Mannelijke depressiviteit: wat als een man depressief is?

Depressiviteit kan veel psychisch en/ of fysiek letsel aan het lichaam toebrengen, indien er niet tijdig op wordt gereageerd. Men voelt zich lusteloos, emotioneel, futloos en kwaad, wat kan leiden tot het beschadigen van het eigen lichaam. De omgeving moet het herkennen en erop regeren om het op een positieve manier te kunnen behandelen. Hoe kan depressiviteit bij de man worden herkend en wat zijn de consequenties als een man depressief is?

Man depressief

• Verminderde levenslust
• Niet herkennen van de aandoening
• Invloed op seksuele prestaties
• Consequenties onbehandelde depressiviteit
• Geen acceptatie
• Leeftijd en man depressief
• Behandeling

Verminderde levenslust

De stemmingsstoornis waarbij de patiënt neerslachtig is en verminderde levenslust heeft, wordt depressiviteit genoemd. Dit is een ergere vorm dan het hebben van een dipje. Een klinische depressiviteit kan door uitzonderlijk veel redenen ontstaan. Een werksituatie, problemen thuis, een naaste die komt te overlijden, enzovoorts. Veelal werd een langdurige verminderde stemming toegeschreven als een vrouwelijke kwaal, echter ook mannen kunnen ernstige depressiviteit ontwikkelen. Vrouwen hebben symptomen als triestheid en nutteloosheid, terwijl bij mannen het wordt geuit in irritatie, agressiviteit en vijandigheid. Bij tijdig ingrijpen kan een depressiviteit goed worden behandeld met medicijnen.

Niet herkennen van de aandoening

Van de man wordt gewoonlijk verwacht dat ze sterk zijn en niet worden beïnvloed door emoties. De man ontkent eerder dat er een probleem is dan er werkelijk iets aan te doen. Bij een werkelijke depressiviteit kan het ook zijn dat de man te lang met een burn-out of depressiviteit rondloopt. Het herkennen van de aandoening bij een man is dan ook lastig. In plaats dat de man over de gevoelens praat, is het eerder zo dat er over bijkomende symptomen wordt geklaagd. Denk bijvoorbeeld aan het continu vermoeid voelen.

Invloed op seksuele prestaties

Depressiviteit, maar ook de behandelende medicijnen, kunnen invloed hebben op de seksuele prestaties van de man. De aandoening zorgt ervoor dat het lichaam in verminderde krachtige toestand terechtkomt, waarnaast hormonen vrijkomen die de opwinding doen temperen. Het testosterongehalte in het lichaam is laag, waardoor de man seksueel minder actief wordt. Ook medicijnen kunnen daarnaast een negatieve invloed hebben op de seksualiteit van de man. Omdat door de depressiviteit de seksualiteit vermindert, wordt veelal verondersteld dat dit te maken heeft met de verandering van de mannelijkheid. Er wordt dan niet gedacht aan depressiviteit als oorzaak.

Consequenties onbehandelde depressiviteit

Omdat mannen minder snel geneigd zijn om emoties te tonen wordt triestheid bij de man ook slecht herkend. Dit kan zich wel uiten in een toenemende mate van irritatie en agressiviteit. Ook voor artsen is het lastig in te schatten wat het probleem is, omdat depressiviteit niet snel kan worden herkend. Voor mannen waarbij de depressiviteit te lang aanhoudt, kunnen de consequenties dramatisch zijn. Mannen hebben vier keer zoveel kans om zelfmoord te plegen dan vrouwen.

Geen acceptatie

De maatschappij verhardt continu en dat heeft ook zo zijn effect op hoe kinderen en volwassen met hun emoties omgaan. Mannen worden steeds meer geacht om emoties uit te sluiten en carrière te maken. Succes in het leven daar draait het om. Het niet accepteren van het hebben van emoties, leidt dan ook tot een ongezonde ophoping van emoties, waardoor depressiviteit kan ontstaan. Agressiviteit wordt gezien als de juiste mannelijke uiting, terwijl de emoties blijven opkroppen. Herkent u bij een collega, kennis of uw partner ook overdreven irritatie en agressiviteit praat er dan over. Het kan zijn dat u daarmee de vinger op de zere plek kunt leggen zodat de mogelijkheid openstaat om aan de juiste diagnose en behandeling te beginnen.

Leeftijd en man depressief

Normaal is depressiviteit niet gerelateerd aan leeftijd, echter oudere mannen met medische condities zoals hart- en vaatziekten, kanker en andere stressfactoren dragen bij aan de depressiviteit. Daarnaast spelen verlies van inkomen en nuttig werk een belangrijke rol. Wanneer men met pensioen gaat dan is er geen regelmaat meer in het leven en voelt men zich relatief nutteloos. Bij onvoldoende vervangende activiteiten neemt de kans op het hebben van depressiviteit toe. Het verliezen van familieleden en kennissen om u heen geeft daarbij een gevoel van vergankelijkheid, waarmee gezondheidsproblemen aanvullend in de kaart worden gespeeld.

Behandeling

Indien bij de man of vrouw concreet is vastgesteld dat er sprake is van depressiviteit, dan kan dit in tachtig procent van de gevallen goed worden behandeld middels een anti-depressiva, psychotherapie of een combinatie van beide. Bent u onzeker of u de aandoening heeft, neem dan contact op met uw huisarts of medisch specialist. Het is noodzaak om niet te lang met een depressiviteit rond te lopen.

Lees verder

• Depressiviteit bij midlifecrisis: wat doe je als partner?