Borderline, wat is het precies
Borderline is een persoonlijkheidsstoornis en wordt tegenwoordig ook wel emotieregulatie stoornis genoemd. Er zijn heel veel verschillende symptomen die lang niet bij iedereen met borderline voor hoeven te komen.
De Symptomen:
- Verlatingsangst
- Zwart-wit denken. Iemand is bijvoorbeeld heel leuk of niet uit te staan. Dit kan ook in een korte tijd veranderen.
- Emotionele schommelingen. De stemming van iemand met borderline kan van het één op het andere moment omslaan.
- Psychotisch. (stemmen horen).
- Automutilatie. (zelfbeschadiging, word vaak gedaan door met een scherp voorwerp in de armen te krassen tot het gaat bloeden).
- Suïcide gedachtes.
- Suïcide pogingen.
- Mensen manipuleren.
- Zich heel erg eenzaam voelen.
- Het gevoel hebben nergens bij te horen.
- Dissociatie. (het idee hebben zichzelf van de zijlijn te bekijken en dus niet in het lichaam aanwezig zijn). Iemand met Dissociatie is op dat moment ook heel afwezig reageert niet helder.
- Extreem gedrag en hier geen maten in kunnen houden. Bijvoorbeeld, veel experimenteren met seks, drugs, alcohol, al je geld in één keer uitgeven. Bij dit gedrag denkt een borderliner niet na over de gevolgen.
- Behoefte hebben aan structuur maar deze zelf niet kunnen creëren.
- Moeilijk relaties aan gaan
- Vaak hele heftige maar korte relaties.
- Uitspraken van andere snel op zichzelf betrekken in de negatieve zin.
Het ontstaan:
Borderline komt veel vaker bij vrouwen voor dan bij mannen. Bij een deel van de borderliners is het genetisch bepaald en komt het vaker in eenzelfde familie voor. Ook heeft het te maken met de veilige hechting in de baby tijd. Ook kan het ontstaan wanneer een kind een traumatische ervaring heeft opgelopen. Mensen met borderline kunnen meervoudige problematiek hebben waardoor er niet meteen gedacht word aan borderline. Bijvoorbeeld een eetstoornis, verslaving, depressies, angststoornissen etc. Vaak komt het in de adolescentie periode tot uiting (jong volwassenheid).
De diagnose:
Vaak weten mensen met borderline ook zelf niet dat ze borderline hebben en willen zich niet laten diagnosticeren. Wanneer iemand wel de diagnose borderline heeft kan er eventueel begonnen worden met medicatie die de stemmingswisselingen onder controle kan houden.
Ook kun je door de huistart een verwijzing halen (nadat de diagnose is gesteld) voor psychotherapie, of gesprekken met een psycholoog of psychiater.
Verwijzing:
Iemand met borderline kan er veel baat bij hebben om regelmatig te kunnen spreken met een onafhankelijk persoon. Bij de therapie worden ook vaak de naasten betrokken omdat ook zij veel last kunnen ondervinden van de stemmingswisselingen van iemand met borderline.