Zes bizarre dingen die je nog niet wist over eten

Eten doen we elke dag. Maar staan we wel stil bij wát we in onze mond stoppen? Voedselfabrikanten zijn heel inventief als het gaat om het opkrikken van verkoopcijfers. Buiten het oog van de onwetende consument worden de gekste trucs uitgehaald om ons eten 'aantrekkelijker' te maken. Hier zijn zes bizarre feiten over het eten uit de supermarkt.

Bizar feit 1: De kaas op je pizza is helemaal geen kaas

Veel mensen watertanden bij de gedachte aan met kaas overladen pizza. De gesmolten, knapperige kaas maakt de pizza nóg lekkerder. Alleen, het is géén kaas die op de pizza zit. Wat zit er dan wel op je pizza? Veel pizza's zijn bestrooid met analoogkaas: een product van palmolie, melkeiwit en zetmeel, dat zoveel mogelijk op echte kaas moet lijken. Analoogkaas is goedkoper dan echte kaas, wat voor de fabrikant natuurlijk een voordeel is. Analoogkaas smelt ook iets anders dan echte kaas, waardoor het eindproduct er voor de klant mooier uit ziet. Ook is analoogkaas iets veiliger dan kaas. Dit is omdat de groei van bepaalde bacteriën in analoogkaas beter gecontroleerd kan worden. Toch nemen al deze voordelen het gevoel dat je als consument genept wordt, niet helemaal weg..

Bizar feit 2: Er zit haar in je brood

Ja, je leest het goed. Er zit haar in je brood. En dat is daar niet per ongeluk in terecht gekomen. Nee, het is een heus ingrediënt. L-Cysteine is een aminozuur dat gemaakt wordt van 'dierlijke bronnen', zoals eendenveren en haar. Maar ook delen van het varken worden in L-Cysteine verwerkt. Dit ingrediënt wordt gebruikt om rijzend brood een mooie structuur te geven. Hoe weet je of deze stof in je brood zit? Je kunt de stof herkennen aan zijn eigen unieke E-nummer. Het E-nummer van L-Cysteine is E-920.

Bizar feit 3: Sommige bieren bevatten vis

Een fris biertje bij een gebakken visje kan heerlijk zijn. Maar vis in je bier? Dat klinkt als een minder succesvolle combinatie. Toch komt het vaker voor dan je denkt. Veel bieren bevatten een ingrediënt dat vislijm wordt genoemd. Vislijm wordt gewonnen uit de gedroogde zwemblazen van vissen. Dit ingrediënt is belangrijk in het productieproces van bier. Het wordt gebruikt om het bier helderder te maken. Vieze stoffen klonteren aan de vislijm, en kunnen zo samen met de lijm uit het bier worden verwijderd. Toch blijft er altijd een heel klein beetje van deze lijm in het bier achter. Daarom passen veel bieren, strikt gezien, niet in een vegetarisch dieet. Vislijm wordt ook wel voor het maken van wijn gebruikt. Hoe vies het ook klinkt, in de praktijk proef je er weinig van. Gelukkig maar.

Bizar feit 4: De kleurstof in roze koeken is gemaakt van insecten

Dat mooie roze kleurtje op je glacékoek, of je aardbeienyoghurt, waar dacht je dat dat vandaan kwam? Van zoiets onschuldigs als aardbeiensap? Helaas. De werkelijkheid is minder smakelijk. Veel producten worden roze gekleurd met geplette insecten! De kleurstof karmijnzuur wordt gewonnen uit vrouwelijke exemplaren van de cochenilleluis. Dit is een luizensoort die in Zuid Amerika voorkomt. Onschuldig is de stof niet: sommige mensen kunnen er een allergie voor ontwikkelen, zeker als zij langdurig met de stof in aanraking komen. Vooral mensen die beroepsmatig met de stof werken, kunnen hier last van krijgen. Geen zin in een hapje luis? Vermijd dan producten met E-nummer E120.

Bizar feit 5: Kip wordt 'opgepompt' met water

Als je een halve kilo kipfilet afrekent, dan kan het zijn dat je óók een deel voor water betaalt. Fabrikanten pompen soms water in hun kipfilet. Hierdoor weegt de kip zwaarder. Dit proces wordt ook wel tumblen genoemd. Tumblen is gewoon toegestaan, zolang maar op het etiket vermeld wordt dat er extra water in het product zit. Ook mag kip, zodra het is opgepompt, niet meer de naam 'vers vlees' dragen. Het heet dan zoiets als 'vleesproduct' of 'bereid product'. Het is maar dat je het weet...

Bizar feit 6: Gekweekte zalm wordt roze gekleurd

Zalm is van nature helemaal niet roze! Het vlees van de zalm is van nature wit, net zoals het vlees van de tilapia of de kabeljauw. Wilde zalmen krijgen hun kenmerkende roze kleurtje doordat ze garnalen eten. Deze garnalen zitten vol met een roze pigment, dat astaxanthine heet (flamingo's komen op dezelfde wijze aan hun kenmerkende roze kleur). De meeste zalm die wij tegenwoordig eten, is echter niet wild maar gekweekt. Deze zalm wordt gevoerd met vis, en niet met garnalen. Kweekzalm blijft dus wit. De consument moet niets van witte zalm hebben. Daarom voeren de kwekers hun zalmen bij met kunstmatige astaxanthine. Zo krijgen ze alsnog een mooi roze kleurtje. Meestal is deze astaxanthine chemisch geproduceerd, maar hij kan ook uit garnalenmeel gehaald worden. Ook wordt wel gedroogd gist gebruikt voor het verkrijgen van een roze kleur.

Lees verder

• Zeven misverstanden over gezond eten ontkracht
• Tien bizarre gerechten
• Negen dingen die gezond lijken, maar het niet zijn
• Eet je slim! Vijf tips om je brein een boost te geven