Dwarslaesie genezen een kwestie van tijd?

Dwarslaesie is nog steeds niet te genezen. Maar in onderzoekskringen gloort enige hoop dat genezing binnen afzienbare tijd wel eens mogelijk kan zijn. Sinds het begin van de jaren negentig weten we immers al dat zenuwuiteinden weer kunnen uitgroeien.

Hoe kunnen mensen bewegen?

Ons ruggenmerg is een kolom vol zenuwbanen die ontspringen in de hersenen op weg naar onze spieren. Onze spieren bewegen als van de hersenen een impuls van electriciteit wordt ontvangen. Deze elektrische impulsen, feitelijk stroomstootjes van een micro-voltage, worden door de zenuwdraden naar onze spieren geleid. Die trekken daardoor samen, het feitelijke bewegen.

De route die de elektrische prikkels in ons lichaam afleggen, is dus kortgezegd:

1. hersenen;
2. zenuwdraden;
3. spieren.

Wat is een dwarslaesie?

Ons ruggenmerg is omgeven door beschermende ruggenwervels. Een breuk in die wervels werkt door op de kwetsbare zenuwbundels in het ruggenmerg. Laesie betekent letterlijk “beschadiging”. Zenuwbanen die zijn onderbroken, belemmeren blijvend de informatiestroom naar onze spieren. Beschadigd zenuwweefsel vernieuwt zichzelf namelijk nauwelijks.

De oorzaken van een dwarslaesie

De oorzaken van een dwarslaesie zijn zeer divers:

• 50% ontstaat door verkeersongevallen;
• 24% is het gevolg van een val;
• 17% wordt veroorzaakt door een zenuwontsteking;
• 9% procent is het gevolg van sportongevallen.

De gemiddelde leeftijd ligt bij 33 jaar, in een verhouding van 4:1 tussen mannen en vrouwen. Van alle getroffenen is 46% verlamd: men kan zich niet meer bewegen en heeft geen gevoel meer in armen en benen, 52 procent heeft een dwarslaesie: geen mobiliteit en geen gevoel in de benen.

Kunnen verlamde mensen ooit weer lopen?

Engelse onderzoekers houden zich op dit moment bezig met de ontwikkeling van een nieuwe behandelmethode. De nieuwe aanpak is bedoeld om zenuwvezels die al beschadigd zijn, in staat te stellen om in het ruggenmerg zelf te genezen.

Het menselijk lichaam zelf is daartoe niet in staat omdat littekenweefsel zich niet zelf herstellen kan. Door het bacteriële enzym chondroitinase wordt het littekenweefsel verminderd en kunnen zenuwen weer groeien. Ook op de nog functionerende zenuwen heeft dat een positief effect: die kunnen functies in het gebied van beschadigd weefsel overnemen.

De onderzoeksresultaten zijn tot dusver echter alleen gebaseerd op dierproeven, Op mensen werd de behandelmethode nog niet getest. Ondanks alle negatieve commotie over bacteriën (Ehec, resistentie van bacteriën, etc.) geven bacteriën nu dan ook eens hoop.

Belang pharmaceutische industrie bij genezing dwarslaesie beperkt

Midden vorige eeuw werd door de vooruitgang in de moderne geneeskunde bereikt dat patiënten met een ruggenmerglaesie konden overleven en een nagenoeg normale levensverwachting konden hebben. Inmiddels is de vraag gerechtvaardigd of door gebruik van moleculaire en cellulaire strategieën mogelijk is om neurologische functies te behouden of zelfs een functieverbetering na te streven.

Ondanks ongeveer 2,5 miljoen getroffenen wereldwijd, behoort een dwarslaesie niet tot de klassieke "volksziekten”. De belangen van de farmaceutische industrie bij genezing van een dwarslaesie zijn uit economisch oogpunt dan ook maar beperkt. Toch komen er jaarlijks ongeveer 130.000 nieuwe gevallen bij en de behandeling is erg kostbaar.