Volkse middeltjes tegen neusbloedingen

Wat moeten we met al die vreemde kruiden- en andere middeltjes die de mensen vroeger gebruikten om kleine en grote kwalen te genezen. Sommigen zijn of lijken zo absurd waardoor we de neiging hebben om ze allemaal als onzinnig te beschouwen. Maar gooien we dan het kind met het badwater niet weg. En zelfs als ze niet werkzaam zijn, lijkt het mij goed om ze als cultureel erfgoed te bewaren.

Curieuze zaken tegen bloedneuzen.

Bloedt je neus eens op een keer
is dat naar, maar doet niet zeer.
Bloedt het aan de linker kant,
doe dan om de pink van je rechter hand
een draadje en trek dat flink strak aan.
Dan zal het bloeden overgaan.
Je moet niet wachten maar je spoeden
snel houdt je neus dan op te bloeden.

Dit soort rijmpjes was ooit erg geliefd. Ik heb het uitgeprobeerd en het werkte! Met andere woorden: Wanneer de neus bloedt en het bloed uit het rechter neusgat komt, dan moet u een draadje strak om de pink van de linkerhand binden, en wel tussen het voorste en het middelste gewricht. Dat draadje moet u dan 5 minuten laten zitten. Er moet daardoor namelijk een bloedstuwing opgeroe­pen worden waardoor het lichaam, zo neemt men aan, meer stol­lende stoffen in het bloed vormt, die het bloeden van de neus stoppen. Wanneer het bloed uit het linker neusgat vloeit dan moet uiteraard de rechterpink strak omwikkeld worden, en wanneer het bloed uit bei­de neusgaten komt dan allebei de pinken omwikkelen. Ik geef gelijk toe dat het merkwaardig klinkt, maar het lijkt te helpen! Straffe suggestie of toch de bovenstaande of een andere logische verklaring?

Variaties op dit thema vinden we door de geschiedenis heen terug, niet alleen in volkse boeken maar ook bij de autoriteiten van hun tijd van Hippocratus, Plinius tot Bakker en van Andel.

Kruidenmiddeltjes tegen neusbloedingen

• Herderstasje Capsela bursa pastoris: Het meest vermelde kruid tegen neusbloedingen. Een watje gedrenkt in het sap van vers herderstasje in het neusgat stoppen of enkele druppels srtaffe thee van herderstasje opsnuiven. Zelfs een propje van gekneusd herderstasje werd gebruikt.
• Brandnetel / Urtica dioica: sap of poeder opsnuiven
• Duizendblad / Achillea millefolium: opsnuiven van poeder gedroogd kruid.
• Eikeschors / Quercus: opsnuiven van gedroogd poeder.
• Heermoes / Equisetum arvensis: voetbaden nemen met een afkooksel van vers kruid.

Het zijn vooral planten die looistoffen bevatten, die gebruikt werden.. Looistoffen worden ook wel tanninen genoemd. Er zijn twee soorten looistoffen: hydrolyseerbare en gecondenseerde looistoffen.
Deze hebben een zogenaamde adstringerende (samentrekkende) en bloedstelpende werking Doordat ze een binding vormen met eiwitten, leggen ze een membraan op het slijmvlies. Dit slijmvlies trekt zich samen, waardoor zwelling, roodheid en overmatige secretie verminderd worden. De capillairen (kleine bloedvaten) worden daardoor samengetrokken, waardoor het bloeden wordt gestelpt. Looistoffen werken in hoge concentratie ook groeiremmend op schimmels en bacteriën.

Andere curieuze, rituele? middeltjes.

• Een wilde kastanje (Aesculus)in zijn zak dragen (ook goed tegen reuma)
• Water met azijn opsnuiven of in een doek tegen de neus houden
• Een spinnenweb in je neus stoppen
• Varkensmest onder de neus houden (van biologische varkens?)
• Een broodmes achter in je nek leggen (metaal, ijzer, analogie: iets dat je kan doen bloeden tegen bloedingen?)

Sommigen van deze middelen werken zeker wel, op een kritische manier uitproberen kan mogelijk het kaf van het koren scheiden. Dus proefkonijnen gezocht!