Alles over vetten en vet verbranden

De lichaamsvetten zijn samengesteld uit vetzuren en glycerol. De vetten zijn voor ons lichaam van groot belang, ze worden gebruikt voor verschillende functies. Er zijn twee verschillende soorten vetten, verzadigde en onverzadigde vetten.

Verzadigde en onverzadigde vetten

Ook op de voedingswaarde tabel van verpakkingsmiddelen wordt doorgaans onderscheid gemaakt tussen verzadigde en onverzadigde vetten. Het verschil tussen deze twee zit hem in de samenstelling van de vetzuren. De vetzuren bestaan uit koolstofatomen met gebonden waterstofatomen. Wanneer alle verbindingen van het koolstofatoom worden bezet door waterstofatomen, wordt een vetzuur verzadigd genoemd. Wanneer er een dubbele binding wordt gemaakt en er nog ruimte over is tussen twee koolstofatomen om waterstof te binden, spreken we van de onverzadigde vetten.

Verzadigde vetten

Deze bevinden zich vooral in dierlijke producten. Te denken aan roomboter, melkproducten, kaas, rundvlees en chocolade. Maar ook cacaoboter, palmolie en kokosvet en andere plantaardige vetten. Verzadigde vetten zijn bij kamertemperatuur gestold. Ze zorgen er in ons lichaam voor dat de cholesterolspiegel stijgt. Dit kan er voor zorgen dat er vet op de wanden van bloedvaten ontstaat en zo de vaten dicht slibben. Dit geeft een verhoogde kans op hart- en vaatziekten.

Onverzadigde vetten

Dit zijn de vetten die veelal vloeibaar zijn bij kamertemperatuur. Ze worden vooral gevonden in plantaardige producten, zoals olie, vis, noten en dressing. De onverzadigde vetten kunnen zorgen voor een verlaging van het cholesterolgehalte, waardoor de kans op hart- en vaatziekten verkleint.

Vetverbranding

Door beweging worden vetzuren vrij gemaakt uit vetweefsel. Door het bloed worden deze vetzuren vervoert naar verschillende weefsels, welke het lichaam vervolgens door het gebruik van zuurstof omzet naar energie.

Wanneer verbrandt men het meeste vet?

Dit is per persoon verschillend, maar het principe is wel hetzelfde. Ca. 85 % van de benodigde energie wordt in rust door de vrije vetzuren geleverd. Voor de rest worden koolhydraten aangeroepen. Wordt de inspanning van het lichaam groter, dan stijgt de behoefte naar energie. De verhouding koolhydraten wordt dan hoger, maar ook de hoeveelheid vetten die worden verbrand stijgt dan nog. Boven een bepaalde intensiteit verbrandt het lichaam alleen nog koolhydraten.

Het omslagpunt tussen vet- en koolhydratenverbranding verschilt per persoon. Dit zelfs te trainen, duursporters hebben er belang bij dit omslagpunt bij een zo hoog mogelijke intensiteit te leggen. Een goede cardio- of intervaltraining verhoogt vooral de verbranding na de training.

Krachttraining op zich is te intensief voor vetverbranding, maar zorgt meer voor verbranding na de training. Dit kan wel tot twee dagen nadien zijn. Door toename van de spiermassa op langere termijn verbrandt het lichaam meer calorieën. Spieren verbranden namelijk meer calorieën dan vetten.

Plaatselijke vetverbranding

Men denkt veelal dat door bepaalde oefeningen, zoals buikspieroefeningen, het vet op de buik verbrand wordt. Dit is echter onzin. De vetzuren worden opgenomen uit het bloed en waar deze vetten vandaan komen wordt bepaald door het lichaam. Echter is het zo dat dit gehaald wordt op de plek waar de vetten als laatste zijn opgeslagen.

Voedingspatroon

Het voedingspatroon is van groot belang voor de vetverbranding van het lichaam. Een uitgebalanceerd voedingsprogramma is van belang voor iemand die wil afvallen.