Percutane Coronaire Interventie (dotteren)

Een Percutane Coronaire Interventie (PCI) wordt ook wel dotteren genoemd. Deze ingreep komt steeds vaker voor binnen de cardiologie, wegens de toename van het aantal patienten met hartziekten in Nederland. Er zijn wel een aantal indicaties waaraan moet voldoen om een PCI te krijgen.

Het hart

Het hart is een spierpomp.Wanneer het hart samenknijpt wordt het bloed naar het lichaam gestuwd. Via de slagaders van het hart wordt zo per minuut 4 – 5 liter bloed weggepompt. Het bloed brengt voedingsstoffen en zuurstof naar de spieren en organen in het lichaam. Daarnaast voert het afvalstoffen af. Één van die organen die zuurstof en voedingsstoffen nodig heeft is het hart zelf. Via een stelsel van slagaders, die het hart als een krans omgeven ( vandaar de benaming kranssagaders ), krijgt het hart bloed. Normaal gesproken werken deze kransslagaders zo dat ze het hart voldoende zuurstof en voedingsstoffen aanlevert. In abnormale situaties gaat dat niet op de juiste manier.

Angina Pectoris

In de kransslagaderen kunnen vernauwingen optreden, doordat er vetachtige stoffen ( cholestorol ) en bloedplaatjes zich ophopen op een bepaald punt. Dit wordt plaque genoemd. Door die vernauwingen kan een deel van de hartspier niet voldoende voedingsstoffen en zuurstof krijgen. Op dat moment ontstaan er klachten zoals, pijn op de borst, zweten, benauwdheid oftewel Angina Pectoris. Soms kunnen medicatie en leefregels de Angina Pectoris behandelen, maar soms is er een operatie nodig, zoals een bypass of een PCI.

De indicaties voor een PCI behandeling veranderen voortdurend. Dit komt door de voortdurende verbetering van het materiaal, medicatie en de ervaring van de cardiologen. Voorafgaande aan de PCI worden er een aantal onderzoeken gedaan om vast te stellen waar de vernauwing zit en hoe ernstig deze is. Of er een PCI wordt gedaan hangt van de anatomische en angiografische kenmerken van de vernauwing af. Maar ook de comorbiditeit ( het tegelijkertijd hebben van twee of meer stoornissen of aandoeningen bij een patiënt) en de voorkeur van de patient zijn van invloed. Maar ook de expertise van de operator en de chirurgische technieken hebben invloed.

De PCI procedure

Via een slagader in de lies of arm wordt onder plaatselijke verdoving een catheter ( dun draadje ) ingebracht. De catheter gaat via deze weg naar de kransslagader waar de vernauwing aanwezig is. Met contrastvloeistof , die wordt ingespoten via de catheter, kan de vernauwing, via rontgenapparatuur, gezien worden. Deze rontgenapparatuur volgt bij de gehele procedure de vooruitgang. Over de dunne draad wordt een balloncatheter geschoven. Aan het uiteinde van de balloncatheter zit een ballonnetje. Het ballonnetje wordt opgeblazen op de plaats van de vernauwing. Hierdoor wordt de plaque, onder hoge druk, weggedrukt en wordt het vat op die plaats verwijd. De procedure is bij de lies als de pols hetzelfde. Het voordeel van dotteren via de pols, in plaats van via de lies, is dat de patiënt direct na de procedure kan lopen.

Stent

Meestal wordt er een stent geplaats op de plaats waar de vernauwing zat. Dit gebeurt door middel van het ballonnetje aan het uiteinde van de cahteter. Wanneer de ballon zich opblaast ontvouwd de stent ( een kleine soepele cillinder van glasdraad ) zich in de ader. De stent verkleind de kans op een nieuwe vernauwing in de ader.
Als alle rontgenopnamen laten zien dat alles in orde is wordt de PCI afgesloten.

Na de procedure

In de lies wordt een drukverband aangebracht. Deze moet minimaal 4 uur blijven zitten. Daarom moet er ook bedrust gehouden worden. De patient moet veel drinken. Dit zodat de contrastvloeistof er via de urine zosnel mogelijk weer uitkomt. De volgende dag mag de patient weer naar huis. Het wondje in de slagader heeft ongeveer 3 dagen nodig om te genezen. Hierdoor worden er de volgende adviezen meegegeven aan de patient: Niet sporten of fietsen, vermijd traplopen, vermijd diepe en lage stoelen, niet in bad gaan, niet autorijden en tijdens niezen en hoestten met de hand op de lies tegendruk geven. Via de pols, moet de patient 24 uur een mitella dragen en 48 uur de arm niet gebruiken. Dat betekend: niet op steunen, niet wringen, niet tassen dragen en niet mee optrekken.

De uitvinder van de PCI of dotterbehandeling is Charles Dotter.