Spijsvertering, hoe werkt dat

De spijsvertering is een ingewikkeld proces dat begint in je mond en eindigt in de endeldarm. Dit proces bestaat uit negen stappen. De duur van de spijsvertering varieert van 24 tot 72 uur, afhankelijk van wat je eet. Tijdens je spijsvertering wordt het voedsel dat je eet omgezet in koolhydraten, eiwitten, vetten. De andere stoffen die overblijven worden afgebroken en afgevoerd.

• Stap 1: De mond
• Stap 2: De slokdarm
• Stap 3: De maag
• Stap 4 en 5: De lever en galblaas
• Stap 6: De alvleesklier
• Stap 7: De dunne darm
• Stap 8 en 9: De dikke darm en endeldarm
• Ontlasting

Stap 1: De mond

In de mond begint al meteen de spijsvertering. Door de tanden en kiezen wordt het voedsel fijngemalen. Tijdens het kauwen komt er speeksel vrij. In dit speeksel zitten enzymen. De enzymen zorgen er voor dat het verteren van koolhydraten hier begint.

Stap 2: De slokdarm

Na dat het voedsel genoeg fijn gekauwd is wordt het doorgeslikt. Het voedsel komt via de keelholte in de slokdarm terecht. De slokdarmwand heeft ritmische bewegingen en stuwt daardoor je voedsel naar de maag toe.

Stap 3: De maag

In de maag aangekomen vermengt het voedsel zich met de maagsappen. Hier wordt onder invloed van vele enzymen (o.a. het enzym pepsine) begonnen met de afbraak van de eiwitten. In de maag wordt het voedsel ook gekneed tot een spijsbrij, chymus genaamd.

Stap 4 en 5: De lever en galblaas

De lever en galblaas spelen een belangrijke rol bij de afbraak van vetten. In de lever wordt het vet afgebroken, waarna er gal overblijft. De galblaas zorgt voor de opslag van gal. Vervolgens wordt de gal afgevoerd naar de twaalfvingerige darm. De Twaalfvingerige darm is het eerste deel van je dunne darm.

Stap 6: De alvleesklier

De alvleesklier is een klier die sappen afscheidt naar de twaalfvingerige darm. In de twaalfvingerige darm wordt dit vermengd met de chymus. Dit sap zorgt er voor dat de voedingsmoleculen af worden gebroken. Het sap van van de alvleesklier bevat ook natriumcarbonaat en dat zorgt er voor dat de zuren van de maagafscheiding weer worden geneutraliseerd.

Stap 7: De dunne darm

In de dunne darm vervolgt de chymus zijn weg. De wanden van de dunne darm trekken ongeveer 12 keer per minuut samen. De sappen van de alvleesklier en de gal zorgen er voor dat de chymus worden ontbonden in enkelvoudige chemische stoffen (voedingstoffen) De haarvaatjes die in de dunnen darm zitten kunnen zo deze voedingsstoffen opnemen. Via de dunne darm gaat de chymus daar de dikke darm.

Stap 8 en 9: De dikke darm en endeldarm

In de de dikke darm zitten lichaamsbacteriën. Deze bacteriën zorgen er voor dat de overgebleven koolhydraten verder worden ontbonden. Het water en de minerale zouten worden in dit laatste deel van de spijsvertering in de bloedsomloop opgenomen. De resten van het voedsel wordt door het samentrekken van de dikke darm richting de endeldarm gedreven. Als het vocht er ook uit is gehaald kunnen de resten opgeslagen worden en vervolgens door de anus afgevoerd te worden.

Ontlasting

De resten die via de anus afgevoerd worden, is dus je ontlasting. Het klinkt misschien een beetje vies, maar het is belangrijk om regelmatig je ontlasting te inspecteren. Je ontlasting zegt namelijk veel over de conditie van je spijsvertering. Is je ontlasting bijvoorbeeld zwart, dan zit er bloed in je ontlasting. Een teken om langs de huisarts te gaan, want bloed in de ontlasting is niet goed. Heb je twijfels over je ontlasting, dan kun je die altijd even laten controleren. Bij bijvoorbeeld veel slijm bij de ontlasting, kan er sprake zijn van een bacteriële infectie. Maar ook een ander (vreemd) luchtje aan de ontlasting kan betekenen dat er iets niet helemaal goed werkt in je spijsvertering.