Gonokokkenartritis: Symptomen aan gewrichten, pezen en huid
Gonokokkenartritis is een aandoening waarbij een gewricht ontstoken raakt als gevolg van een gonorroe-infectie, een seksueel overdraagbare aandoening (SOA). De ziekte kan leiden tot gewrichtsontsteking, peesontsteking, en huidletsels, hoewel andere symptomen ook mogelijk zijn. De behandeling bestaat uit het toedienen van antibiotica en het testen en behandelen van eventuele seksuele partners om verdere verspreiding van de ziekte te voorkomen. De vooruitzichten zijn over het algemeen goed, maar in zeldzame gevallen kunnen complicaties optreden.
Synoniemen infectieziekte
De infectieziekte staat bekend onder de volgende synoniemen:
- arthritis gonorrhoica
- gonococcale artritis
- gonokokkenartritis
- gonorroe-artritis
Epidemiologie van de SOA
Gonokokkeninfecties komen wereldwijd veel voor. Vrouwen lopen een hoger risico op het krijgen van deze infectie, vooral seksueel actieve meisjes en vrouwen van 15 tot 30 jaar. Elke seksueel actieve persoon loopt echter gevaar, hoewel de infectie ook kan voorkomen bij pasgeborenen, meestal tijdens de bevalling. Gonokokkenartritis is zeldzaam bij
baby's.
Oorzaken: Bacteriële infectie
De
gramnegatieve, boonvormige bacterie Neisseria gonorrhoeae, ook bekend als de gonokok, veroorzaakt gonorroe. Bij gonokokkenartritis ontstaat een gewrichtsontsteking als gevolg van deze SOA. Gonokokkenartritis is een vorm van
septische artritis, een
ontsteking van een gewricht veroorzaakt door een infectie. De bacterie is zeer besmettelijk en koloniseert verschillende mucosale oppervlakken, zoals het slijmvlies in de urethra (urinebuis), de cervix (
baarmoederhals), de keelholte en het rectum.
Vormen van artritis door gonorroe
Gonokokkenartritis komt in twee vormen voor. Bij de meest voorkomende vorm ontstaat een
huiduitslag, meestal in combinatie met ontsteking van grote gewrichten zoals de knie, elleboog, pols en enkel. Een andere, minder voorkomende vorm wordt gekenmerkt door verspreiding van de bacteriën via de bloedbaan (verspreide gonokokkemie), wat leidt tot infectie van één of meerdere gewrichten.
Symptomen: Gewrichten, pezen en huid
Gewrichtspijn
De patiënt ervaart milde tot matige, asymmetrische
gewrichtspijn in meerdere gewrichten, vaak in de polsen, handen, ellebogen, enkels en/of knieën. De polsen en ellebogen zijn vaker aangedaan dan de enkels en/of knieën, die rood en gezwollen kunnen zijn. De
pijn kan van het ene gewricht naar het andere bewegen (migrerende polyartritis) en houdt meestal één tot vier dagen aan.
Peesontsteking
De patiënt kan ook pijn ervaren in de handen of polsen door een ontsteking van het synovium, de slijmvliesbekleding van de pezen. De enkels, pezen en polsen worden het vaakst getroffen door deze peesontsteking (tenosynovitis).
Huiduitslag
Daarnaast kan er een huiduitslag (
dermatitis) ontstaan op de ledematen, bestaande uit licht verhoogde, roze, rode of paarse
huidzweren die soms pus bevatten.
Algemene symptomen
Andere, minder specifieke symptomen zijn onder andere (milde)
koorts,
spierpijn, lage
buikpijn en een algemeen ziek gevoel (malaise). Patiënten kunnen ook pijn of een
branderig gevoel ervaren bij het plassen (
dysurie).
Diagnose en onderzoeken
Urineonderzoek /
Bron: Frolicsomepl, Pixabay Diagnostisch onderzoek
Om de diagnose te stellen, voert de arts een lichamelijk onderzoek uit om de klachten aan de huid, gewrichten en andere symptomen in kaart te brengen. Om de gonorroe-infectie te bevestigen, neemt de arts monsters van aangetast weefsel, urine, gewrichtsvloeistof of ander lichaamsmateriaal voor verder microscopisch onderzoek. Voorbeelden van dergelijke tests zijn:
- cervicale gramkleuring (van een uitstrijkje)
- een cultuur van gewrichtsvloeistof
- een keelcultuur
- een urineonderzoek om gonorroe op te sporen
- gramkleuring van gewrichtsvloeistof
In sommige gevallen maakt de arts
röntgenfoto's om een
botbreuk uit te sluiten.
Differentiële diagnose
De symptomen van gonokokkenartritis kunnen lijken op die van andere aandoeningen, zoals:
Antibiotica bestrijden de infectie /
Bron: Stevepb, Pixabay Infectie
Patiënten met gonokokkenartritis worden vaak opgenomen in het ziekenhuis, waar ze intraveneus (via een ader) antibiotica toegediend krijgen. Zodra de symptomen verbeteren, worden de antibiotica oraal (via de mond) ingenomen. Zeven dagen na het starten van de behandeling volgt een controlebezoek bij de arts. Hierbij worden de symptomen geëvalueerd, en worden aanvullende
bloedonderzoeken uitgevoerd om te controleren of de infectie volledig is verdwenen.
Seksuele contacten
De patiënt moet ook contact opnemen met alle seksuele partners die mogelijk geïnfecteerd zijn, zodat ook zij getest en indien nodig behandeld kunnen worden. Dit is essentieel om verdere verspreiding van de ziekte te voorkomen.
Prognose van de SOA
Bij de meeste patiënten verbeteren de symptomen meestal binnen één tot twee dagen na het starten van de behandeling. In de meeste gevallen herstellen zij volledig van gonokokkenartritis. In tegenstelling tot septische artritis die veroorzaakt wordt door de
stafylokokkenbacterie Staphylococcus aureus, leidt gonokokkenartritis zelden tot gewrichtsvernietiging.
Complicaties van gonokokkenartritis
Complicaties van de
seksueel overdraagbare aandoening zijn zeldzaam, maar kunnen optreden, vooral bij patiënten met een
zwak immuunsysteem of wanneer de infectie zich naar andere organen heeft verspreid. Mogelijke complicaties zijn onder andere:
Preventie van gonorroe en gonokokkenartritis
Om gonorroe en de complicatie van gonokokkenartritis te voorkomen, zijn preventieve maatregelen essentieel:
- Gebruik van condooms tijdens geslachtsgemeenschap om het risico op besmetting te minimaliseren.
- Regelmatig testen op SOA's, vooral voor seksueel actieve mensen met meerdere partners.
- Open communicatie met seksuele partners over SOA-statussen en testresultaten.
- Snelle behandeling van gonorroe om complicaties zoals gonokokkenartritis te voorkomen.
Lees verder