De geneeskracht van rabarber

Rabarber is een groente die meestal tot de fruitsoorten wordt gerekend. Het wordt bereid in een confiture of compote. Het is leuk om rabarber zelf te kweken, te verwerken en in potjes te stoppen. Rabarber is een lekker toetje of bijgerecht. De meeste rabarbersoorten hebben rode stengels maar er zijn soorten met groene stengels. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Oorsprong
• Naamgeving
• Ontlastingsbevorderend
• Oxaalzuur
• leuke weetjes over rabarber
• Vitaminen in rabarber
• Mineralen in rabarber
• Rabarber remt ontstekingen
• Eettips rabarber

Oorsprong

Rabarber wordt pas sinds de 17e eeuw gegeten. Daarvoor werden de wortels alleen gebruikt als purgeermiddel. Een purgeermiddel is een middel dat het lichaam zuivert en reinigt, onder andere doordat het de ontlasting bevordert. Rabarber stamt uit de Himalaya en werd al vanaf de 16e eeuw verbouwd in Rusland. Vanuit Rusland is rabarber langzaam verspreid naar Duitsland, Frankrijk en Nederland en zo in Engeland terecht gekomen. In Engeland heeft men de kweek van rabarber geoptimaliseerd waarna een gecultiveerde rabarbersoort in eerste instantie in Hamburg terecht kwam en van daaruit het Europese continent veroverde. In Nederland en België wordt de plant vanaf begin 20e eeuw met grote getale gegeten. De Duitsers plegen Gemeiner Rhabarber te zeggen tegen deze meestal gezoete groente. Gemein betekent in het Duits ´gewoon´.

Naamgeving

De Latijnse naam van rabarber is Rheum rhabarbarum. Rheu is de Latijnse naam voor wortel en barbarum betekent ´vreemd´ of beter ´uit het buitenland´. Deze woorden rheu en barbarum hebben geleid tot het woord rabarber. In Duitsland spreekt men ook van Rhabarber. In Engeland zegt men rhubarb.

Ontlastingsbevorderend

De wortels van rabarber zijn een sterk ontlastingbevorderend middel. Rabarberstelen zijn ook laxerend maar minder sterk als de wortels. Daarom kan rabarber worden gebruikt tegen constipatie. Waarschijnlijk is anthrachinone de werkzame, laxerende stof in rabarber.

Oxaalzuur

In rabarber zit oxaalzuur. Dit is niet alleen maar een slechte stof zoals de meeste volgzame gelovers van doktersadviezen luidkeels roepen; de geneeskracht van oxaalzuur begint steeds bekender te worden. Pas wanneer je 10 kilo rabarber eet, krijg je te veel oxaalzuur binnen. Mensen met nier- of galproblemen kunnen echter beter niet dagelijks rabarber eten.

leuke weetjes over rabarber

1. Sommige mensen doen tijdens de bereiding kalk in de rabarber maar volgens anderen neemt dat juist de lekkere smaak weg.
2. In rabarber zitten vele fytonutriënten zoals polyfenolen, mineralen en vitaminen waarvan er vele antioxidant- en ontstekingsremmende werking hebben.
3. Rabarber bevat veel vezels. In een ons rabarber zit 5% van de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid aan vezels.
4. Rabarber ligt van april tot augustus in de winkels.
5. De bladeren van rabarber kunnen niet worden gegeten; deze bevatten te veel oxaalzuur en giftige glycosiden.
6. Rabarber kun je twee tot drie weken bewaren in de koelkast.

Vitaminen in rabarber

In een ons rabarber zit 24% van de ADH aan vitamine K. Dat is een mooie hoeveelheid. Verder zit er een redelijke hoeveelheid vitamine C in rabarber, namelijk 13% van de ADH. Overige vitaminen huizen met lagere percentages dan 5% in rabarber maar ze zitten er wel allemaal in. De werking van vitaminen, mineralen en polyfenolen is synergetisch; ze versterken elkaar in hun werking. Omdat alle verschillende vitaminen in rabarber zitten, is het goed om deze veelzijdige groente tot geliefde maaltijdtoevoeging te verheffen.

Mineralen in rabarber

De mineralenpercentages in deze steelgroente zijn niet spectaculair. Maar er moet worden opgemerkt dat vrijwel alle mineralen aanwezig zijn. Dat zelfde verschijnsel zien we ook bij de vitaminen. Ook mineralen kunnen elkaar versterkende werking vertonen; ze ondersteunen de werking van de vitaminen. Calcium en magnesium zitten het meest in rabarber. Beide mineralen kennen het ADH-percentage van 9%. Overigens is het zo dat de ADH-percentages per stuk verschillen; dat geldt voor alle plantaardige voeding. Daarnaast doet zich het verschijnsel voor dat elke grond in elk land en streek anders van samenstelling is; ook hierdoor kunnen de ADH-percentages uiteen lopen. In alle gevallen zijn de AD-percentages van biologisch of biodynamisch geteelde groenten hoger. Dat geldt ook voor rabarber. Kalium zit met een ADH-percentage van 6% in rabarber. Overige mineralen zitten er allemaal in, maar met kleinere percentages dan 5%.

Rabarber remt ontstekingen

In een Chinees wetenschappelijk onderzoek dat werd gepubliceerd in het jaar 2014, blijkt dat rabarber over ontstekingsremmende stoffen beschikt. Amoe-emodine is de belangrijkste ontstekingsremmende stof. In de Chinese traditionele geneeskunde is rabarber al sinds jaar en dag een natuurmedicijn. De werking van dit medicijn wordt in het wetenschappelijk onderzoek bevestigd. De productie van macrofagen, stoffen die een belangrijke rol in ons immuunsysteem spelen, wordt bevorderd en kankerveroorzakende stoffen worden verminderd in aantal door rabarber. Daarom werkt rabarber preventief tegen kanker, zo concluderen de onderzoekers.

Eettips rabarber

Je kunt een saus, siroop, jam, sorbet of sap maken van rabarber. Rabarber is lekker in combinatie met muffins, cakes, strudels en als beleg op pannenkoeken. In Koerdistan worden de rabarberstelen rauw gegeten. Er wordt enkel wat zout over gestrooid. Dus als je eens iemand wilt verrassen op een Koerdische snack, ben je snel klaar met de bereiding. In Nederland eten we rabarber het liefst zoet. Rabarber kan uitstekend worden gebruikt als vulling in een taart of een traditionele Limburgse vlaai.