Kan de immunotherapie hooikoorts genezen?

Lopende neuzen, tranende ogen, langdurige niesbuien en een vervelende kriebelhoest. De vele landgenoten die aan hooikoorts lijden, zien de nakende lente met gemengde gevoelens tegemoet. Wat is hooikoorts nu precies, en met welke tips en raadgevingen houden hooikoortspatiënten bij voorkeur rekening, om de nare gevolgen van hun seizoensgebonden kwaal zoveel mogelijk te beperken? Kan de immunotherapie de vele hooikoortspatiënten eindelijk van hun vervelende klachten verlossen?

Wat is een allergie?

Om het even welke allergie is een abnormale reactie van ons lichaam op bepaalde stoffen, die op zichzelf onschadelijk zijn. Deze stoffen worden allergenen genoemd. Ruim dertig procent van onze bevolking heeft een of andere allergie, en zal dan ook reageren op deze allergenen. Meest bekend en verspreid zijn allergieën voor pollen en stuifmeel, voor huidschilfers van honden, katten en andere huisdieren, voor uitwerpselen van de huisstofmijt of voor sporen van allerlei schimmels. Allergieën veroorzaken hoofdzakelijk klachten van de neus, de longen, de huid, van ons maag- darmstelsel, van de ogen en de oren. In sommige gevallen zijn er bijzonder hevige reacties op allerlei voedingswaren zoals pindanootjes, fruit, granen, vis-, schaal- en schelpdieren.

Allergie voor pollen

Een allergie voor pollen, in de volksmond hooikoorts genoemd, is een allergische aandoening waarbij ons afweersysteem ongecontroleerd en overmatig reageerrt op pollen van allerlei grassoorten (stuifmeel), maar ook van allerlei boomsoorten, kruiden en zelfs op pollen van onkruid.

Hooikoorts van januari tot november

Allerlei grassen, planten en bomen vormen in hun bloeperiode stuifmeel, dé boosdoener bij het ontstaan van hooikoorts. Dat men reeds in de periode januari- februari met de gevolgen van hooikoorts wordt geconfronteerd, is dus lang geen uitzondering. Bomen als de els en de hazelaar, staan in deze periode van het jaar reeds in volle bloei. De eerste graspollen worden begin mei door de wind verspreid. Er zijn bepaalde grassoorten die zelfs tot eind september stuifmeel produceren. Kruiden bloeien op hun beurt van begin mei tot eind september. Het pollen- en allergieseizoen neemt dus in het slechtste geval een groot deel van het jaar in beslag. De klachten waarmee de vele hooikoortspatiënten jaarlijks worden geconfronteerd, ontstaan precies op het moment wanneer dit stuifmeel, via de slijmvliezen van onze ogen, neus en luchtwegen, ons lichaam binnen dringen.

Anti- stoffen veroorzaken ongemakken

Als reactie tegen deze pollen, produceren onze slijmvlizen onder meer histamine en prostaglandine. Deze anti- stoffen doen vooral de slijmvliezen in onze neus uitzetten, met een verstopte neus als gevolg. De extra aanmaak van deze lichaamseigen afweerstoffen, zijn verantwoordelijk voor de plotse niesbuien, tranende ogen en de kriebelhoest.

Hoofdpijn en oververmoeidheid

Naast de traditionele klachten waarmee hooikoortspatiënten worden geconfronteerd, is deze allergie in sommige gevallen ook verantwoordelijk voor hevige en plotse hoofdpijn, voor oververmoeidheid en keelontsteking.

Huidtest en bloedonderzoek

Men mag de gevolgen van zo een pollenallergie zeker niet minimaliseren. Zeker niet omdat men er langdurig mee kan geconfronteerd worden. Het is de huisarts die hooikoorts en zijn verwekkers kan vaststellen aan de hand van het klachtenpatroon van de patiënt, gecombineerd met een uitgebreide huidpriktest en bloedonderzoek.

Huidpriktest met allergeenextracten

Om vast te stellen of het écht om een allergie gaat, zal de arts een huidpriktest uitvoeren. Bij deze test worden kleine hoeveelheden allergeenextracten aangebracht in onze onderarm. Met een fijn naaldje prikt men door het druppeltje allergeenextract in onze huid. Na amper een vijftiental minuten kan men reeds aflezen of ons lichaam gereageerd heeft op deze allergeenextracten. Bij een allergische reactie zal een kleine, rode zwelling op onze huid ontstaan. Een dergelijke zwelling kan in sommige gevallen jeuk veroorzaken.

Nasale provocatietest

Bij een nasale provocatie wordt het allergeen in contact gebracht met het te onderzoeken orgaan, in dit geval dus onze neus. Tijdens zo een provocatief onderzoek wordt nagegaan of contact tussen het desbetreffende allergeen en in dit geval onze neus, herkenbare klachten bij de patiënt veroorzaakt. Deze provocatietesten zijn lang niet zonder risiso. Dergelijke testen worden uitgevoerd ter bevestiging of uitsluiting van een bepaalde soort allergie, of wanneer de huidpriktest en/of de bloedonderzoeken geen definitief uitsluitsel brachten.

Immunotherapie pakt oorzaak van klachten aan

Met allerlei neusspray's en anti- histaminica probeerde men tot hiertoe, met wisselend succes, de klachten als gevolg van allerlei soorten (pollen) allergieën, zoveel mogelijk onder controle te houden. Nu stelt men meer en meer zijn hoop op de immunotherapie. Deze immunotherapie is een behandelingsvorm voor patiënten met neus- en/of oogsymptomen veroorzaakt door allerlei gras- en boompollen of door de huisstofmijt. Deze therapie pakt niet de gevolgen van de allergie, maar in de eerste plaats de oorzaken van de ziekte aan. Deze immunotherapie is een behndeling die ingrijpt in het werkingsmechanisme van onze allergische aandoening. Het behandelen van een allergie heeft tot doel de verschillende allergische klachten drastisch te verminderen of zelfs geheel te laten verdwijnen, waardoor onze levenskwaliteit gevoelig stijgt.

Injecteren van grote hoeveelheden allergenen

Bij de immunotherapie krijgt de patiënt verschillende injecties toegediend in de arm. De in totaal zestien injecties worden wekelijks, en dit gedurende een periode van vier maanden, toegediend. Op deze manier kan de patiënt, na deze zestien weken, een grote dosis van het bewuste allergeen verdragen. Na deze instelfase, worden deze injecties maandelijks gegeven en dit gedurende een periode van drie jaar.

Immunotherapie veroorzaakt vermoeidheid

Deze immunotherapie veroorzaakt in vele gevallen oververmoeidheid, die zich vooral na de eerste behandelingen manifesteert. In sommige gevallen kan huiduitslag en een piepende ademhaling optreden.

Laatste stap in behandeling

Deze immunotherapie is meestal de laatste stap in de behandeling van allerlei seizoensgebonden allergieën, en bij allergische rhinitis. Deze therapie wordt aangeraden wanneer zowel anti- allergische medicatie als anti- histaminica, geen soelaas brachten. Het uiteindelijke effect van deze therapie, verschilt van persoon tot persoon. Hoe langer we de therapie volgde, hoe doeltreffender deze uiteindelijk zal zijn.