Stressvermindering door de Healing Code van Alex Loyd

Volgens de zienswijze van Dr. Alex Loyd kan men middels de Healing Code het energiepatroon van destructieve cellulaire herinneringen veranderen in een gezond energiepatroon. Men stuurt daartoe 6 minuten per dag stromen energie naar de herstelmechanismen van het lichaam. Daarna stopt of vertraagt de stressreactie in het lichaam. Een en ander impliceert niet dat men de herinnering niet meer heeft. Maar dat de herinnering ontdaan is van z'n destructieve werking doordat de stress afneemt. Een van de grootste obstakels die mensen moeten overwinnen om weer gezond te worden zijn de emotionele/geestelijke problemen.

• Algemeen
• Een haperend immuunsysteem
• De werking van het autonome zenuwstelsel volgens Alex Loyd
• Het cellulaire geheugen
• Het ontstaan van stress
• De vier genezingscentra
• Het activeren van de fysieke genezingscentra middels de Healing Code

Algemeen

De Amerikaan Dr. Alex Loyd heeft psychologie en natuurkunde gestudeerd en heeft de Healing Code ontwikkeld om chronisch zieken te genezen. Daarbij is hij gestimuleerd door de quantumtheorie met zijn energievelden. Volgens Loyd's zienswijze is ziekte niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk en dienen niet de symptomen maar de bron van elk denkbaar probleem aangepakt te worden, teneinde tot een volledige genezing te kunnen geraken. Volgens hem komt 95% van alle ziekten voort uit stress en is 5% genetisch bepaald.

Een haperend immuunsysteem

Ons wonderbaarlijk immuunsysteem (I.S.) met de traditionele herstelmechanismen in het lichaam, dat rechtstreeks verbonden is met het zenuwstelsel, kan normaliter alle problemen het hoofd bieden. Net als de software in een computer is het I.S. in staat elke mogelijke klacht in korte tijd uiterst effectief op te lossen. Chronische stress die zich diep in het lichaam heeft genesteld kan echter de genezingsmechanismen uitschakelen of op een laag pitje te zetten. Daardoor kunnen allerlei gezondheidsproblemen de kop op steken. Het is daarbij zeer belangrijk dat men bij een ogenschijnlijk onoplosbaar probleem nagaat welke stress het I.S. ervan weerhoudt om het opgetreden probleem te lijf te gaan en vervolgens te bedenken: wat kan ik daar aan doen. Door het aanpakken van de geestelijke stress bij de bron, dat de onderliggende oorzaak van alle problemen is, kan het I.S. zijn taak weer adequaat uitvoeren. Daardoor kan het probleem opgelost worden. In de reguliere geneeskunde kan de mate van fysiologische stress gemeten worden middels een standaard HRV-test. Deze meet het variëren van het hartritme. Er wordt gesproken van fysiologische stress indien het zenuwstelsel uit balans is.

Een onderverdeling van het autonoom zenuwstelsel

Dit zenuwstelsel is samengesteld uit twee delen:

• Het para sympathische zenuwstelsel dat verantwoordelijk is voor groei, genezing en onderhoud van het lichaam. Het omvat de meeste automatische processen.
• Het sympathische zenuwstelsel is geconstrueerd om veel minder gebruikt te worden dan het para sympathische stelsel. Daarnaast speelt het echter een veelomvattende rol in gezondheid en ziekte, omdat in dit stelsel in geval van nood de vlucht-of-vechtreactie plaatsvindt.

De werking van het autonome zenuwstelsel volgens Alex Loyd

Dit stelsel werkt voor vrijwel 100% middels automatische processen waarbij alle handelingen uit zichzelf plaatsvinden. Zoals eerder gesteld is in het sympathische deel van het zenuwstelsel de vlucht-of-vechtreactie ondergebracht. In geval van nood treedt in dit stelsel genoemde reactie in werking. Het bloed stroomt dan in zo'n scenario niet naar de organen en dus ook niet naar de maag om aangeboden voedsel te verteren. Het merendeel van het bloed gaat dan naar de spieren teneinde het de persoon in kwestie mogelijk te maken te vechten of snel te vluchten. Het lichaam geeft aan het overleven altijd voorrang, waardoor de andere processen in het lichaam stopgezet worden. In geval dit noodscenario te lang blijft voortduren, kan het op langere termijn leiden tot allerlei problemen op het niveau van organen.

Op celniveau krijgen de cellen dan niet of nauwelijks voeding, zuurstof, essentiële vetzuren, mineralen, enzovoort. Tevens worden afvalproducten en gifstoffen in die situatie maar met mondjesmaat afgevoerd. Alles is derhalve ondergeschikt aan processen die voor onmiddellijke overleving noodzakelijk zijn. Als gevolg hiervan wordt het celmilieu giftig en kan er nauwelijks groei of genezing meer plaatsvinden. Een en ander veroorzaakt beschadigingen, waarbij de zwakste schakel uiteindelijk breekt en men allerlei problemen krijgt. Het enige voordeel is, als dat tenminste gezegd kan worden, dat ook ziekte zich niet of nauwelijks verder kan ontwikkelen. Dit omdat de energievoorziening op een laag pitje staat.

Het cellulaire geheugen

Ook het cellulaire geheugen wordt door stress en/of gebrekkige energievoorziening aangetast, waardoor men tot verkeerde
gevolgtrekkingen kan komen. In dit geheugen worden alle gedachten bewaard. Zowel goede als slechte cellulaire herinneringen worden middels een energiepatroon opgeslagen in alle cellen van het lichaam, daarbij is de letterlijke herinnering echter een beeld. Deze herinneringen liggen net als DNA opgeslagen in het energie-informatieveld. Slechte herinneringen kunnen een vernietigende werking op het lichaam hebben, waarbij de intensiteit afhankelijk is van de lading die destijds aan een probleem is toegekend. Het maakt daarbij niet uit of de herinneringen al dan niet bewust waren, waarbij bedacht dient te worden dat 90% van alle herinneringen onbewust zijn. Onbewust houdt in dat ze niet op elk moment op te roepen zijn. Deze gevoelsherinneringen zijn in het onderbewustzijn opgeslagen en prevaleren altijd boven het denkvermogen dat in het bewustzijn circuleert.

Opbouw van herinneringen

Reeds bij de geboorte worden er volgens Alex Loyd al herinneringen overgedragen door de ouders aan hun kind door het DNA van witte bloedlichaampjes. Een kind neemt de eerste zes jaar van zijn leven alles zonder een filter in zich op. Het kind is daarbij negatief geprogrammeerd, omdat er minstens 10 positieve opmerkingen van ouders nodig zijn om 1 negatieve te neutraliseren.
Pijnherinneringen fungeren als een beschermingsmechanisme om in de toekomst te kunnen overleven. Deswege krijgen deze herinneringen altijd voorrang boven andere herinneringen.

Het ontstaan van stress

Stress wordt gereguleerd vanuit het centrale zenuwstelsel, waarbij uitzonderlijke stress ontstaat bij een persoon wanneer het lichaam (geest) denkt op de een of andere manier in gevaar te zijn. Deswege gaat het lichaam dan adrenaline aanmaken om de voorwaarden te scheppen om een noodsituatie direct het hoofd te kunnen bieden. Vervolgens wordt de vlucht-of-vechtmodus aangezet om het probleem te klaren. Bij sommige mensen blijft deze modus door de stress echter bijna constant aanstaan, ook indien daar geen enkele reden voor is. Een en ander vertaalt zich in onrust (stress), ook al omdat de aangemaakte adrenaline opgebruikt dient te worden. Destructieve gevoelens en overtuigingen verbruiken een enorme hoeveelheid aan energie van de cellen van het immuunsysteem dat direct verbonden is met het zenuwstelsel. Belastende herinneringen, ook die geërfd zijn, kunnen geheeld worden door de stress ervan af te halen. Daarmede wordt bereikt dat het immuunsysteem daardoor zijn taken binnen afzienbare tijd wel naar behoren kan uitvoeren.

De vier genezingscentra

Deze centra komen overeen met de belangrijkste regelcentra voor elke cel in het fysieke lichaam. Daarbij valt te denken aan onder meer de hypofyse, hypothalamus, schildklier, ruggenmerg, pijnappelklier en het centrale zenuwstelsel. Deze lichamelijke systemen zitten onder meer in:

• De neusbrug: de hypofyse regelt de hormonale processen en de pijnappelklier
• De slapen: de hoger functionerende delen van de linker- en rechterhersenhelft en de hypothalamus
• De kaken: het emotionele deel van de hersenen incl. de amygdala en de hippocampus, plus ruggenmerg en centrale zenuwstelsel
• Strottenhoofd: het ruggenmerg en het centrale zenuwstelsel, plus de schildklier

Het activeren van de fysieke genezingscentra middels de Healing Code

Een en ander geschiedt door gebruik te maken van de Healing Code door gedurende 30 seconden positieve gedachten uit te zenden. Daartoe stuurt men met alle vijf de vingers van beide handen stromen energie naar elk van deze centra. Dit doet men door de vingers 5-8 centimeter van het lichaam van het desbetreffende centra te houden. Dit is effectiever dan het aanraken van de genezingscentra, opdat er voor de ingang van de centra een energieveld kan ontstaan. Het lichaam kan vervolgens automatisch een tegenovergesteld energieveld creëren, waardoor genezing mogelijk kan worden.

De houding van de vingers is niet zo belangrijk, mits de vingertoppen maar gericht zijn op het gebied rond het genezingscentrum. Bedenk daarbij dat de motivatie om te genezen veel belangrijker is dan de juiste positie van de handen. Het is wel van belang de bovengenoemde volgorde aan te houden en elk genezingscentrum drie keer per dag gedurende 30 seconden te behandelen. Na iedere dagelijkse behandeling kunnen er zich problemen met de ontgifting voordoen, omdat het lichaam door de behandeling zich ontdoet van gifstoffen, virussen en bepaalde bacteriën. Uiteindelijk is het de bedoeling dat het eigen immuunsysteem zijn taken weer adequaat zelf kan uitoefenen en zodoende het herstel kan inzetten.

Let op: Indien u momenteel medicijnen voorgeschreven hebt gekregen, blijf die dan gewoon innemen. Zie deze methode uitsluitend als aanvullende zorg op de reguliere geneeskunde.

Lees verder

• Quantum genezing, een nieuwe visie op geneeskunde