Eetbuistoornis: Binge eating Disorder

Eetbuiten: voorkomen, overwinnen, stoppen en onder controle. Een eetbuistoornis lijkt sterk op boulimia nervosa. Een eetbuistoornis wordt ook wel Binge eating Disorder (BED) genoemd. Wanneer spreken we van een eetbuistoornis en bij wie komt dit het meeste voor?

Eetbuistoornis

De andere benaming voor eetbuistoornis is Binge eating Disorder (afgekort BED). Een eetbui heeft iedereen wel eens: je eet in één dag tijd of binnen een bepaalde periode ontzettend veel en kunt niet meer stoppen met eten. Meestal is dit in tijden dat je niet lekker in je vel zit, stress hebt of bijvoorbeeld na een streng dieet. Deze eetbuien verdwijnen na één tot enkele dagen ook weer. Je keert niet meer terug naar je eetbuien. Dit is een verschijnsel dat iedereen wel eens heeft.

Een eetbuistoornis blijft terug keren. Dit hoeft niet iedere dag te zijn, maar wel met regelmaat. Een eetbuistoornis heeft ook als gevolg dat je aan overgewicht lijdt. Een eetbuistoornis geeft dus op twee vlakken problemen: een probleem met je eetpatroon en een probleem met je gewicht. Een eetbuistoornis komt vaker voor dan je denkt.

Kenmerken

Er zijn een aantal typische kenmerken die bij een eetbuistoornissen voorkomen. Hieraan kan je herkennen of het om een eetbuistoornis gaat. Herken je veel van onderstaande punten bij jezelf of bij iemand uit je omgeving, dan gaat het meestal om een eetbuistoornis:

• De eetbuien komen regelmatig terug: minstens tweemaal per week
• De eetbuien duren al langer dan zes maanden
• Na een eetbui voel je je slecht of schuldig, soms ga je als gevolg daarna nog meer eten
• Je durft niet goed in gezelschap te eten uit schaamte
• Je blijft maar dooreten terwijl je helemaal geen honger hebt, je voelt dwang om door te eten
• Je schrokt veel naar binnen in korte tijd en je eet door totdat je niet meer kan
• Je gebruikt geen laxeermiddelen of je gaat niet bewust overgeven na een eetbui (in dit geval gaat het dan om Boulimia nervosa)
• Er is sprake van (ernstig) overgewicht als gevolg van overmatig eten

Niet alle punten komen voor bij iemand met een eetbuistoornis, maar er moeten toch wel minstens vijf van de zeven punten voorkomen voordat er sprake is van een eetbuistoornis.

Het ontstaan hiervan: psychische oorzaken

Een eetbuistoornis werkt veelal verslavend: je komt er moeilijk vanaf. waarom een eetbuitstoornis ontstaat, heeft meerdere oorzaken. Ten eerste is het de maatschappij die ons een ideaalbeeld van een slank iemand opdringt. Reclame, tv-series, tv-programma's, tijdschriften, overal is slank weergegeven als ideaalbeeld. In plaats van af te slanken, raken sommige mensen hierdoor gefrustreerd en kunnen er eetbuien ontstaan als gevolg hiervan.

Psychische oorzaken kunnen vaak in de puberteit ontstaan door een verkeerd zelfbeeld. Maar ook opmerkingen van de omgeving kan zorgen voor een verkeerd zelfbeeld. Emoties die niet onder controle gehouden kunnen worden leiden ook vaak tot eetstoornissen. Ook traumatische ervaringen zijn soms de oorzaak van eetstoornissen. Denk hierbij aan verwaarlozing, geweldpleging etc.

Een te streng dieet heeft vaak als gevolg dat er een eetbui ontstaat. En streng dieet is niet vol te houden en het lichaam schreeuwt om voedsel. Een eetbui geeft in het begin voldoening en al snel werkt dit verslavend. Strenge diëten komen veel voor bij mensen die zich onder druk voelen staan om af te vallen.

De gevolgen

Iemand met een eetbuistoornis schaamt zich hier vaak voor. Je durft niet meer openbaar te gaan eten en er kunnen thuis spanningen ontstaan. Je kan niet goed tegen kritiek. Maar ook lichamelijk heeft een eetbuistoornis grote gevolgen: er kan ernstig overgewicht ontstaan. Dit uit zich door lichamelijke klachten. De conditie gaat achteruit, het hart krijgt het te zwaar, er is kans op diabetes etc.

Eetbuistoornis behandelen

Om van een eetbuistoornis af te komen, heb je hulp nodig, Dit kan je niet alleen, Het begin is er al wanneer je een eetbuistoornis erkend: weet dat je het hebt en durf hier over te praten met een vertrouwenspersoon. Ga vervolgens op zoek naar hulp. Soms is het moeilijk om de diagnose te stellen. Via de huisarts kan je proberen een doorverwijzing te vragen. Praat er vooral over met je omgeving. Alleen kom je er namelijk niet.