Zaadcel of spermatozo

De zaadcellen worden aangemaakt in de testikels. Deze liggen buiten het lichaam, omdat de lichaamstemperatuur voor zaadcellen t hoog is. Het sperma dat naar buiten komt, bestaat grotendeels uit vocht. Slechts 1 tot 3 procent van het sperma bestaat uit zaadcellen.

Spermatozo

Een zaadcel wordt ook wel spermatozo genoemd. Een makkelijk te onthouden naam, er zit immers het woord sperma in. Een zaadcel is een mannelijke geslachtscel. De zaadcellen worden gemaakt in de zaadballen. Samen met het zaadvloeistof, vormen ze het zaad. Dit wordt door de meeste het sperma genoemd.

Aanmaak zaadcel

De zaadcellen worden aangemaakt in de testikels. Deze liggen buiten het lichaam, omdat de lichaamstemperatuur voor zaadcellen t hoog is. Doordat de testikels (de ballen) aan de buitenkant van het lichaam hangen, is de temperatuur iets lager, en kunnen de zaadcellen overleven. De temperatuur in de zaadballen is 35 graden, dat is dus twee graden lager dan je lichaamstemperatuur. Wanneer de zaadcellen klaar zijn, gaan ze naar de bijballen. De opslag van de zaadcellen vindt plaats in het laatste gedeelte van de zaadleider. Wanneer de zaadcellen klaar zijn voor "vertrek", worden ze bij een zaadlozing via de plasbuis naar buiten gestuwd. Het duurt ongeveer 65 dagen voordat een zaadcel helemaal klaar is voor de reis.

Het sperma, de vloeistof, wordt onderweg naar buiten pas toegevoegd. Dit gebeurt via zaadvloeistofblaasjes en via de prostaat.

Sperma

Het sperma dat naar buiten komt, bestaat grotendeels uit vocht. Slechts 1 tot 3 procent van het sperma bestaat uit zaadcellen. Sperma wordt dus vers aangemaakt. Zaadcellen die tijdens een zaadlozing achter blijven, worden na ongeveer een maand afgebroken en afgevoerd door het lichaam. Deze worden opgenomen in het bloed.

De zaadlozing komt tot stand doordat er gladde spieren in de wand van de bijbal samen treken. Eerst wordt alles in de urinebuis geperst, daarna trekken de spieren van de bekkenbodem samen en worden zaadcellen en sperma naar buiten geperst. De nachtelijke zaadlozing, die onwillekeurig is, wordt pollutie of natte droom genoemd.

De zaadcel

De zaadcel is opgebouwd uit een kop, een middenstuk en een staart. In de kop bevinden zich de chromosomen, oftewel het erfelijke materiaal. De kop is dus een belangrijk onderdeel van de zaadcel. De staart gebruikt de zaadcel om zich mee voort te bewegen. Zonder staart, zal de zaadcel nooit bij de eicel kunnen komen. De staart van de zaadcel komt pas in beweging bij contact met d zaadvloeistof, het sperma. Zonder deze vloeistof zal de zaadcel dus nog onbeweeglijk zijn.

In de bijballen, waar de zaadcellen zitten opgeslagen, is het dus geen gekrioel van zaadcellen, zoals men soms denkt. Wanneer de zaadcellen bij een zaadlozing naar buiten worden gestuwt en er het sperma aan toe wordt gevoegd, komen de staartjes tot leven en zwiepen heen en weer. Op deze manier beginnen de zaadcellen te zwemmen richting de eicel.

De reis

In de vagina aangekomen, zwemmen de zaadcellen driftig. Het grootste gedeelte sterft al voordat het ook maar de baarmoederhals heeft bereikt. Een gedeelte geraakt in de baarmoederholte. Van daaruit gaat de reis twee richtingen op: de linkereileider en de rechtereileider. De zaadcellen nemen een willekeurige eileider, in de hoop dat dit de goede is. Uiteindelijk zal slechts 1 zaadcel de eicel bereiken en deze binnendringen. De overige miljoenen zaadcellen hebben het niet gered.