdelen in een andere categorie, word je onderverdeeld in de categorie PDD-NOS.

Wat zijn de problemen waar iemand met PDD-NOS tegen aanloopt?

Iedereen met PDD-NOS heeft problemen op sociaal communicatief niveau. Dit kan zich op verschillende manieren uiten:

• problemen met het begrijpen van gesproken taal
• problemen met het uitvoeren van een mondeling gegeven meervoudige opdracht
• problemen met het begrijpen van sociale omgangsregels (bijvoorbeeld sociale hiërarchie).

Mensen met PDD-NOS kunnen slecht organiseren en plannen, hebben vaak wat meer moeite met het geheugen, de concentratie en het nemen van beslissingen. Ze zien vaak niet de samenhang tussen oorzaak en gevolg. Ze vertrouwen op hun dagelijkse routine om zich staande te houden en hierdoor hebben ze moeite met veranderingen.

Verder hebben mensen met PDD-NOS hiernaast vaak last van een grote auditieve gevoeligheid, motorische stoornissen of als kind problemen met de motorische ontwikkeling en slaapproblemen.

PDD-NOS en werken

Van de volwassenen met PDD-NOS heeft waarschijnlijk slechts zo'n 40 % een betaalde baan, dit zijn degene die hun werk hebben kunnen maken van hun interesse en tijdens hun werk weinig van doen hebben met sociale interacties. Iemand met PDD-NOS heeft meer tijd nodig om zich een bepaalde routine eigen te maken. Hierdoor maken deze mensen op werkgevers vaak een luie, trage en niet gemotiveerde indruk. Hier bestaat weinig begrip voor, zeker wanneer niet bekend is dat dit geen opzet is maar te wijten aan een psychische handicap. Wanneer je PDD-NOS hebt, blijf je je leven lang tegen beperkingen aanlopen., daarom is het goed dat dit vroeg gediagnosticeerd wordt. Hoe vroeger de diagnose, hoe minder stress en onbegrip dit oplevert voor alle partijen.

Vroege ontdekking PDD-NOS

Hoe eerder PDD-NOS ontdekt wordt, hoe beter dit is voor het kind. Hij of zij kan dan met behulp van gedragstherapie en pedagogische begeleiding geholpen worden met het verbeteren van zijn of haar communicatieve en sociale vaardigheden. Helaas worden kinderen met PDD-NOS niet altijd op jonge leeftijd al gediagnosticeerd. Sommige patiënten krijgen deze diagnose pas wanneer ze vast lopen op de middelbare school of als volwassenen. Ze hebben zichzelf dan allerlei strategieën aangeleerd om zich stand te houden en het is dan veel lastiger om communicatieve en sociale gedragingen aan te leren en te begrijpen.

Wanneer je je als ouder zorgen maakt over de ontwikkeling van je kind, maak deze dan kenbaar aan een arts. Hoe onbeduidend de kenmerken ook zijn, vertrouw op je intuïtie. Enkele signalen dat er iets mis zou kunnen zijn, zijn:

• een huilbaby
• als baby veel overstrekken
• weinig oogcontact met de baby, het lijkt soms wel of je contact hebt, maar de baby kijkt hierbij vrijwel uitsluitend naar je bewegende lippen
• hoofdbonken
• veel woede-uitbarstingen waarbij het kind niet te kalmeren is
• moeizame motorische ontwikkeling
• vaak twijfels aan het gehoor van het kind, terwijl onderzoek geen afwijkingen laat zien
• veel of zelfs uitsluitend op de tenen lopen
• ergens tussen de twaalf en vierentwintig maanden lijkt het kind niet alleen stil te staan in ontwikkeling, maar zelfs een stapje terug te doen.

Wanneer je twijfels hebt en geen gehoor krijgt bij de arts, doe dan eens de test van Dr. Leo Kannerhuis op internet.