Mijten, spinachtige ectoparasieten

Mijten zijn spinachtige parasieten die vaak uitwendig leven, maar ook inwendige problemen kunnen veroorzaken. Ze zijn in de meeste gevallen niet met het blote oog waar te nemen maar dankzij een huidafkrabsel is de diagnose onder de microscoop gemakkelijk vast te stellen. Mijten kunnen zowel mens als dier tot last zijn en zorgen voornamelijk voor jeuk en daarbij voor huidproblemen.

Oormijt

De Oormijt is een kleine spinachtige ecto (buitenwendige) parasiet. Bij mensen kunnen ze voorkomen, maar dan zullen ze naar een bepaalde tijd sterven omdat wij niet de juiste voedingsbodem in ons oor hebben voor de mijten. Ze kunnen wel bij alle diersoorten als bijvoorbeeld honden, katten en konijnen voorkomen. De Oormijt is zeer besmettelijk, het wordt dan vaak ook opgelopen wanneer er contact is geweest met andere dieren. De oormijten leven in de buitenste gehoorgang en in de oorschelp. De Oormijt veroorzaakt heftige jeuk door hun speeksel en uitscheiding, deze geven namelijk een allergische reacties. De huid van het oor reageert door:

• meer oorsmeer te produceren
• zwelt op
• huidceldeling versnelt

Hierdoor ontstaan meerdere cellagen die een taaie korrelige substantie vormt. In deze lagen leggen de mijten hun eitjes.
De jeuk zorgt er ook voor dat een dier zijn kop scheef gaat houden of met regelmaat aan zijn oren krabt. Als behandeling kunt u het hele oor reinigen en anti-pasasitaire middelen gebruiken. U moet het oor wel meerdere malen behandelen omdat de eitjes nog uit kunnen komen. Het is zelfs verstandig het hele lichaam te wassen met een anti-parasiticum omdat mijten bij bedreigen zich kunnen verspreiden.

Demodex

Deze kan onder andere voorkomen bij honden, katten en cavia's. In principe hebben al de genoemde diersoorten de Demodexmijt bij zich, het behoort tot de normale flora en het dier zal er normaliter dan ook geen last van ondervinden. De dieren krijgen pas last van de Demodexmijt als er een overschot aan is. De mijten verspreiden zich dan via pukkeltjes en blaartjes waardoor ze in het bloed, de lymfe en de ingewanden kunnen komen. Vaak zijn de dieren die hier last van krijgen ook dieren met een defect immuunsysteem, het is dan ook verstandig niet met deze dieren te fokken. Bij honden met de Demodexmijt zien we vaak kale plekken en beschadigingen op de huid. De plekken kunnen gaan ontsteken dus bij enige symptomen is het verstandig zo snel mogelijk actie te ondernemen.
Omdat de patiënt dus een slechte weerstand heeft is het een intensieve behandeling die relatief lang kan duren.

Schurft

Deze kunnen voorkomen in de huid van zowel mens als dier. Ze komen voornamelijk voor op dunbehaarde delen en graven daar kleine tunnels in de huid waar ze hun eitjes kunnen leggen. Hierdoor krijgt met rode vlekjes of blaasjes die open kunnen barsten. Schurft veroorzaakt heftige jeuk en na een tijd treedt er haarverlies op en kan het hele lichaam besmet raken.

Schurft is makkelijk te constateren door een huidafkrabsel onder de microscoop te bekijken. Het kan ook simpel bestreden worden als diegene nog niet helemaal besmet is simpelweg door een aantal keer te wassen met een anti-parasiticum. Schurftmijt kan wel altijd weer terugkomen.

Cheyletiella

Deze staat ook wel bekend als de stofmijt. Deze zitten op warme plekke zoals bijvoorbeeld in het matras. Hun voedselbron bestaat voornamelijk uit huidschilfers. De vervelling en uitwerpselen van deze spinachtige parasiet kunnen zorgen voor een allergische reacties. Deze reactie kan onder andere bestaan uit een verstopte neus, astma of eczeem. De stofmijt is eigenlijk niet volledig uit te roeien, maar dat is ook overbodig. Het is wel belangrijk de hoeveelheid onder controle te houden. Dit kunt u simpelweg doen door alles schoon te houden. Was het beddengoed op 60 graden, verwijder stof met een natte doek en kies voor een afneembare vloer zoals parket in plaats van tapijt. Verder zijn er voor de lichamelijke klachten anti allergische medicaties verkrijgbaar.

Oogstmijt

Eigenlijk vallen er meer dan 20 soorten parasieten onder deze categorie. Ze komen meestal voor tussen juni en oktober en ze worden zowel bij dier als mens gezien. Enkele symptomen zijn:

• jeuk
• kaalheid
• verkleuring
• verharde huid

Het speeksel van de Oogstmijt zorgt namelijk dat de huid wordt verhard. Hiermee vormt er een soort buisje in de huid waardoor de larven gevoed kunnen worden. Bij mensen komt het voor de de Oogstmijt door jeuk van de huid afgekrabd wordt. Vrijwel alle Oogstmijtinfecties verdwijnen ook vanzelf.