Echolalie: napraten

Echolalie is vaak een onderdeel van schizofrenie. Waarschijnlijk ontstaat dit omdat de patiënt de buitenwereld afweert. Ook komt echolalie voor bij autisme. Ook bij het syndroom van Gilles de la Tourette komt echolalie voor.

Napraten

Echolalie is het dwangmatig naspreken van andere mensen. Het is dus geen bewust napraten, maar voelt aan als een dwang. Echolalie komt voor bij schizofrenie en autisme.

Ontstaan

Echolalie is vaak een onderdeel van schizofrenie. Waarschijnlijk ontstaat dit omdat de patiënt de buitenwereld afweert. Hierdoor voelt de patiënt zich bedreigd. Door anderen na te apen, hoeven ze zelf geen initiatief te tonen. Dit is dan waarschijnlijk veel minder beangstigend voor de patiënt. Schizofrenie treedt op bij ongeveer 1 procent van de bevolking, maar het is niet gezegd dat iedere schizofrene patiënt ook aan echolalie lijdt. Ook komt echolalie voor bij autisme. Autisme kenmerkt zich veelal door steeds herhalend gedrag. Ook bij het syndroom van Gilles de la Tourette komt echolalie voor. Het syndroom van Gilles de la Tourette is vooral bekend om het uitroepen van scheldwoorden. Maar ook echolalie komt hierbij voor.

Nabootsen

Bij echolalie wordt soms niet alleen zinnen nagebootst, maar soms ook de bewegingen van de ander. Dit noemt men dan echopraxie. Bij echolalie kan de zin of het woord direct herhaald worden door de patiënt, dit is dan waarschijnlijk om deze zin of woord zelf te kunnen verwerken. Ook treedt er vaak een verlate reactie op: de zin of het woord wordt pas later herhaald. Dit is dan gericht op het langetermijn geheugen.

Woorden en zinnen kunnen herhaald worden van een gesprekspartner, maar ook van bijvoorbeeld radio of televisie. Of van mensen die zich in de nabijheid bevinden. Het is dan ook onduidelijk of er bij echolalie wel sprake is van communicatie, of dat het op zichzelf gericht is.

Na-apen door kinderen

Kinderen apen andere kinderen of ouderen ook vaak na, zowel in gedrag als in de taal. Dit kunnen ze ook lang volhouden, soms wel een hele dag. Het gaat hierbij niet om echolalie, maar om het bewust na-apen van de ander. Het kind merkt hierbij op dat de ander hierop reageert en probeert dit gedrag uit te lokken. Het kind is zich ook bewust van het na-apen. Wanneer er aan het kind gevraagd wordt ermee te stoppen, zal het dit uiteindelijk ook doen.

Bij echolalie is er geen sprake van bewust napraten. Wanneer aan de patiënt wordt gevraagd hiermee te stoppen, krijgt men hierop geen reactie. De persoon is zich er totaal niet bewust van dat deze het ook daadwerkelijk doet. Of de bewustwording is er wel, maar de drang tot napraten is niet te onderdrukken. Stoppen met napraten uit eigen vrije wil of op advies van een ander, werkt dus niet.

Behandeling

Voor echolalie is geen directe behandeling. Omdat echolalie vaak een onderdeel van een psychische aandoening vormt, wordt de psychische aandoening behandeld. Deze kan bestaan uit medicijnen, therapie, dagopvang etc. Niet iedere psychische aandoening is even goed te behandelen. Soms is het een kwestie van ermee leren omgaan. Dit treft dan vooral de omgeving, want de patiënt zelf lijkt er over het algemeen weinig last van te hebben.

Mensen met Gilles de la Tourette zijn zich wel bewust van hun aandoening, en dit kan zeer veel beperkingen in het dagelijkse leven geven. Wanneer echolalie hierbij een onderdeel vormt, kan dit voor anderen als hinderlijk worden ervaren.