Waterwratjes: symptomen, oorzaak, behandeling & complicaties

Waterwratjes symptomen zijn gladde vleeskleurige of witte bolvormige pukkeltjes of bultjes met de grootte van een typisch puistje. Waterwratjes bij kind of volwassene, hoe vindt waterwratjes behandeling plaats en zijn waterwratjes besmettelijk? Waterwratten is een courante aandoening, die vooral bij kinderen jonger dan 5 jaar voorkomt en worden veroorzaakt door een virus. Ze verschijnen vaak als kleine huidkleurige bolvormige pukkeltjes op het lichaam, met inbegrip van de hals, romp, armen, benen, billen en gezicht. Bij een persoon (kind of volwassene) is het vaak op slechts één of twee delen van het lichaam aanwezig, zoals de borst, rug, of benen. Andere veelvoorkomende locaties zijn het gezicht, de hals, oogleden, dijen, genitaliën, en billen. Ze verdwijnen spontaan tussen 6-12 maanden. Behandel opengekrabde waterwratjes met Betadine, zodat een infectie wordt voorkomen.

• Waterwratjes
• Waterwratjes zijn zeer besmettelijk
• Wie kunnen waterwratjes krijgen?
• Jonge kinderen
• Seksueel contact
• Verspreiding voorkómen
• Handen wassen
• Waterwratjes niet aanraken
• Houd de laesies afgedekt
• Wees voorzichtig tijdens het sporten
• Andere maatregelen
• Waterwratjes symptomen
• Complicaties
• Onderzoek en diagnose
• Klinisch beeld
• Differentiaaldiagnose
• Waterwratjes behandeling
• Natuurlijke beloop afwachten
• Medische behandeling
• Waterwratjes behandelen met betadine
• Sudocrem toepassen bij waterwratjes
• Prognose

Waterwratjes

Waterwratten is een veel voorkomende besmettelijke doch goedaardige huidaandoening, dat wordt veroorzaakt door een oppervlakkige huidinfectie met het molluscum contagiosum virus, behorende tot de groep pokkenvirussen. Deze aandoening wordt vooral bij kinderen gezien, met een piek onder de vijf jaar. Het manifesteert zich als kleine huidkleurige bolvormige pukkeltjes op het lichaam, met inbegrip van de hals, romp, armen, benen, billen en gezicht. Bij een persoon is het vaak op slechts één of twee delen van het lichaam aanwezig, zoals de borst, rug, armen of benen. Andere veel voorkomende locaties zijn het gezicht, de hals, oogleden, dijen, genitaliën (van man en vrouw), en billen. De handpalmen en voetzolen zijn vaak niet aangedaan. Het kan gepaard gaan met jeuk.

Waterwratjes zijn zeer besmettelijk

Het virus kan door direct huidcontact worden overgebracht van de ene op de andere persoon. Het is zeer besmettelijk en kan daarom gemakkelijk overgedragen worden van mens op mens via contact met de huid of het delen van scheermessen of handdoeken, in openbare zwembaden, via spel en sport, enz. Besmetting met het virus vindt bij kinderen vooral plaats door
intensief huidcontact tijdens spelletjes, gymnastiek, zwemmen, speelgoed op peuterspeelzalen en kinderdagverblijven. Ofschoon het cosmetisch als storend kan worden ervaren, is het in medisch opzicht een onschuldige aandoening. De wratjes verdwijnen vanzelf binnen 6-12 maanden. Behandeling is mogelijk met gewone middelen tegen wratten, zoals vloeibare stikstof (bevriezen) of verbranding (electrocoagulatie of laser).

Wie kunnen waterwratjes krijgen?

Jonge kinderen

Waterwratten worden vooral gezien bij kinderen tussen 1 en 5 jaar, maar het kan ook worden aangetroffen bij volwassenen, hoewel minder frequent. Kinderen zijn het meest vatbaar voor waterwratten, omdat ze nog geen afweer hebben ontwikkeld tegen het virus. Patiënten met een verzwakt afweersysteem zijn ook vatbaarder voor het ontwikkelen van waterwratten.

Seksueel contact

Waterwratten worden ook nogal eens aangetroffen bij jongvolwassenen met een promiscue seksleven, daar wratjes op de geslachtsdelen gemakkelijk door seksueel contact kunnen worden overgedragen.

Verspreiding voorkómen

De beste manier om te voorkomen dat waterwratjes zich verspreiden, is door goede hygiëne toe passen. Hiermee voorkom je dat het virus van de ene persoon naar de nadere persoon wordt overgebracht. Neem daarbij de volgende maatregelen in acht.

Handen wassen

Er zijn manieren om de verspreiding van molluscum contagiosum te voorkomen. De beste manier is om een ​​goede hygiënegewoonten toe te passen. De beste preventieve maatregel is om je handen schoon te houden. Dit vermindert tevens de kans op andere infecties. Handen wassen verwijdert virussen en bacteriën die op je handen terecht zijn gekomen via andere mensen of via voorwerpen, zoals een toetsenbord, deurklink, etc.

Waterwratjes niet aanraken

Het is belangrijk om waterwratjes niet aan te raken dus ook niet eroverheen wrijven of eraan te krabben. Door te plukken en krabben kan het virus zich naar andere delen van het lichaam en naar andere personen verspreiden.

Houd de laesies afgedekt

Het is belangrijk om het gebied met waterwratjes schoon te houden en te bedekken met kleding of een verbandje, zodat anderen er niet mee in contact komen en geïnfecteerd raken. Denk eraan om de aangetaste huid schoon en droog te houden.

Wees voorzichtig tijdens het sporten

Deel geen handdoeken, kleding of andere persoonlijke spullen met anderen. Mensen met waterwratjes mogen niet deelnemen aan contactsporten zoals worstelen, basketbal en voetbal tenzij alle laesies kunnen worden gedekt door kleding of verbanden. Zwemmen moet ook worden vermeden, tenzij alle letsels kunnen worden gedekt door middel van waterdichte verbanden. Persoonlijke spullen zoals handdoeken, veiligheidsbril en zwemkleding mogen niet worden gedeeld.

Andere maatregelen

Niet scheren op gebieden waar zich waterwratjes bevinden. Als je waterwratjes hebt op of in de buurt van de penis, vulva, vagina of anus, vermijd dan seksuele activiteiten totdat de plekjes verdwenen zijn.

Waterwratjes symptomen

Waterwratten zijn erg klein; ze hebben vaak de grootte van een typisch puistje of speldenknop (3-10 mm). Het zijn gladde vleeskleurige of witte bolvormige pukkeltjes of bultjes. Soms zijn ze glanzend en het oppervlak is afgeplat met in het midden vaak een inzinking, een putje. De incubatietijd, dat wil zeggen de periode na besmetting met het virus tot het uitbreken van de eerste symptomen, is 2 weken tot 6 maanden. Ze hebben na 6-12 weken hun maximale grootte bereikt. Een persoon kan enkele waterwratten hebben, maar ook honderden. Voorkeurslocaties zijn de romp, in de hals en rond de oksels. Ze kunnen ook elders op het lichaam voorkomen, zoals in het gelaat, de hals, oogleden, dijen, genitaliën en billen.

Complicaties

De laesies verdwijnen normaal gesproken zonder achterlating van littekens. Door te krabben kunnen echter littekens ontstaan. Soms blijf je last houden van waterwratjes door een herhaalde infectie. De meest voorkomende complicatie is een secundaire infectie veroorzaakt door bacteriën. Secundaire infecties kunnen een belangrijk probleem zijn bij immuungecompromitteerde patiënten, zoals mensen met hiv/aids of bij degenen die medicijnen gebruiken die de afweer onderdrukken (immunosuppressiva). Deze medicijnen krijg je onder meer bij auto-immuunziekten. Wanneer de oogleden zijn aangetast, ontwikkel je sneller een oogbindvliesontsteking (conjunctivitis).

Onderzoek en diagnose

Klinisch beeld

De diagnose kan vaak gesteld worden op grond van het klinisch beeld; waterwratten zijn namelijk gemakkelijk te herkennen. Bij twijfel – hetgeen bijna nooit voorkomt – kan een huidbiopsie worden verricht. Dan wordt een stukje weefsel van de huidafwijking weggesneden en onder de microscoop onderzocht.

Differentiaaldiagnose

De volgende aandoeningen kunnen (aanvankelijk) een soortgelijk beeld geven:

• atheroomcyste, talgkliercyste of epidermale cyste;
• eccrien poroom;
• gewone wratten (verruca vulgaris);
• keratoacanthoom (een goedaardige huidtumor die in korte tijd ontstaat);
• lichen planus;
• platte wratten (verruca plana);
• pyoderma gangrenosum (dermatitis ulcerosa); en
• vreemd lichaam granuloom.

Waterwratjes behandeling

Natuurlijke beloop afwachten

Vaak wordt aangeraden het natuurlijke beloop af te wachten, aangezien waterwratten meestal gemiddeld binnen 13 maanden vanzelf verdwijnen. (Bij ongeveer 10% duurt het herstel echter langer dan 24 maanden.) Bovendien betreft het een goedaardige aandoening. Er zijn vele goede behandelingsopties voor de behandeling van waterwratten, indien de waterwratjes problemen veroorzaken zoals ontsteking en infecties. Ook kan iemand om cosmetische redenen de wratjes willen verwijderen. Ongeveer 10% van de kinderen met waterwratjes ervaart een groot effect van de aandoening op de kwaliteit van leven.¹ Zeker bij kinderen met een groot aantal waterwratjes. Deze redenen moeten afgewogen worden tegen de nadelen, zoals de pijn die de behandeling met zich meebrengt. De behandeling kan een traumatische ervaring zijn voor kinderen. De specifieke behandeling hangt af van de betrokken gebieden, het aantal waterwratten, de leeftijd van het individu, en de eventuele onderliggende gezondheidsproblemen.

Medische behandeling

De volgende behandelmogelijkheden zijn er:

• Aanstippen met crèmes: Aldara crème, tretinoïne crème;
• Aanstippen met aanstipvloeistof (applicatievloeistof): Wartec, Condyline en Podophylline collodium;
• Curettage: het wegkrabben van de wrat met een speciale lepel;
• Bevriezen met vloeibare stikstof*;
• Wegbranden door middel van laser of electrocoagulatie (elektrische stroom).

(*) HeltiQ WratWeg is een methode waarmee je zelf op een eenvoudige en veilige manier zowel gewone wratten als waterwratjes kan behandelen. De werkzame stof is gebaseerd op de bevriezingsmethode (cryotherapie).

Waterwratjes behandelen met betadine

Rond de waterwratjes kan zich eczeem ontwikkelen. Deze kan behandeld worden met een costeroïde zalf of teerzalf. De huid rond de wrat kan ontstoken raken, waardoor de huid rood wordt en gaat schilferen. Dit kan gepaard gaan met jeuk. Er kan ook een bacteriële infectie ontstaan, zodat de wrat dik, rood en pijnlijk wordt en er een korstje kan ontstaan. Soms laat dit een litteken achter. Door in de wrat te knijpen, te krabben of spontaan, kunnen waterwratjes opengaan, waarbij een witte substantie - die molluscumbrij wordt genoemd - vrijkomt. Behandel het opengekrabde waterwratje met Betadine, zodat een infectie wordt voorkomen. Betadine doodt bacteriën, schimmels en virussen. Bij een geïnfecteerd waterwratje, helpt Betadine het wondje sneller en mooier te genezen. Betadine prikt niet.

Sudocrem toepassen bij waterwratjes

Heel vaak kom je op fora de tip tegen om tweemaal daags het waterwratje met Sudocrem in te smeren. Ouders melden goede ervaringen met Sudocrem. In elk geval geldt hier het motto baadt het niet dan schaadt het niet.

Prognose

De meeste waterwratjes verdwijnen op natuurlijke wijze binnen twee jaar; meestal binnen negen maanden. Zolang het waterwratje , aanwezig is, bestaat de mogelijkheid dat de infectie op een andere persoon wordt overgedragen. Wanneer ze verdwenen zijn, wordt de mogelijkheid om de infectie te verspreiden beëindigd.

Noot:

1. Clarissa Vergunst en Henk Sillevis Smitt. Molluscum contagiosum; wanneer behandelen? Ned Tijdschr Geneeskd. 2015;159:A9199

Lees verder

• Huidaandoeningen A-Z: symptomen, oorzaak en behandeling
• Waterwratjes behandelen met Betadine of sudocrem