Intramusculaire stimulatie: behandeling van myofasciale pijn

Intramusculaire stimulatie (IMS) is een behandelmethode voor myofasciale (chronische) pijnen waarbij acupunctuurnaalden worden gebruikt. Deze methode wordt soms ook ‘dry needling’ genoemd: naalden worden ingebracht in het lichaam zonder een vloeistof in te spuiten. De behandeling werd in de jaren 70 van de 20e eeuw ontwikkeld door de Canadese arts en professor Chann Gunn. In de 21e eeuw begon de methode ook op de komen in Europa, en in Nederland nam in 2007 de beroepsgroep van fysiotherapeuten – het KNGF – de behandeling op in het profiel van de fysiotherapie.

Het profiel van de patiënt

Intramusculaire stimulatie kan ingezet worden voor de behandeling van chronische pijnen. Vaak hebben patiënten al een lang pad bewandeld, maar boden onderzoeken, verschillende therapieën, en medicamenteuze ondersteuning geen (blijvende) oplossing voor het probleem. Vaak voelt de patiënt zich gefrustreerd. Niets lijkt te helpen.

Alvorens te starten met IMS blijft het belangrijk andere achterliggende oorzaken uit te sluiten, zoals een breuk of een spieraandoening. Tevens gaat de patiënt best op zoek naar een erkende fysiotherapeut met de vereiste training in IMS en de nodige ervaring.

Het verschil met acupunctuur

Acupunctuur is afkomstig van de traditionele Chinese geneeskunde. Er worden naalden geprikt in specifieke punten van het lichaam (de zogenaamde acupunctuurpunten) om hindernissen op te heffen in de meridianen. Volgens de traditionele uitleg zijn meridianen energiekanalen die over en door het lichaam lopen. Een moderne uitleg is dat de naalden de productie van chemische stoffen stimuleren die een positieve invloed hebben op pijn.

Intramusculaire stimulatie baseert zich op de Westerse geneeskunde. Dezelfde acupunctuurnaalden worden gebruikt, maar bij IMS worden ze dieper in het lichaam geprikt op de zogenaamde ‘trigger points’ – zoals gespannen knopen in een groep spieren.

Hoe werkt het?

De fysiotherapeut zal op zoek gaan naar verkrampingen in de spieren en hier een naald inbrengen. Indien de spier gezond (en ontspannen) zou zijn, zou de patiënt hier bijna niets van voelen. Een ongezonde, gespannen spier is echter uiterst gevoelig, en het aanbrengen van een naald wordt als pijnlijk ervaren. Het prikken in de spier zorgt ervoor dat deze zich nog verder samentrekt of verkrampt.

Hoe kan IMS dan pijn doen afnemen? Onze spieren hebben een soort veiligheidsmechanisme dat ervoor zorgt dat een spier niet in een extreem samengetrokken positie kan blijven. Na de extra stimulus van de naald zal de spierspanning daarom wegebben, met een ontspannen spier als resultaat. Om deze reden zal de fysiotherapeut de naald blijven bewegen totdat alle spanning (en pijn) verdwenen is.

Daarenboven zal het prikken van de naald ook de zenuwen stimuleren tot het loslaten van pijnstillende stoffen in het lichaam. IMS heeft dus een dubbele werking: het ontspannen van een verkrampte spier en het bevorderen van pijnstilling. Het spoort het lichaam aan om zichzelf te genezen.

Risico’s

De meest voorkomende risico’s die gekend zijn zijn de ongemakken die rechtstreeks kunnen voortkomen uit de behandeling.

• IMS wordt vaak als zeer pijnlijk ervaren, voornamelijk tijdens de behandeling zelf
• Er kunnen blauwe plekken ontstaan waar geprikt is
• De patiënt kan zich duizelig of misselijk voelen na de behandeling

Iedere patiënt kan anders reageren op de behandeling. Het is belangrijk alle zorgen of ongemakken na en tijdens de behandeling te bespreken met de fysiotherapeut, om te evalueren of IMS de juiste behandeling is voor de persoon in kwestie.