Hoe werkt de mondscanner van de tandarts?

Sinds een aantal jaar is het digitale afdrukken een mogelijkheid in de tandartspraktijk. Zo hoeft men tegenwoordig bij tandartsen die een mondscanner hebben niet meer te happen voor het kroon- en/of brugwerk. Het gaat veel sneller en is veel prettiger. Het is steeds meer in opmars maar voor de tandarts is het nog wel een prijzige aanschaffing. U leest meer over de mondscanner in dit artikel.

Waar is de mondscanner voor?

De mondscanner wordt tot nog toe gebruikt in de tandartspraktijk voor het vervaardigen van kroon- en/of brugwerk. Momenteel word er wel steeds meer getest met het maken van volledige protheses. Er zijn verschillende mondscanners verkrijgbaar maar het principe is hetzelfde.

De voordelen

Er zijn verschillende voordelen aan het werken met een mondscanner namelijk:

• het neemt minder tijd in beslag dan een afdruk maken waarbij de patiënt moet happen
• de tandarts hoeft geen lepel te kiezen
• de tandarts hoeft geen afdrukmateriaal aan te mengen
• er hoeven geen afdrukken gedesinfecteerd te worden
• er hoeft niks naar het laboratorium per koerier verzonden te worden
• er hoeven geen afdrukken uitgegoten te worden en het wordt digitaal in articulator gezet wat ook een hoop tijd op de gipsafdeling zal schelen
• het is nauwkeuriger
• als de digitale afdruk niet klopt kan er direct en snel een nieuwe digitale afdruk gemaakt worden
• het is veel prettiger voor de patiënt
• veel minder overmaakwerk

Zowel voor de tandarts, de patiënt als het tandtechnische laboratorium zijn er dus vele voordelen aan verbonden. Wel zal de tandarts moeten samenwerken met een laboratorium die digitaal werk aanneemt en de aanschaf van de mondscanner is vrij prijzig.

Het happen hoeft niet meer

Voorheen moesten patiënten bij de tandarts happen in een soort klei-achtige substantie om zo een afdruk van het gebit te krijgen. Dit happen zorgde veelal voor kokhalsneigingen en voelde voor veel patiënten erg ongemakkelijk. Daarna werd de afdruk naar het tandtechnisch laboratorium verzonden waar men soms tot de conclusie kwam dat de afdruk niet goed was. Als de afdruk niet goed was moest de patiënt nogmaals naar de tandartspraktijk komen. Zo is men ook al een paar dagen verder voor men een goede afdruk heeft.
Nu met de mondscanner wordt het gebit ingescand. De mondscanner gaat langs de tanden waarvan de tandarts denkt dat ze nodig zijn. Het beste is als er minimaal 4 tanden naast de preparatie worden gescand. Daarbij zullen ook de tegenoverliggende tanden gescand moeten worden. Met deze gegevens kan het laboratorium bepalen hoe hoog de kroon moet worden. De tanden zijn tijdens het scannen direct te zien op een scherm. Doordat het meteen zichtbaar is kan de tandarts zelf ook gelijk zien hoe de afdruk is en of hij eventueel een stukje overnieuw moet scannen. Het scannen duurt ongeveer 2 tot 4 minuten. De tandarts kan de digitale afdruk van alle kanten bekijken en eventueel al aangeven waar de outline(de plek tot waar de kroon loopt) komt te lopen.

De opdrachtbon aanmaken

De tandarts maakt naast de scan een digitale opdrachtbon voor het laboratorium. Hierop staan onder andere de volgende gegevens:

• de tandarts
• de naam van de patient
• een opdrachtnummer
• om welke tand het gaat
• van wat voor materiaal de kroon moet worden
• wat voor kleur de kroon moet worden
• wanneer de tandarts de kroon in huis wilt hebben

Deze gegevens worden met de digitale afdruk via het internet verstuurd naar het laboratorium. Het laboratorium kan zien wanneer een tandarts bezig het met het scannen, uploaden en wanneer het bestand daar aangekomen is en bewerkt kan worden.