Waarom snot gezond is

Nederlanders schijnen kampioen te zijn in het neuspeuteren. In de auto, op de fiets, op het werk of in de klas. Bij voorkeur stiekem, achter de ellebogen, als niemand dit in de gaten heeft. Uit je neus eten wordt in in onze cultuur namelijk over het algemeen gezien als een nogal onsmakelijke gewoonte waarvoor je je moet schamen. Waarom doen mensen dit eigenlijk? Is het werkelijk zo smerig als wordt gedacht of is deze stelling niet juist?

De neus

De neus vervult naast zijn rol als ons reukorgaan, een zeer belangrijke functie bij onze ademhaling. Het is namelijk de luchtaanvoer bij uitstek van lucht naar onze luchtwegen. Vanaf de buitenkant bestaat de neus uit:

• Het neusbeen, of wel de bovenkant van je neus.
• Het neuskraakbeen, aan de onderkant van je uitwendige neus.

Deze twee zijn verbonden met elkaar en de omliggende structuren door middel van bindweefsel: de neusvleugels, die de neusgaten omringen. Verder zitten er buiten op je neushuid veel talgklieren die talg of huidsmeer produceren.

De binnenkant van de neus, de neusholte, bestaat uit twee ruimtes gescheiden door het neustussenschot. Onze neusholte staat in verbinding met:

• ''Buiten'', via de neusgaten.
• De keelholte, via de neusschelpen (of wel conchae) aan de binnenkant van de neus. Deze zijn zichtbaar als
• uitstulpingen van de neuswand en vervullen een belangrijke functie bij de opwarming en reiniging van de ingeademde lucht.
• Vier neusbijholten, in directe verbinding staande met de neusholte door middel van een smal gangetje.

In de neus wordt de ingeademde lucht bevochtigd, schoongemaakt en voorverwarmd, voordat het de longen in gaat. Vandaar dus dat we hem maar al te graag vrij willen houden. Beter even stevig in de neus pulken dan dat we zo bijna niet meer kunnen ademen. We voelen goed aan als onze neus verstopt zit. We hebben de neiging hem steeds op te halen of te snuiten, het ademen gaat steeds moeizamer en de stem klinkt nasaal. Een goed alternatief voor dit ongemak vormt het neuspeuteren. Een eenvoudige oplossing om onszelf te ontdoen van deze hinderlijke blokkade.

Functie

Onze neus is een zelfreinigend orgaan. Door een vernuftige samenwerking van het neusslijmvlies (mucosa) met de trilhaartjes (of wel cilia) wordt zo'n 95% van het vuil, virussen en stofdeeltjes van buiten onschadelijk gemaakt.
Het slijmvlies voegt slijm toe en zorgt er zo voor dat alles soepel en vochtig blijft. De trilhaartjes zorgen er al heen en weer bewegend voor, dat het mengsel via de neus de keel in gestuwd wordt. Na een slikbeweging te maken komt het dan uiteindelijk in de maag. De zuren aldaar zorgen ervoor dat er niets meer van over blijft.

Het snot

Het mengsel waar we onze neus dus zo graag van ontdoen, het snot, is dus niets meer dan het neusslijmvies gemengd met bacteriën, virussen, stof, en vuildeeltjes. Dit wordt over het algemeen als smerig en onfris bevonden. Iets waar we het liefst zo snel mogelijk van af willen
Met de vinger in het neusgat een gedeelte van het mengsel wegpeuteren en opeten is dus best een snelle en efficiënte methode. Zo weten we tenminste zeker dat we er van af zijn. Is dit echter wel een goed plan? Uit onderzoek is gebleken van wel. Door regelmatig delen van de eigen neusinhoud op te eten wordt het eigen immuunsysteem namelijk versterkt.

Gezond of niet?

Door de schadelijke inhoud van het mengsel wordt ons immuunsysteem aangezet tot de productie van anti-stoffen om de lichaamsvreemde stoffen te verdelgen. Deze schadelijke inhoud is weliswaar door de in het snot aanwezige enzymen al deels afgebroken, maar toch. Snot werkt dus als het ware als een natuurlijk vaccin tegen verkoudheid en ziektes, en is dus goed voor de gezondheid. Officieel noemt men het nuttigen van snot Mucophagy. Er bestaan zelfs dieren die uitsluitend leven op het snot van andere, grotere dieren.

Het neuspeuteren is overigens niet zonder gevaar. Infectie van het neusslijmvlies kan helaas wel een risico zijn van het regelmatig wegpeuteren van je eigen neusinhoud met de vingers. Vooral als je dan ook nog eens ongewassen handen of vuile nagels hebt. Een bloedneus vormt door de scherpe nagelranden ook geen uitzondering. Tot slot heb je ook nog mensen bij wie het neuspeuteren dermate uit de hand is gelopen dat het een ware dwangneurose is geworden. Ze kunnen niet ophouden met peuteren. De wetenschappelijke term hiervan is Rhinotillexomania.

Geniet dus gerust van de eigen neusinhoud, echter wel met mate.