Astraallichaam en astraal reizen

Het astraallichaam is het geestlichaam en de vierde laag van de aura. Sommige mensen ervaren astraal reizen waarbij ze buiten het lichaam treden. Hoe is deze ervaring van het astraal reizen? Is er wetenschappelijk bewijs voor het astraal reizen? Wat zijn de tegengeluiden en hoe kan astraal reizen op een andere manier geïnterpreteerd worden?

Het astraallichaam

Een andere benaming voor het astraallichaam is het astrale lichaam of geestlichaam. Het astraallichaam is de vierde laag van de aura. De aura is een verondersteld energieveld dat volgens esoterische stromingen ieder mens en ander levend wezen zou omgeven. Met name de parapsychologie houdt zich hiermee bezig. De parapsychologie is een studiegebied dat verschijnselen van levende wezens onderzoekt die niet verklaard kunnen worden door de bekende natuurwetten en -krachten. In de parapsychologie wordt het astrale lichaam gezien als een fijnstoffelijk lichaam met een fysiek verwaarloosbaar gewicht. Je kunt het dus niet wegen. Het wordt beschreven als elektrische en magnetische stof.

Het astraallichaam versus etherisch dubbel

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen het astraallichaam en het etherisch dubbel. In de parapsychologie wordt het etherisch dubbel alleen voor levenden gebruikt. Het etherisch dubbel houdt een energielichaam van de mens in. Het bestaat volgens theosofen naast het fysieke lichaam. In tegenstelling tot het astrale lichaam, blijft het energielichaam van de mens altijd verbonden met het fysieke lichaam. Tijdens de slaap verlaat het energielichaam het fysieke lichaam niet, maar onder narcose zou dit wel mogelijk zijn. Het verschil tussen etherisch dubbel en astraallichaam zit dus met name in de massa. Het astraallichaam heeft geen massa en het etherisch dubbel wel. Veel schrijvers gebruiken de termen echter allebei als astraallichaam.

Astraallichaam - het emotionele deel

Het astraallichaam wordt ook wel het emotionele deel van de mens genoemd. Hierin bevinden zich de gewaarwordingen, gevoelens, impulsen, herinneringen en belevingen van de mens. Het astraallichaam wordt gezien als het lichaam dat de vorming van de zintuigorganen zoals de oren en ogen bewerkstelligt en ook het spierstelsel waardoor mensen kunnen bewegen. Doordat dit deel niet verbonden is met de aarde kan het astraallichaam zich losmaken van de aarde en kan het dus uittreden.

Uittreding

Als er sprake is van uittreding van het astraallichaam dan zou je met je astraallichaam kunnen gaan reizen. Dit heeft te maken met het astrale vlak. Het astraallichaam ligt als het ware buiten zichzelf, maar het blijft wel in contact met de geest. Het astraallichaam is dus fijnstoffelijk en heeft dezelfde vorm als het fysieke lichaam. Het wordt wel beschreven als (semi-)transparant goud, zilvergrijs, zilver of blauw.

Dromen en bijna-doodervaringen

Dagdromen en dromen tijdens de slaap wordt gezien als een vorm van astraal reizen. Een andere vorm van het astraallichaam dat door sommige mensen is beschreven, is dat ze naar zichzelf kijken gedurende de coma. Dit astraal reizen moet met name naar voren komen bij bijna-doodervaringen. Bij bijna-doodervaringen hebben mensen het erover dat ze buiten hun lichaam zweven en zichzelf van bovenaf zien.

Uit het lichaam treden

Onderzoeken suggereren dat tussen de 8 en 20% van de mensen ooit een soort uittreding buiten het lichaam hebben gehad. De meesten hebben dit ervaren gedurende de slaap of tijdens hypnose. Er zijn echter ook mensen die aangeven dit meegemaakt te hebben toen ze zich alleen maar aan het ontspannen waren.

Wetenschappelijk bewijs

Een aantal wetenschappers hebben onder andere onderzoek gedaan naar dit astraal reizen. In de studie van Smith en Mesier (2014) van de Universiteit van Ottawa hebben een proefpersoon onder een fMRI gelegd om te kijken de proefpersoon op commando astraal konden reizen. Bij een fMRI konden de onderzoekers kijken welke hersengebieden geactiveerd werden. De proefpersoon gaf aan dat ze op commando astraal kon reizen. Toen de proefpersoon aangaf dat ze buiten haar lichaam was getreden, gaf ze aan zichzelf roterend in de lucht boven haar eigen lichaam te kunnen zien. Ze zag haar lichaam roteren in een horizontaal vlak. De proefpersoon gaf aan dat ze zich nog wel bewust was van haar fysieke lichaam. Toen de proefpersoon dit aangaf, zagen de onderzoekers op de fMRI dat de visuele cortex van de vrouw gedeactiveerd was. De visuele cortex is belangrijk voor het zien. Er waren ook andere hersengebieden geactiveerd. De hersengebieden die geactiveerd waren tijdens de 'uittreding' waren anders dan die gezien worden bij motor imagery. Motor imagery houdt in dat je bedenkt dat je een bepaalde beweging doet, maar deze niet daadwerkelijk fysiek uitvoert.

De activering van hersengebieden was met name linkszijdig en bevond zich in het linker motorgebied en delen van de temporale gyri waarbij ook een deel van de temporale pariëtale junctie geactiveerd was die belangrijk is voor uittredingservaringen. Het cerebellum liet ook activiteit zien. Dit zou de bewegingen kunnen verklaren die de proefpersoon ervoer. De linker middel en superiore orbitale frontale gyri lieten ook activiteit zien en die gebieden worden geactiveerd bij het monitoren van actie.

Tegengeluiden

Bovenstaand bewijs is dus maar van één proefpersoon. Er is echter geen duidelijk wetenschappelijk bewijs dat het astrale lichaam daadwerkelijk buiten het lichaam treedt. Mensen die aangeven dat ze astraal kunnen reizen naar verre plekken zouden dan sneller dan het licht kunnen reizen. Dit is echter niet mogelijk.

Elektromagnetisch veld

In de literatuur wordt een aura vaak beschreven als een elektromagnetisch veld. Er wordt hierbij echter nooit beschreven wat de frequentie en de golflengte van dit elektromagnetische veld is. Hoewel onze ogen inderdaad niet het gehele elektromagnetische spectrum kunnen waarnemen - alleen met een golflengte tussen 400 en 700 nanometer - kan moderne meetapparatuur dit wel. De aura is door moderne meetapparatuur nog niet waargenomen.

Nabeelden en chromatische aberratie

Er zijn mensen die aangeven dat ze toch een aura om mensen heen kunnen zien. Dit zou volgens de wetenschap verklaard kunnen worden door nabeelden. In het dagelijks leven ontstaan er nabeelden langs de randen van een object. Dit heeft te maken met kleine bewegingen van de ogen zodat we goed scherp kunnen zien. Door deze kleine bewegingen wordt het object dus groter gezien dan dat het daadwerkelijk is. Het nabeeld is dus groter dan het originele object. Dit zou kunnen worden opgevat als een soort aura.
Doordat verschillende kleuren niet dezelfde brandpuntafstand hebben, kun je een gekleurde rand om iemand heen zien. Dit heet ook wel chromatische aberratie. Dit fenomeen is ook te zien bij goedkopere fototoestellen waarbij er ook een gekleurde rand kan zijn rondom een object. Je kunt met name het effect van chromatische aberratie zien wanneer je iemand in helder zonlicht vanuit je ooghoek waarneemt zonder dat je daadwerkelijk je blik op een object focust.

Fantaseren, dromen en guided imagery
Doordat er geen hard wetenschappelijk bewijs is, suggereren onderzoekers dat het gevoel van uittreden, veroorzaakt wordt door fantaseren of dromen. Beoefenaars van astraal reizen zeggen dat astraal reizen wel moet bestaan doordat de ervaringen zo gelijk zijn bij verschillende mensen, zelfs in verschillende culturen. Dit is echter niet verrassend, omdat er sprake kan zijn van 'guided imagery'. Guided imagery houdt in dat wanneer een psycholoog of een leraar in astraal reizen aangeeft wat een persoon moet verwachten van het astraal reizen, het ook waarschijnlijk is dat dit fenomeen zo wordt ervaren. De kracht van suggesties kan heel erg sterk zijn.

Astraal reizen naar verschillende plekken?

Het is zeer waarschijnlijk dat 'de reis' in de hersenen zelf plaatsvindt. Mensen die uittredingservaringen hebben, kunnen geen verifieerbare details geven over de plaatsen die ze bezocht of gezien hebben. Indien dit wel mogelijk was geweest, dan zou dit wel veel voordelen kunnen opleveren. Op die manier had astraal reizen er bijvoorbeeld voor kunnen zorgen dat Osama Bin Laden gelokaliseerd kon worden in Pakistan waardoor veel levens gered zouden kunnen worden. Er hadden tevens geen mensen naar gevaarlijke situaties gestuurd hoeven te worden zoals na de nucleaire ramp in Fukushima in 2011.

Microslaap

Het zou mogelijk kunnen zijn dat uittredingsverschijnselen hetzelfde zijn als dromen tijdens de microslaap. Microslaap houdt in dat je in slaapt valt voor ongeveer een fractie van een seconde tot ongeveer een halve minuut zonder dat je je dit daadwerkelijk realiseert. Deze microslaap kan voorkomen wanneer mensen moe zijn, zich aan het ontspannen zijn of langdradige activiteiten doen. Sommige mensen ervaren dit als uittredingsverschijnselen.

Astraal reizen kan voor sommige mensen ontspannend en vermakelijk zijn. Er is echter geen hard wetenschappelijk bewijs voor.