Tropische spruw: Darmaandoening in tropische gebieden

Tropische spruw is een zeldzame, verworven spijsverteringsaandoening waarbij patiënten last hebben van diarree, gewichtsverlies en malabsorptie van voedingsstoffen. Deze aandoening komt vooral voor bij mensen die in tropische gebieden wonen of die lange tijd in dergelijke gebieden verblijven. De aandoening is goed behandelbaar met een langdurige antibioticakuur, aangevuld met specifieke vitaminesupplementen. De prognose is doorgaans uitstekend. De aandoening werd voor het eerst beschreven in 1759 door William Hillary.

• Synoniemen tropische spruw
• Epidemiologie: Darmaandoening in tropische gebieden
• Oorzaken: Bacteriële overgroei en malabsorptie
• Symptomen: Diarree, gewichtsverlies en voedingsdeficiënties
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose en herstel
• Complicaties
• Preventie van tropische spruw

Synoniemen tropische spruw

Tropische spruw (TS) is ook bekend onder de volgende synoniemen:

• Hill-diarrhee
• Tropische diarree

Epidemiologie: Darmaandoening in tropische gebieden

Tropische spruw komt voor in bepaalde tropische regio's, zoals Zuidoost-Azië, de Caraïben, India en Zuid-Afrika. In Puerto Rico en de Dominicaanse Republiek worden de meeste gevallen geregistreerd. De exacte prevalentie van de aandoening is moeilijk in te schatten vanwege het vaak ontbreken van specifieke rapportage. Tropische spruw kent geen raciale of geslachtsgebonden voorkeur. Hoewel de aandoening voornamelijk bij volwassenen voorkomt, zijn er ook gevallen beschreven bij kinderen.

Oorzaken: Bacteriële overgroei en malabsorptie

De exacte oorzaak van tropische spruw blijft anno augustus 2024 onbekend. Men vermoedt dat een overgroei van bepaalde bacteriën in de dunne darm een rol speelt, hoewel niet precies duidelijk is welke bacteriën dit zijn. Deze bacteriële overgroei leidt tot ontsteking en schade aan de dunne darm, wat resulteert in zwelling en een verminderde absorptie van essentiële voedingsstoffen zoals foliumzuur, vitamine B12 en ijzer. Malabsorptie leidt op zijn beurt tot symptomen zoals diarree, uitdroging en gewichtsverlies. Personen die in de tropen wonen of regelmatig naar deze gebieden reizen, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van tropische spruw.

Symptomen: Diarree, gewichtsverlies en voedingsdeficiënties

Patiënten met tropische spruw vertonen een breed scala aan symptomen, waaronder:

• Bleke huid
• Koorts
• Gevoelloosheid
• Vermoeidheid en verzwakking
• Prikkelbaarheid
• Gezwollen benen en/of enkels
• Spierkrampen
• Maagdarmsymptomen zijn onder andere:
• Buikkrampen
• Diarree, vaak verergerd door vetrijke voeding, waarbij de ontlasting lichtgekleurd, zacht, dik, vet en abnormaal stinkend is (vetdiarree of steatorree)
• Indigestie en winderigheid
• Daarnaast verliezen patiënten gewicht en ontwikkelen ze vaak een pijnlijke tong als gevolg van een vitamine B12-tekort.

Diagnose en onderzoeken

Klinisch onderzoek en anamnese

De diagnose van tropische spruw begint met een grondig klinisch onderzoek en een uitgebreide anamnese. De arts zal de patiënt vragen naar zijn verblijf in tropische gebieden en zal letten op symptomen zoals bleekheid, uitdroging, gewichtsverlies, pijnlijke tong en zwellingen.

Aanvullende onderzoeken

Om de diagnose te bevestigen, voert de arts verschillende onderzoeken uit, waaronder:

• Een ontlastingsonderzoek
• Enteroscopie met biopsie
• Botdensitometrie om botontkalking vast te stellen
• Uitgebreid bloedonderzoek om te controleren op megaloblastie en anemie

Differentiële diagnose

Tropische spruw kan worden verward met andere aandoeningen, zoals:

• Sclerodermie (opbouw van littekenweefsel in huid en organen)
• Giardia (dunne darminfectie met diarree en buikkrampen)
• Coeliakie (intolerantie voor gluten)
• Darmtuberculose
• Pancreasinsufficiëntie (verminderde productie van spijsverteringsenzymen)
• AIDS-enteropathie
• Ziekte van Crohn (chronische ontsteking van het maagdarmkanaal)
• Colitis ulcerosa (chronische darmziekte met diarree en buikpijn)
• Prikkelbaredarmsyndroom (IBS)
• Primaire scleroserende cholangitis (ontsteking van de galwegen)
• Chronische erosieve gastritis (maagslijmvliesontsteking)

Behandeling

De behandeling van tropische spruw omvat:

• Toediening van vocht en elektrolyten om uitdroging tegen te gaan
• Aanvulling van vitamines en voedingsstoffen, met name foliumzuur, ijzer en vitamine B12
• Een langdurige antibioticakuur van drie tot zes maanden, met de mogelijkheid van verlenging in hardnekkige gevallen

Prognose en herstel

Met een snelle en adequate behandeling herstellen de meeste patiënten binnen drie tot zes maanden volledig. Zonder behandeling kan tropische spruw leiden tot ernstige ondervoeding, wat op de lange termijn ernstige gevolgen kan hebben. De aandoening is zelden dodelijk.

Complicaties

Mogelijke complicaties van tropische spruw zijn onder andere:

• Vitamine- en mineralentekorten
• Groeistoornissen (bij kinderen)
• Vertraagde botrijping
• Psychische problemen zoals depressie

Preventie van tropische spruw

Er zijn geen specifieke preventieve maatregelen bekend om tropische spruw te voorkomen, maar de volgende tips kunnen het risico verminderen:

• Het vermijden van langdurige blootstelling aan risicovolle tropische gebieden
• Het gebruik van antibiotica of antimicrobiële middelen bij langdurig verblijf in endemische gebieden (na overleg met een arts)
• Gezonde voeding en het vermijden van besmet voedsel en water