Gonorroe: Symptomen aan urinewegen, ogen, keel en bloedbaan

Gonorroe is één van de meest voorkomende geslachtsziekten en wordt veroorzaakt door de bacterie Neisseria gonorrhoeae. Deze aandoening kan leiden tot urogenitale infecties, maar kan ook andere symptomen veroorzaken zoals oogbindvliesontsteking, keelontsteking, huid- en gewrichtsaandoeningen. Een effectieve behandeling bestaat uit een antibioticakuur, die doorgaans de symptomen verhelpt en de patiënt in staat stelt goed te herstellen. Het is cruciaal om gonorroe snel te diagnosticeren en te behandelen om ernstige complicaties te voorkomen en verspreiding naar andere sekspartners te vermijden. Veilige seks is essentieel om gonorroe te voorkomen.

• Synoniemen van gonorroe
• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken: Bacterie Neisseria gonorrhoeae
• Risicofactoren voor gonorroe
• Risicogroepen
• Symptomen: Urinewegen, ogen, keel en bloedbaan
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van gonorroe
• Complicaties van gonorroe
• Prognose van SOA
• Complicaties
• Preventie van seksueel overdraagbare aandoening
• Praktische tips voor het leven met / omgaan met gonorroe
• Laat je behandelen en volg je arts nauwgezet
• Informeer je seksuele partners en laat hen testen
• Gebruik altijd een condoom bij seksuele activiteiten
• Houd rekening met je lichamelijke signalen
• Let op de gezondheid van je algemene immuunsysteem
• Wees alert op andere seksueel overdraagbare infecties
• Zoek emotionele ondersteuning indien nodig
• Misvattingen rond gonorroe
• Gonorroe komt alleen voor bij mensen met veel seksuele partners
• Gonorroe geeft altijd duidelijke symptomen
• Een eenmalige antibioticakuur is altijd voldoende om gonorroe te genezen
• Je kunt gonorroe alleen via geslachtsgemeenschap krijgen
• Als je geen klachten hebt, hoef je je geen zorgen te maken
• Een condoom voorkomt altijd besmetting met gonorroe
• Na een gonorroe-infectie ben je immuun voor een nieuwe besmetting
• Gonorroe is niet gevaarlijk als het niet wordt behandeld
• Gonorroe beïnvloedt alleen de geslachtsorganen
• Alleen vrouwen moeten zich laten testen op gonorroe
• Gonorroe kan niet samen met andere soa’s voorkomen
• Orale gonorroe is ongevaarlijk en hoeft niet behandeld te worden

Synoniemen van gonorroe

Gonorroe staat ook bekend onder de volgende synoniemen:

• blennorroe
• druiper
• gonorrhoea
• urethritis venerea

Epidemiologie

De epidemiologie van gonorroe is wereldwijd een belangrijk gezondheidsprobleem, vooral in stedelijke gebieden en onder bepaalde risicogroepen. Gonorroe is een van de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA), met miljoenen nieuwe gevallen elk jaar. De prevalentie verschilt sterk per regio, afhankelijk van sociaal-economische factoren, toegang tot gezondheidszorg en het risicogedrag van de bevolking.

Wereldwijde prevalentie
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) wordt geschat dat er jaarlijks wereldwijd meer dan 80 miljoen nieuwe gevallen van gonorroe zijn. Dit maakt het een van de meest voorkomende bacteriële SOA's. De hoogste prevalentie wordt waargenomen in ontwikkelingslanden, hoewel de ziekte ook in geïndustrialiseerde landen in opkomst is door risicovol seksueel gedrag.

Prevalentie in ontwikkelde landen
In ontwikkelde landen zoals de VS en de EU is er een afname van gonorroe-gerelateerde sterfte door verbeterde behandeling en preventieprogramma’s. Echter, het aantal gevallen blijft aanzienlijk, vooral onder jonge volwassenen en adolescenten. Vooral de laatste jaren is een toename in antibioticaresistente stammen van Neisseria gonorrhoeae waargenomen, wat de behandeling bemoeilijkt.

Demografische factoren
De prevalentie van gonorroe varieert sterk afhankelijk van leeftijd, geslacht, seksuele geaardheid en sociaaleconomische status. In veel landen komt gonorroe het vaakst voor bij mannen die seks hebben met mannen (MSM). Daarnaast vertonen jonge volwassenen (tussen 15 en 24 jaar) een verhoogde incidentie van gonorroe, wat kan worden toegeschreven aan risicovol seksueel gedrag, zoals onbeschermde geslachtsgemeenschap en meerdere partners.

Mechanisme

Het mechanisme van gonorroe wordt bepaald door de infectie van de slijmvliezen van de voortplantingsorganen, het rectum, de keel of de ogen door de bacterie Neisseria gonorrhoeae. Deze bacterie heeft een specifieke tropisme voor epitheelcellen van mucosale oppervlakken, wat leidt tot ontstekingsreacties en de symptomen die kenmerkend zijn voor gonorroe.

Infectie en pathofysiologie
Neisseria gonorrhoeae hecht zich aan het epitheel via pili, waardoor de bacterie zich vastzet aan de cellen van de mucosa. Eenmaal vastgehecht, infiltreert de bacterie de cellen en verspreidt zich door het slijmvlies, wat leidt tot lokale ontsteking. De ontstekingsreactie veroorzaakt de kenmerkende symptomen zoals pijn, afscheiding en zwelling. In sommige gevallen kan de infectie naar andere organen migreren en ernstige complicaties veroorzaken.

Immuunrespons
Het lichaam probeert zich te verdedigen tegen Neisseria gonorrhoeae door een immuunrespons te initiëren, maar de bacterie is goed in staat om het immuunsysteem te ontwijken door antigenische variatie. Dit betekent dat de bacterie zijn oppervlaktemoleculen kan veranderen om herhaalde immuunaanvallen te voorkomen, wat het moeilijk maakt voor het lichaam om langdurige bescherming tegen de infectie te ontwikkelen.

Oorzaken: Bacterie Neisseria gonorrhoeae

Bacterie Neisseria gonorrhoeae
Neisseria gonorrhoeae is een gramnegatieve, intracellulaire diplokok die verantwoordelijk is voor de geslachtsziekte gonorroe. Diplokokken zijn bacteriën die in paren groeien. Deze bacteriën treffen vooral het epitheel (de bovenste laag van de huid en slijmvliezen). Ze gedijen in warme, vochtige omgevingen en zijn niet goed bestand tegen droogte. Gonorroe kan de urinewegen, oogbindvliezen, bloedbaan en soms andere lichaamsdelen aantasten.

Overdracht
Mensen zijn de enige gastheer voor Neisseria gonorrhoeae, en de verspreiding gebeurt voornamelijk door intiem lichamelijk contact (alle vormen van seks). De infectie kan worden overgedragen via contact met de mond, vagina, penis of anus. Hoewel er af en toe meldingen zijn van overdracht via geïnfecteerd materiaal, is dit uiterst zeldzaam.

Risicofactoren voor gonorroe

Verschillende risicofactoren verhogen de kans op het ontwikkelen van gonorroe:

• commerciële sekswerkers
• een hiv-infectie
• een partner met een geschiedenis van seksueel overdraagbare aandoeningen
• leeftijd onder de 25 jaar
• overmatig alcoholgebruik
• overmatig drugsgebruik
• het niet gebruiken van een condoom tijdens de geslachtsgemeenschap
• veel sekspartners hebben

Risicogroepen

Gonorroe treft verschillende risicogroepen die bijzonder kwetsbaar zijn voor de infectie. De belangrijkste risicogroepen zijn jongeren, mensen met meerdere seksuele partners en mannen die seks hebben met mannen, hoewel ook andere factoren zoals sociaal-economische status een rol spelen.

Jonge volwassenen en adolescenten
De groep van 15 tot 24 jaar is de meest getroffen leeftijdsgroep door gonorroe, met een bijzonder hoge incidentie bij adolescenten die seksueel actief zijn. Dit kan worden toegeschreven aan risicovol gedrag, zoals onbeschermde seks en het niet regelmatig testen op SOA's.

Mannen die seks hebben met mannen (MSM)
Mannen die seks hebben met mannen vormen een risicogroep vanwege de hogere prevalentie van gonorroe in deze gemeenschap. MSM vertonen vaker risicovol seksueel gedrag, zoals onbeschermde anale seks, wat het risico op besmetting vergroot.

Mensen met een verhoogd aantal seksuele partners
Het aantal seksuele partners is een belangrijke risicofactor voor gonorroe. Mensen die meerdere partners hebben, lopen een groter risico op blootstelling aan geïnfecteerde personen en hebben vaker onbeschermde seks.

Symptomen: Urinewegen, ogen, keel en bloedbaan

Tot 50% van de vrouwen en 10% van de mannen met gonorroe vertonen geen symptomen (asymptomatisch). Dit verhoogt het risico op complicaties en de kans op overdracht naar andere personen. De incubatietijd (de periode tussen blootstelling en het verschijnen van symptomen) varieert van twee tot veertien dagen, met de meeste symptomen die optreden tussen de tweede en vijfde dag. Bij sommige mannen kunnen symptomen pas een maand na besmetting optreden. Gonorroe kan de urinewegen, ogen, keel en bloedbaan aantasten.

Urinewegen
Mannen
Bij mannen zijn de meest voorkomende symptomen urethritis (ontsteking van de urinebuis), die zich uit in branderigheid tijdens het plassen, pijn bij het plassen (dysurie), frequent urineren (pollakisurie) en een witte, gele of groene afscheiding uit de urinebuis. De opening van de penis kan rood en gezwollen zijn. Bovendien kunnen de testikels gevoelig en gezwollen raken. Complicaties kunnen een infectie van de bijbal of de prostaat omvatten, wat leidt tot pijn en jeuk met afscheiding.

Vrouwen
Bij vrouwen bevindt de infectie zich meestal in de voortplantingsorganen (eileiders, baarmoeder en baarmoederhals). Symptomen kunnen mild zijn en omvatten verhoogde of veranderde vaginale afscheiding, pijn in het bekkengebied (bekkenpijn) door een opstijgende infectie, problemen bij het plassen (brandend en pijnlijk gevoel), vaginale jeuk, afscheiding die variëert van wit tot geel of bloederig, pijn bij geslachtsgemeenschap, intermenstruele bloedingen (bloedingen tussen menstruaties) en een zwaardere menstruatieperiode. Complicaties kunnen Bartholin-abcessen (abcessen bij de ingang van de schede), ernstige onderbuikpijn door uitbreiding naar de eileiders en maagstreek, en zelden perihepatitis (ontsteking rond de lever) omvatten. Gonorroe is wereldwijd een van de belangrijkste oorzaken van vrouwelijke onvruchtbaarheid.

Ogen
De bacterie kan het oogbindvlies infecteren, wat leidt tot conjunctivitis gonorrhoica. Dit komt vaak voor bij pasgeborenen van besmette moeders, die symptomen kunnen vertonen zoals rode, gezwollen ogen en een dikke oogafscheiding.

Keel
Keelpijn en koorts door gonokokken keelontsteking zijn mogelijke symptomen. Sommige patiënten kunnen ook stomatitis (ontsteking van het slijmvlies in en rond de mond) ontwikkelen als gevolg van gonorroe.

Bloedbaan
Wanneer gonorroe zich verspreidt naar de bloedbaan, kan dit leiden tot artritis (gewrichtsontsteking) en een karakteristieke papulaire of pustuleuze huiduitslag, vaak vergezeld van koorts en malaise. Deze complicaties komen vaker voor bij vrouwen.

Alarmsymptomen

Gonorroe kan soms asymptomatisch zijn, vooral bij vrouwen, maar wanneer symptomen optreden, kunnen deze wijzen op de aanwezigheid van de infectie. Het is belangrijk dat patiënten alert zijn op mogelijke tekenen van gonorroe om een tijdige diagnose en behandeling te krijgen.

Pijnlijke urinelozing
Een veelvoorkomend symptoom van gonorroe is pijn bij het urineren, veroorzaakt door ontsteking van de urinewegen. Dit kan variëren van een lichte branderigheid tot intense pijn.

Ongewone afscheiding
Bij vrouwen kunnen abnormale vaginale afscheiding en bij mannen afscheiding uit de penis optreden. Deze afscheiding kan geel, groen of zelfs pusachtig zijn, afhankelijk van de ernst van de infectie.

Pijn in de onderbuik of bekken
Pijn in de onderbuik of het bekken kan wijzen op een infectie van de voortplantingsorganen bij vrouwen of de prostaat bij mannen. Dit kan wijzen op een complicatie zoals bekkenontstekingsziekte (PID) bij vrouwen.

Diagnose en onderzoeken

De arts kan Neisseria gonorrhoeae identificeren door een deel van de afscheiding microscopisch te onderzoeken, bekend als gramkleuring. Hoewel deze methode snel is, is hij niet altijd betrouwbaar. Het meest betrouwbare onderzoek is een DNA-urineonderzoek voor het opsporen van gonorroe. De arts zal ook andere seksueel overdraagbare aandoeningen onderzoeken, zoals chlamydia, syfilis, herpes, HIV en hepatitis, aangezien patiënten vaak meer dan één SOA hebben.

Behandeling van gonorroe

De behandeling van gonorroe omvat een antibioticakuur voor zowel de geïnfecteerde persoon als eventuele recente seksuele partners. Het gebruik van condooms is essentieel tijdens de behandeling. De arts schrijft antibiotica voor, die kunnen worden ingenomen via de mond of toegediend via een injectie. Ondanks dat Neisseria gonorrhoeae gevoelig is voor verschillende antimicrobiële middelen, zijn veel bacteriestammen resistent tegen sommige antibiotica. Antibiotica blijven echter de belangrijkste behandeling voor gonorroe. Bij een gecompliceerde infectie kan een langere antibioticakuur in een ziekenhuis nodig zijn. Na 72 uur is een vervolgbeoordeling en cultuurkweek nodig om te controleren op de effectiviteit van de behandeling.

Complicaties van gonorroe

Een snelle en effectieve behandeling is noodzakelijk, omdat onbehandelde gonorroe kan leiden tot langdurige besmettelijkheid (van zes maanden tot meer dan een jaar). Onbehandelde gonorroe kan ook ernstige complicaties veroorzaken.

Vrouwen
Infecties die zich naar de eileiders verspreiden kunnen littekens veroorzaken, wat kan leiden tot problemen met vruchtbaarheid, chronische bekkenpijn, onvruchtbaarheid en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Zwangere vrouwen met ernstige gonorroe kunnen de infectie doorgeven aan hun baby tijdens de bevalling, wat kan leiden tot neonatale conjunctivitis (oogbindvliesontsteking bij zuigelingen), vroeggeboorte of infectie bij de baby.

Mannen
Bij mannen kunnen complicaties omvatten: abcessen rond de plasbuis en littekens of vernauwing van de urethra (urinebuis).

Vrouwen en mannen
Complicaties bij zowel mannen als vrouwen kunnen gewrichtsinfecties, hartklepinfecties en meningitis (hersenvliesontsteking met symptomen zoals hoofdpijn, koorts en een stijve nek) omvatten.

Prognose van SOA

De prognose van gonorroe is over het algemeen goed, vooral wanneer de infectie vroeg wordt gedetecteerd en correct wordt behandeld. Zonder behandeling kunnen er echter ernstige complicaties optreden, zoals onvruchtbaarheid of verspreiding van de infectie naar andere organen.

Herstel met behandeling
Met tijdige en juiste antibiotische behandeling kunnen de meeste mensen volledig herstellen van gonorroe. Antibiotica zoals ceftriaxon en azithromycine worden meestal gebruikt voor de behandeling van gonorroe.

Complicaties zonder behandeling
Onbehandelde gonorroe kan leiden tot ernstige complicaties, zoals bekkenontstekingsziekte (PID) bij vrouwen, wat kan leiden tot onvruchtbaarheid, chronische pijn en buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bij mannen kan gonorroe leiden tot epididymitis, een ontsteking van de bijbal die kan resulteren in onvruchtbaarheid.

Complicaties

Gonorroe kan, wanneer het niet tijdig wordt behandeld, leiden tot verschillende ernstige complicaties. Deze complicaties kunnen zowel acuut als chronisch zijn en kunnen aanzienlijke gezondheidsproblemen veroorzaken, variërend van onvruchtbaarheid tot ernstige infecties van andere organen. De mate van complicaties hangt af van de duur van de infectie, het geslacht van de patiënt en of de infectie zich naar andere delen van het lichaam heeft verspreid.

Bekkenontstekingsziekte (PID) bij vrouwen
Een van de meest voorkomende complicaties van onbehandelde gonorroe bij vrouwen is bekkenontstekingsziekte (PID). PID is een ernstige infectie van de vrouwelijke voortplantingsorganen, zoals de baarmoeder, eileiders en eierstokken. Het kan leiden tot chronische bekkenpijn, onvruchtbaarheid en verhoogde kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Onbehandelde PID kan uiteindelijk leiden tot een permanente schade aan de voortplantingsorganen.

Epididymitis bij mannen
Mannen die gonorroe niet behandelen, kunnen epididymitis ontwikkelen, een ontsteking van de epididymis, de buis die sperma van de testikels naar de urethra transporteert. Epididymitis kan pijn, zwelling en koorts veroorzaken en in sommige gevallen leiden tot onvruchtbaarheid door schade aan de testikels. In ernstige gevallen kan de infectie zich uitbreiden naar de zaadstrengen en het zaadvocht, wat kan leiden tot blijvende schade.

Faryngitis en rectale infecties
Gonorroe kan niet alleen de voortplantingsorganen infecteren, maar ook de keel (faryngitis) en het rectum. Faryngitis kan leiden tot keelpijn, slikproblemen en koorts, terwijl rectale infecties kunnen resulteren in pijn, afscheiding en bloeden. Bij een ernstige rectale infectie kan een abces of ernstige ontsteking ontstaan, wat behandeling vereist.

Onvruchtbaarheid
Zowel mannen als vrouwen kunnen onvruchtbaar worden als gonorroe niet wordt behandeld. Bij vrouwen kan PID leiden tot verstopte eileiders, wat het vermogen om zwanger te worden aanzienlijk vermindert. Bij mannen kan epididymitis de zaadproductie of -transport verstoren, wat resulteert in onvruchtbaarheid. Het risico op onvruchtbaarheid is groter bij herhaalde infecties of wanneer de infectie voor langere tijd onbehandeld blijft.

Verspreiding naar andere organen
In zeldzame gevallen kan gonorroe zich verspreiden naar andere organen, zoals de gewrichten, hartkleppen en hersenen. Dit kan leiden tot ernstigere aandoeningen zoals septische artritis, endocarditis (ontsteking van de hartkleppen) en meningitis (ontsteking van de hersenvliezen). Dit soort complicaties komt meestal voor bij mensen wiens immuunsysteem verzwakt is.

Antibioticaresistentie
Een groeiende bezorgdheid is de ontwikkeling van antibioticaresistente stammen van Neisseria gonorrhoeae. Dit betekent dat sommige gevallen van gonorroe moeilijk te behandelen zijn met de gebruikelijke antibiotica, wat kan leiden tot langdurige infecties en een hoger risico op complicaties. In gevallen van antibioticaresistentie kunnen alternatieve behandelingen nodig zijn, en de infectie kan langer aanhouden, waardoor het risico op complicaties groter wordt.

Preventie van seksueel overdraagbare aandoening

Preventie van gonorroe richt zich voornamelijk op het vermijden van onbeschermde seksuele contacten en het bevorderen van regelmatige screening en testpraktijken. Educatie speelt ook een cruciale rol in het verminderen van het risico op gonorroe.

Gebruik van barrièremethoden
Het gebruik van barrièremethoden zoals condooms is de meest effectieve manier om gonorroe te voorkomen. Dit vermindert niet alleen het risico op gonorroe, maar ook op andere SOA's, zoals hiv en syfilis.

Regelmatige screening
Regelmatige screening voor gonorroe is belangrijk voor risicogroepen, zoals jongeren en mensen met meerdere seksuele partners. Vroege detectie kan helpen om de infectie snel te behandelen en complicaties te voorkomen.

Educatie en bewustwording
Educatie over veilige sekspraktijken en het belang van het testen op SOA's is essentieel voor de preventie van gonorroe. Dit kan via voorlichtingscampagnes op scholen, in gemeenschappen en via zorgverleners.

Praktische tips voor het leven met / omgaan met gonorroe

Gonorroe is een seksueel overdraagbare infectie (SOA) die veroorzaakt wordt door de bacterie Neisseria gonorrhoeae. Het is een behandelbare aandoening, maar het is belangrijk om snel en effectief te handelen om complicaties te voorkomen en verdere verspreiding te beperken. Hieronder vind je praktische tips voor zowel patiënten als hun omgeving.

Laat je behandelen en volg je arts nauwgezet

De behandeling van gonorroe bestaat meestal uit een antibioticakuur die strikt volgens voorschrift moet worden ingenomen. Zorg ervoor dat je de medicatie volledig afmaakt, zelfs als de symptomen al verdwijnen. Controleafspraken met je arts zijn belangrijk om te bevestigen dat de infectie volledig is genezen. Vermijd seksuele activiteit totdat je arts aangeeft dat je volledig behandeld bent.

Informeer je seksuele partners en laat hen testen

Als je de diagnose gonorroe hebt gekregen, is het belangrijk om je huidige en recente seksuele partners op de hoogte te stellen, zodat zij zich ook kunnen laten testen en behandelen indien nodig. Dit voorkomt verdere verspreiding van de infectie en mogelijke complicaties bij anderen. Je arts kan je adviseren over hoe je dit het beste kunt aanpakken.

Gebruik altijd een condoom bij seksuele activiteiten

Het consistent gebruik van een condoom tijdens vaginale, anale en orale seks is essentieel om jezelf en je partners te beschermen tegen gonorroe en andere seksueel overdraagbare infecties. Zelfs na succesvolle behandeling kan herinfectie optreden, dus veilige seks blijft belangrijk.

Houd rekening met je lichamelijke signalen

Let op symptomen zoals pijn bij het plassen, ongebruikelijke afscheiding of pijn in de onderbuik. Bij mannen kan gonorroe zich ook uiten in pijn of zwelling van de testikels, en bij vrouwen kan het zich verspreiden naar de eileiders en bekken. Als je nieuwe klachten ervaart, neem dan direct contact op met je arts, ook als je recent bent behandeld.

Let op de gezondheid van je algemene immuunsysteem

Een gezonde levensstijl kan je lichaam helpen om sneller te herstellen. Eet een evenwichtig voedingspatroon met voldoende groenten, fruit, magere eiwitten en volkoren producten. Zorg ook voor voldoende slaap en vermijd risicofactoren zoals overmatig gebruik van alcohol of roken, omdat deze je immuunsysteem kunnen verzwakken.

Wees alert op andere seksueel overdraagbare infecties

Mensen met gonorroe lopen een verhoogd risico op andere SOA's, waaronder hiv. Laat je testen op andere infecties als je de diagnose gonorroe krijgt. Dit is vooral belangrijk als je symptomen hebt of risicovolle seksuele contacten hebt gehad.

Zoek emotionele ondersteuning indien nodig

Een diagnose van gonorroe kan gevoelens van schaamte of schuld met zich meebrengen. Het is belangrijk om te onthouden dat gonorroe een behandelbare aandoening is en dat open communicatie met je arts en eventuele partners essentieel is. Als je het moeilijk vindt om met de situatie om te gaan, overweeg dan om met een therapeut te praten die je kan ondersteunen.

Met de juiste behandeling, preventieve maatregelen en open communicatie kun je gonorroe effectief behandelen en verdere gezondheidsrisico’s beperken. Zorg ervoor dat je medische begeleiding blijft volgen en wees proactief in het beschermen van jezelf en je partners.

Misvattingen rond gonorroe

Gonorroe is een seksueel overdraagbare infectie die wordt veroorzaakt door de bacterie Neisseria gonorrhoeae. Er bestaan veel misvattingen over deze infectie, wat kan leiden tot onderschatting van de risico’s en verkeerde aannames over de behandeling. Hieronder worden enkele veelvoorkomende misverstanden besproken.

Gonorroe komt alleen voor bij mensen met veel seksuele partners

Een veelvoorkomende misvatting is dat alleen patiënten met meerdere seksuele partners gonorroe kunnen krijgen. In werkelijkheid kan iedereen die onbeschermde seks heeft, zelfs met één enkele partner, besmet raken. Gonorroe verspreidt zich via vaginale, anale en orale seks, en het risico is aanwezig zodra er contact is met geïnfecteerde slijmvliezen. Zelfs langdurige monogame partnerschappen bieden geen garantie als een van de partners al eerder besmet was zonder het te weten.

Gonorroe geeft altijd duidelijke symptomen

Veel patiënten denken dat gonorroe altijd gepaard gaat met duidelijke klachten, zoals pijn bij het plassen of afscheiding. In werkelijkheid kan gonorroe volledig asymptomatisch verlopen, vooral bij vrouwen. Dit vergroot het risico op onbedoelde verspreiding en op complicaties zoals bekkenontstekingen of onvruchtbaarheid. Mannen merken vaak sneller symptomen op, maar ook zij kunnen de infectie ongemerkt dragen en overdragen.

Een eenmalige antibioticakuur is altijd voldoende om gonorroe te genezen

Hoewel gonorroe meestal met antibiotica wordt behandeld, wordt het steeds moeilijker te bestrijden door toenemende antibioticaresistentie. Dit betekent dat sommige patiënten een aangepaste of langdurigere behandeling nodig hebben. Bovendien moeten patiënten na de behandeling een controleafspraak maken om te bevestigen dat de infectie volledig verdwenen is. Zonder opvolging kan een resistente stam onopgemerkt blijven en leiden tot herinfectie.

Je kunt gonorroe alleen via geslachtsgemeenschap krijgen

Veel patiënten denken dat gonorroe alleen wordt overgedragen via penetratie. De bacterie kan zich echter ook verspreiden door orale en anale seks, waardoor keelinfecties of rectale infecties kunnen ontstaan. In zeldzame gevallen kan de infectie via besmette vingers of seksspeeltjes worden overgedragen. Hierdoor is het belangrijk om niet alleen vaginale, maar ook orale en anale seksuele contacten mee te nemen in de preventie en diagnose.

Als je geen klachten hebt, hoef je je geen zorgen te maken

Omdat gonorroe soms geen symptomen veroorzaakt, gaan veel patiënten ervan uit dat ze geen risico lopen als ze zich goed voelen. Dit is een gevaarlijke misvatting, omdat een onbehandelde infectie ernstige gevolgen kan hebben, zoals chronische bekkenpijn, onvruchtbaarheid of een verhoogd risico op andere infecties zoals hiv. Regelmatige testen zijn cruciaal, zeker voor mensen met wisselende seksuele contacten.

Een condoom voorkomt altijd besmetting met gonorroe

Hoewel condooms een effectieve bescherming bieden tegen gonorroe, zijn ze niet 100% waterdicht. De bacterie kan zich bevinden op delen van de geslachtsorganen die niet volledig door een condoom worden bedekt. Daarnaast kan orale seks zonder bescherming alsnog leiden tot een infectie in de keel. Daarom blijft het belangrijk om je regelmatig te laten testen, zeker bij nieuwe seksuele partners.

Na een gonorroe-infectie ben je immuun voor een nieuwe besmetting

Sommige patiënten denken dat als ze eenmaal gonorroe hebben gehad, ze beschermd zijn tegen herinfectie. Dit is echter niet het geval. Na een genezen infectie blijft het risico op een nieuwe besmetting even groot, vooral als risicogedrag niet wordt aangepast. Herhaalde infecties kunnen de kans op complicaties, zoals ontstekingen en onvruchtbaarheid, verder vergroten.

Gonorroe is niet gevaarlijk als het niet wordt behandeld

Een andere hardnekkige misvatting is dat gonorroe vanzelf overgaat of onschuldig is zonder behandeling. In werkelijkheid kan een onbehandelde infectie zich uitbreiden naar andere delen van het lichaam en ernstige schade aanrichten. Bij vrouwen kan het leiden tot een bekkenontsteking, terwijl mannen last kunnen krijgen van pijnlijke ontstekingen in de bijballen. In zeldzame gevallen kan gonorroe zich via de bloedbaan verspreiden, wat levensbedreigende complicaties kan veroorzaken.

Gonorroe beïnvloedt alleen de geslachtsorganen

Gonorroe wordt vaak gezien als een infectie die alleen de geslachtsorganen aantast. In werkelijkheid kan de bacterie zich door de bloedbaan verspreiden en ernstige complicaties veroorzaken in andere delen van het lichaam. Dit kan leiden tot gewrichtsontstekingen, ooginfecties en zelfs een levensbedreigende bloedvergiftiging. Daarnaast kan gonorroe bij zwangere vrouwen het ongeboren kind infecteren, wat kan resulteren in ernstige complicaties bij de baby, zoals ooginfecties of een longontsteking.

Alleen vrouwen moeten zich laten testen op gonorroe

Er heerst een misvatting dat gonorroe vooral een probleem is voor vrouwen, omdat zij meer kans hebben op asymptomatische infecties en complicaties zoals onvruchtbaarheid. In werkelijkheid is het even belangrijk dat mannen zich laten testen, omdat zij de infectie vaak ongemerkt kunnen verspreiden. Mannen kunnen ook complicaties ontwikkelen, zoals ontstekingen in de urinebuis of gewrichten, en ze kunnen de infectie doorgeven aan hun partners zonder het te weten.

Gonorroe kan niet samen met andere soa’s voorkomen

Sommige patiënten denken dat als ze gonorroe hebben, ze niet tegelijkertijd een andere soa kunnen hebben. In werkelijkheid is het mogelijk om meerdere soa’s tegelijk te hebben, zoals chlamydia of syfilis. Dit kan de diagnose bemoeilijken en de kans op complicaties vergroten. Daarom wordt bij een positieve test op gonorroe vaak ook getest op andere soa’s.

Orale gonorroe is ongevaarlijk en hoeft niet behandeld te worden

Orale gonorroe, waarbij de bacterie de keel infecteert, wordt vaak onderschat. Veel patiënten denken dat een keelinfectie onschuldig is, maar in werkelijkheid kan de bacterie zich verspreiden naar andere delen van het lichaam en bijdragen aan antibioticaresistentie. Bovendien kan een onbehandelde keelinfectie nog steeds worden doorgegeven via orale seks. Daarom is het belangrijk om bij risico ook op keelgonorroe getest en behandeld te worden.

Gonorroe is een ernstige infectie die zonder behandeling grote gevolgen kan hebben. Het is daarom belangrijk om misverstanden te herkennen, risicovolle situaties te vermijden en tijdig medische hulp te zoeken bij vermoeden van besmetting.

Lees verder

• Gonokokkenartritis: Symptomen aan gewrichten, pezen en huid