Kaneel als diabetes medicijn

Diabetes mellitus, in de volksmond ook wel suikerziekte genoemd, is een aandoening waarbij de glucosespiegel in het bloed te hoog ligt. Er zijn twee typen diabetes, namelijk type-1 en type-2. Bij type-1 maken de β-cellen in de pancreas onvoldoende insuline aan. Een oorzaak hiervan is de vernietiging van deze cellen door immuunreacties in het lichaam. Bij type-2 werken de β-cellen goed, maar is het lichaam onvoldoende gevoelig voor insuline.

Insuline receptor

Om uit te zoeken of kaneel geschikt is om als geneesmiddel te gebruiken, zullen we allereerst moeten kijken naar de insuline receptor. Deze receptor is van het type receptor tyrosine kinase (RTK) [1]. De werking van deze receptor berust op de activering van de tyrosine kinase domeinen. Dit gebeurt nadat er een ligande (in dit geval insuline) bindt aan de receptor. Vervolgens worden de tyrosine complexen aan de receptor gefosforyleerd. Dit proces wordt autofosforylatie genoemd omdat de receptor bestaat uit twee delen die samenklusteren en elkaars tyrosines fosforyleren. Deze gefosforyleerde tyrosines fungeren als bindingsplaatsen voor andere eiwitten, om zo actieve complexen te vormen.

Bij de insulinereceptor activeert insuline de receptor, waardoor deze een insuline-receptorsubstraat complex vormt. Dit substraat bindt in de cel aan phospoinositide-3-kinase. Dit kinase activeert eiwitten die ervoor zorgen dat glucose de cel in getransporteerd wordt via GLUT-4 transport moleculen, deze glucose wordt opgeslagen in vesicles gelegen in de cel, waardoor de glucosespiegel in het bloed daalt.

Bestaande middelen

Er zijn verschillende bestaande geneesmiddelen voor type-2 diabetes. Voorbeelden zijn sulfonylureum-derivaten, biguanides en thiazolidinedione[2]. Sulfonylureum-derivaten stimuleren de insuline afgifte. Biguanides zorgen voor verminderde glucose productie in de lever. Thiazolidinedione zorgt voor stimulatie van GLUT-4 moleculen. Deze medicijnen grijpen aan op verschillende processen, maar toch hebben ze allen hetzelfde resultaat, namelijk verlaging van de glucosespiegel.

Kaneel

Uit onderzoek blijkt dat kaneel in proefdieren zorgt voor een snellere opname van glucose uit het bloed. De werkzame stof in kaneel is methylhydroxychalconepolymeer (MHCP). Deze stof zorgt voor een betere werking van de insuline receptor. Ondanks dat mag niet geconcludeerd worden dat dit mechanisme ook bij mensen optreedt, daarvoor zijn klinische studies nodig. Helaas zijn er nog weinig onderzoeken gedaan over het effect van kaneel op de glucosespiegel bij mensen. Een studie in Pakistan[3] bij 60 proefpersonen heeft aangetoond dat het slikken van kaneelcapsules resulteert in een daling van de glucosespiegel. Echter, men kan op basis van dit ene onderzoek niet concluderen dat kaneel ook daadwerkelijk effect heeft, hiervoor is de onderzoekspopulatie te klein. Daarnaast is het niet bekend of MHCP schadelijk is voor de menselijke gezondheid.

Conclusie

Of kaneel kan worden toegepast als ondersteuning van een dieet voor diabetes type-2 blijft nog de vraag. Er zullen daartoe meerdere soortgelijke studies moeten worden gedaan om de werkzaamheid en eventuele bijwerkingen te onderzoeken. Tevens zal dan duidelijk worden of het ook invloed heeft op bijvoorbeeld overgewicht en andere suikerspiegel gerelateerde aandoeningen.