Pijnbestrijding met acupunctuurpleisters

Drie miljoen Nederlanders lijden aan pijnklachten. Twee miljoen hebben zelfs al 7 jaar last van chronische pijnen. Voor veel pijnklachten is geen oplossing. Een nieuw middel uit Amerika lijkt ook bij moeilijk te verhelpen pijnklachten te kunnen helpen. Gewoon een acupunctuurpleister plakken en de pijn verdwijnt in de meeste gevallen snel.

Acupunctuur

Acupunctuur wordt in China al sinds eeuwen aangewend om pijn te bestrijden. In het westen waren de meningen over acupunctuur lange tijd verdeeld. Tegenstanders vonden het maar hocus pocus, of noemden het zelfs kwakzalverij. Volgens IOCOB (Stichting voor Innovatief Onderzoek en Onderwijs van Complementaire Behandelwijzen) komen er de laatste tijd steeds meer wetenschappelijke bewijzen dat acupunctuur werkt, en zeker bij pijnbestrijding.

Niet afhankelijk behandelmomenten

Acupunctuur heeft echter ook enkele nadelen; patiënten vinden het vaak vervelend dat er naalden in hun lijf worden geprikt, en een patiënt is voor de behandelingen afhankelijk van een acupuncturist, en dus van behandelmomenten. Wie thuis, tijdens het werk, of op vakantie pijn krijgt en eerst een afspraak bij een behandelaar moet maken lijdt pijn tot aan de behandeling. Dat bracht de Amerikaanse uitvinder David Schmidt op het idee om een methode te bedenken die het pijnpatiënten mogelijk maakt om zichzelf te helpen op het moment wanneer dat nodig is. De methode houdt in dat er pleisters geplakt kunnen worden die dezelfde of zelfs nog sterkere effecten hebben dan acupunctuur.

Energy patches

De aanleiding tot de uitvinding was dat de Amerikaanse marine Schmidt vroeg om eens na te denken over een manier om bemanningen van onderzeeboten fit en alert te houden. Schmidt kwam al snel uit bij de principes van de acupunctuur en de acupressuur en werd dus geconfronteerd met het probleem van de behandelmomenten. Hoe het precies in zijn werk gegaan is dat is niet helemaal duidelijk maar op een gegeven moment kwam Schmidt met zijn lumineuze vinding; pleisters (patches) die geen stoffen aan het lichaam afgeven maar die er wel voor zorgen dat de drager meer energie heeft en alerter is. Studies wezen uit dat sporters binnen een aantal minuten na het plakken ruim 20% meer prestatievermogen konden leveren. Vanwege dit effect werden deze eerste patches Energy Patches genoemd.

Icewave patches

Na zijn uitvinding van de Energy Patches ging Schmidt door op de ingeslagen weg en verdiepte hij zich ook in de pijnproblematiek, wat resulteerde in pijnpatches, Icewave patches genaamd. De naam Icewave werd gekozen omdat na het plakken van de patches de huidtemperatuur meteen met 4 graden Celsius daalt, zo bleek uit een studie. Ook bleek in andere studies met meetapparatuur dat de patches allerlei veranderingen in het lichaam teweeg brachten. Zo bleek bijvoorbeeld uit infraroodfoto’s dat kleuren die ontstekingsgebieden aangaven onder invloed van de patches snel veranderden. Het belangrijkste was echter dat patiënten met pijn in veel gevallen binnen enkele seconden tot een aantal minuten een sterk reductie van de pijn ervoeren. Soms verdween de pijn enkele uren of enkele dagen, ook heel dikwijls kwam de pijn in het geheel niet terug, en leek de aandoening genezen te zijn. Dat dit niet te wijten kon zijn aan placebo-effecten werd duidelijk nadat er ook een studie gedaan werd bij paarden. De studie werd gedaan bij 142 paarden met rugpijn. Bij 7 paarden werd een placebobehandeling gegeven, oftewel daar werd een gewoon pleistertje op geplakt. Van de 135 die behandeld werden met de Icewave patches reageerden er 134 positief, en bij slechts één had de behandeling geen effect. Bij de 7 paarden die een gewoon pleistertje opgeplakt kregen werden geen effecten vastgesteld.

Olympische teams

Het gebruik van de energy patches bleef niet alleen beperkt tot de Amerikaanse marine. Ook sporters gingen er gebruik van maken. Op de Olympische spelen in Beijing waren er zelfs elf Olympische teams die de energy patches gebruikten. Bijvoorbeeld het Amerikaanse zwemteam. Icewave kwam ook beschikbaar voor de particuliere markt, en het werd een groot succes. Bovendien kwamen er nieuwe toepassingen bij en werden de verschillende producten aangeboden onder de naam Lifewave. Inmiddels worden de Lifewave patches gebruikt in tal van landen over de hele wereld.

Gebruik door patiënten zelf

In 2009 werd Icewave in Nederland geïntroduceerd door arts Eduard Schweden van de Kliniek voor Preventieve Geneeskunde ‘Berg en Bosch’ te Bilthoven. Schweden was in contact gekomen met Lifewave via een vrouwelijke collega arts in Australië, die heel goede resultaten met de patches bij patiënten had vastgesteld. Nadat Schweden ook zelf positieve ervaringen met de patches had opgedaan zette hij een distributiekanaal op met Lifewave Nederland, en inmiddels zijn er in Nederland ook al een flink aantal artsen en andere therapeuten die met de patches werken. Omdat echter de patches ook simpel door patiënten zelf gebruikt aangebracht kunnen worden, worden ze ook rechtstreeks verkocht aan particulieren. Dit onder het motto dat het reuze handig is om een pakje met patches in het medicijnkastje of de reistas te hebben liggen wanneer dat nodig is.

Terugkaatsing lichaamseigen energie

De werking van de patches berust op het gegeven dat ons lichaam infraroodwarmte afgeeft. De patches bevatten een substantie van amigokristallen achter een transparante folie die de infraroodstraling opvangen en terugkaatsen volgens bepaalde frequenties. Dat heeft effecten op de acupunctuurknooppunten en op het functioneren van lichaamscellen. In het eerste geval worden voor bepaalde toepassingen twee patches geplakt op acupunctuurknooppunten. Bij de toepassing van Icewave worden twee patches geplakt op de plaats van de pijn. Het effect hiervan is dat de infraroodstraling die volgens bepaalde frequenties wordt teruggekaatst de cellen bereikt waar de oorzaak ligt voor de pijnreactie.

Herstel celfunctie

De theorie achter de toepassing van Icewave is dat lichaamscellen, in bijvoorbeeld een ontstekingsgebied, door een aandoening belemmerd zijn in hun functioneren. Een normaal functionerende cel heeft een elektrische spanning van ongeveer 55 millivolt, en heeft het vermogen om zuurstof, water en voedingsstoffen op te nemen voor het goed functioneren van de cel. Wanneer er sprake is van een aandoening neemt de elektrische spanning in de cel af, schrompelt de cel als het ware ineen, waardoor het oppervlak van de celwand verkleint, en de opname van water, zuurstof en voedingsstoffen wordt bemoeilijkt. Door het terugkaatsen van de lichaamseigen energie herstelt de elektrische spanning in de cel zich, en gaat de cel weer beter functioneren. Wanneer zo een hele groep cellen in een ontstekingsgebied weer beter gaan functioneren, neemt ook de pijn af. Omdat er gebruik wordt gemaakt van een bio-energetisch proces, verdwijnt de pijn meestal ook heel snel, en omdat cellen weer beter gaan functioneren, leidt dit ook heel dikwijls tot blijvend herstel. Een essentieel verschil met pijnstillers die tijdelijk helpen en niet wezenlijk aan genezing bijdragen.

Successcores

Veel pijnpatiënten hebben inmiddels de werking van Icewave ervaren. Therapeuten en artsen maken melding van successcores variërend van tachtig tot wel vijfennegentig procent, en meestal verdwijnt de pijn binnen een aantal minuten of zelfs binnen enkele seconden. Percentages over de verhouding tussen het voorgoed wegblijven van de klachten en het toch weer terugkeren van de pijn zijn niet bekend.

Geen geneesmiddel

Ofschoon Icewave wel degelijk aan verbetering van klachten kan bijdragen is het geen geneesmiddel, maar een medisch instrument. Dat heeft te maken met het feit dat er geen stoffen aan het lichaam afgegeven worden. Het valt te vergelijken met een infrarood lamp. Met dit verschil dat een infrarood lamp geen specifieke lichaamseigen straling aan het lichaam teruggeeft volgens bepaalde frequenties zoals de patches dat doen. Wat kennelijk een zeer wezenlijk verschil is.