De geneeskracht van aardappel

Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:
- Geschiedenis aardappel
- Naamgeving
- Werkzame stoffen
- Aardappelsap bij maagzuur
- Uitwendig gebruik aardappel
- Dosis en veiligheid
- Aardappel is niet alleen maar gezond
- Aardappel en auto-immuunziekten
- Bezoek een arts of fytotherapeut
Geschiedenis aardappel
De indianen in het gebied wat nu Chili heet cultiveerden de aardappel. De wilde aardappel smaakt lang zo lekker niet als de doorgekweekte aardappel. In 1553 maakte men in Spanje kenbaar dat er een soort truffel was gevonden in Zuid Amerika; de Spanjaarden verwarden de aardappel met een champignonsoort. Daar komt wel de naam Kartoffel in het Duits vandaan, dat is namelijk de rechtstreekse vertaling van tartuffel. Begin van de 17e eeuw werd de aardappel in Italië reeds veel gegeten. In eerste instantie mislukten de pogingen om de aardappel in Europa populair te maken. Op een gegeven moment bedacht een apotheker in Frankrijk een truc. Hij plantte aardappelen in een veld en liet met bordjes kenbaar maken dat het om een nieuw, kostbaar gewas ging dat niet mocht worden gestolen. Binnen de kortste tijd schakelden alle boeren uit de wijde omtrek over op het verbouwen van aardappelen. In Nederland gaat het verhaal dat de boeren in eerste instantie niet erg blij waren met de aardappelen. Ze zouden echter de besjes van de aardappelplant hebben gegeten en ziek zijn geworden. Uit woede over dit slechte gewas besloot men de eerste oogst te verbranden. Toen het vuur was geblust zag men dat de dieren gingen eten van de knollen, de aardappels dus. Deze waren door het vuur gaar geworden. De mensen begonnen vervolgens ook de aardappels te eten en lekker te vinden.Naamgeving
In het Latijn wordt aardappel Solanum tuberosum genoemd. Vroeger stond de aardappel in het Nederlands bekend onder de namen: Dollebeien, Kartoffen, Patatten, Piepel, Piepers en Aardbuil. Tuberosum betekent truffel of knollen; dat is een logische naam voor dit onderaards groeiende gewas. De naam solanum is echter niet zo snel geduid; wetenschappers aller landen zitten met hun handen in het haar waar nachtschadeplanten de naam solanum of ´van de zon´ hebben meegekregen.
Werkzame stoffen
Van aardappel wordt voor fytotherapeutische doeleinden de tuber oftewel de wortelknol gebruikt. Hierin zitten de volgende belangrijke voedingsstoffen: mineralen in de vorm van calcium, fosfor, kalium en ijzer, De vitaminen A, B1, B2, B3 en C. Verder bevat het aardappeltje minieme hoeveelheden steroïde alkaloïden zoals alfa-solanine en alfa-chaconine.Aardappelsap bij maagzuur
Sap van een rauwe aardappel is basisch en kan daarom het maagzuur neutraliseren. Wanneer aardappelsap met mate wordt gedronken kan het maagzuurproblemen structureel tegen gaan. Er zijn ook andere manieren om maagzuur te voorkomen; het is goed om deze te gebruiken afwisselend met het drinken van aardappelsap. Postelein, bloemkool, zeewier en hennepzaad zijn voedingsmiddelen die maagzuur kunnen voorkomen. Het kauwen op een stuk zoethout is een zeer bekend middel om van een acuut maagzuurprobleem af te komen. Wanneer aardappelsap wordt gebruikt, wordt het voor de helft vermengd met water of eventueel sap van een koolsoort. Aardappelsap, van rauwe aardappelen, kan door fytotherapeuten
- Pyrosis of maagzuur,
- Gastralgie of maagpijn,
- Preventie van maag- en twaalfvingerigedarmzweren.
Uitwendig gebruik aardappel
De schraapsels van aardappelen, oftewel geraspte rauwe aardappel, wordt ingezet bij huidproblemen.- Hematomen of blauwe plekken
- Blauw oog,
- Brandwonden,
- Eczeem,
- Hordeolum of strontje.
Dosis en veiligheid
Driemaal daags een glas rauw aardappelsap, halfom vermengd met water is de maximum dosis. In plaats van water kan er sap van een willekeurige koolsoort aan worden toegevoegd. Spruitende aardappelen en groene aardappelen moeten altijd worden vermeden om hun te hoge gehalte aan alfa-solanine en alfa chaconine. Dit zijn toxische stoffen, alkaloïoden met schadelijke werking. Deze stoffen zijn voor iedereen risicovol maar met name voor zwangere vrouwen omdat het schade aan de foetus kan voortbrengen in de vorm van misvorming. Wanneer deze stoffen in te grote hoeveelheden worden ingenomen kunnen de volgende verschijnselen optreden, die men aanduidt met de term aardappelvergiftiging:- Koorts,
- Verwardheid,
- Plotseling lage bloeddruk,
- Versnelde ademhaling.