Bedrust bij zwangerschap

Bedrust tijdens de zwangerschap is soms noodzakelijk, bijvoorbeeld omdat er sprake is van een dreigende vroeggeboorte. Bij een dreigende miskraam wordt echter geen bedrust voorgeschreven. Een miskraam is in de meeste gevallen toch niet te voorkomen en is meestal het gevolg van een aanlegfout. Een hernia kan rugklachten veroorzaken. Vooral tijdens de zwangerschap is dit erg vervelend. Bedrust kan dan tijdelijk helpen. Maar door teveel rust kan ook een longembolie ontstaan. Daarom moet er altijd een goede afweging gemaakt worden tussen bedrust en beweging.

Wat is bedrust?

Met bedrust wordt bedoeld: het rusten in bed gedurende langere periode. Dus in ieder geval langer dan de gemiddelde 8 uren die men dagelijks in bed doorbrengt. Vroeger werd bedrust bij veel ziekten voorgeschreven. Ook bij bepaalde aandoeningen, botbreuken, spierpijn kneuzingen werd bedrust voorgeschreven. Inmiddels is bekend dat bedrust niet altijd noodzakelijk is en de genezing in bepaalde gevallen zelfs kan vertragen.

Zwangerschap

Bedrust wordt wel nog regelmatig bij een zwangerschap voorgeschreven. De zwangerschap is een zware belasting voor het lichaam. In bepaalde situaties ontstaat er een toestand waarbij er gevaar is voor de baby en/of de zwangere vrouw. Bedrust is dan noodzakelijk en vaak levensreddend.

Hernia tijdens de zwangerschap

Meer dan de helft van alle zwangere vrouwen heeft last van de rug. Vaak verdwijnen deze klachten weer na de bevalling. Bij een hernia ontstaat er een scheur in de buitenste ring van de tussenwervelschijf. Een oorzaak kan botontkalking zijn. Bukken, zwaar tillen of een verkeerd matras geeft wel vaker rugklachten maar hoeft niet tot een hernia te leiden. Mensen die licht werk verrichten krijgen net zo vaak met een hernia te maken als mensen die zwaar lichamelijk werk doen of hun rug verkeerd gebruiken. Een bevalling kan soms ook tot een hernia leiden.

Door de scheur in de tussenwervelschijf zal de zachte kern naar buiten komen en uitsteken. Dit hoeft niet altijd klachten te geven. In de helft van alle gevallen ontstaan er weinig tot geen klachten. De uitpuiling kan kracht uitoefenen op andere delen zoals een zenuwwortel. In dit geval ontstaan er pijnklachten in de rug en vaak het been. Deze pijnklachten kunnen hevig zijn en in een later stadium minder hevig maar vaak aanwezig. De pijnklachten hangen ook af van de houding en beweging van het lichaam. Krachtverlies in de spieren, incontinentie en verlamming komen soms voor.

In de meeste gevallen verdwijnen de klachten vanzelf weer. Bedrust wordt wel voorgeschreven maar blijkt niet altijd goed te werken. Vaak verslappen de spieren hierdoor en gaat de conditie achteruit. Vrouwen die eerder een hernia hebben gehad hebben wel vaker rugpijn aan het eind van de zwangerschap. Bij hen is bedrust een goede methode om de pijn te verlichten. Toch moet dit gecombineerd worden met beweging. Na een herniaoperatie is er geen bezwaar voor een zwangerschap.

Longembolie

Bij een longembolie is de longslagader afgesloten. Dit kan bijvoorbeeld ontstaan door een vetpropje, vaak na een (been)breuk. Het vetpropje kan losschieten en de longslagader afsluiten. Ook trombose (bloedpropjes) in bijvoorbeeld de benen kunnen voor afsluiting zorgen. De doorbloeding in de longen wordt verslechterd door de longembolie. In ernstige gevallen kan er zelfs sterfte van longweefsel ontstaan (longinfarct). Een longembolie kan ontstaan na een botbreuk, na een lange periode van stilzitten-of liggen, door een verlamming, roken, overgewicht, hartziekten en bij ouderdom. Ook zwangere vrouwen lopen een verhoogd risico. Zwangere vrouwen die bedrust hebben, lopen een extra verhoogd risico.

Bij een longembolie horen klachten als benauwdheid, pijn op de borst en hoesten. Ook een koorts en een versnelde hartslag komen voor. Behandeling is noodzakelijk. Vaak zullen er medicijnen toegediend worden die het bloed verdunnen en voorkomen dat er nieuwe stolsels ontstaan. Soms worden pijnstillers voorgeschreven. In ernstige gevallen wordt er bedrust voorgeschreven. Deze zal bestaan uit 24 uur volledige bedrust met een langzame hervatting van beweging en activiteiten.

Bloeding, is bedrust noodzakelijk?

Bloedverlies tijdens de zwangerschap komt vooral tijdens de eerste drie maanden voor. Dit kan het gevolg zijn van hormoonveranderingen, een innesteling of een scheurtje in een adertje als gevolg van hoesten of niezen (persdruk). Wanneer het bloedverlies gering is en vanzelf weer stopt is bedrust niet noodzakelijk. Een driegende miskraam in de eerste helft van de zwangerschap is vaak ook niet te stoppen middels bedrust. Een miskraam is vaak het gevolg van een aanlegfout.

Bij 3 tot 5 procent van alle zwangere vrouwen treedt er bloedverlies in de tweede helft van de zwangerschap op. Een voorliggende placenta of een loslatende placenta kan hier de oorzaak van zijn. Bedrust wordt alleen voorgeschreven wanneer er een vroeggeboorte dreigt. In alle andere gevallen wordt er tegenwoordig geen bedrust meer voorgeschreven.

Hoe lang in bed en wat te doen?

Bedrust langer dan twee dagen is slecht voor de rug en werkt verslappend op alle spieren. Om die reden wordt aangeraden om zo snel mogelijk weer op de been te gaan en te bewegen. Heb je om medische redenen toch bedrust voorgeschreven gekregen, probeer dan vanuit bed spierversterkende oefeningen te doen. Afleiding is daarnaast zeker aan te raden, omdat de verveling snel toeslaat. Tegenwoordig kunnen we ons prima bezighouden met het internet, maar sociale contacten om ons heen zijn onmisbaar. Nodig dus zeker wat bezoek uit.