Zelfmedelijden is een vorm van angst
Een slechte jeugd, een handicap en akelige ervaringen worden vaak gebruikt als excuses voor iemands gedrag. Natuurlijk is het erg wanneer bij mensen nare dingen gebeuren en natuurlijk mag je compassie met deze mensen hebben en mogen ze dit ook met zichzelf hebben, maar wat wanneer men hierin blijft hangen en last krijgt van zelfmedelijden? Zelfmedelijden beïnvloedt je leven op een negatieve manier. Probeer hier dus iets mee te doen, zodat je gevoel van eigenwaarde en je zelfrespect verbeterd.
Hoe ontstaat zelfmedelijden
Iedereen komt in zijn leven problemen tegen. De ene grote en de ander kleine, maar allemaal lopen we wel eens tegen een probleem aan wat we niet kunnen overwinnen. Je kunt last krijgen van zelfmedelijden wanneer je ontdekt dat je anders bent, wanneer je een fysieke of psychische beperking hebt, wanneer je ergens slecht in bent, iets waar je dagelijks hinder van ondervindt of wanneer je iets naars meegemaakt hebt. Wanneer je iets meemaakt of ervaart waardoor je je een slachtoffer voelt, krijg je te maken met frustratie en wrok en wanneer je dit maar lang genoeg laat spelen en zelfs koestert, groeit dit uit tot zelfmedelijden. Hierdoor kom je in de slachtofferrol terecht. Je hebt al iets meegemaakt wat jou geestelijk een knauw heeft gegeven en nu sta je toe dat dit je tot een blijvend slachtoffer maakt. Dit is een onbewust proces, niet iets wat met opzet zo ontstaat.
Anderen de schuld geven
Wanneer je bang bent om je probleem aan te pakken, ga je anderen de schuld geven van jouw onmacht en jouw onvermogen. Dit is namelijk de makkelijkste manier om weg te vluchten van het probleem. Je schuift de schuld af en je hoeft dus niets met het probleem. Alleen wordt jouw lijden op deze manier niet minder, misschien zelfs meer. Zelfmedelijden kan je doen wegzakken in een neerwaartse spiraal en hoe verder je daarin wegzakt, hoe moeilijker het wordt om daar weer uit te komen.
Mensen met zelfmedelijden zijn niet te helpen
Wanneer je wegzakt in zelfmedelijden en in de slachtofferrol stapt, ben je niet te helpen. Je wordt dan passief en het ontbreekt je dan aan de moed om jezelf te helpen. Zelfmedelijden betekent vaak ook schuld afschuiven. Het is de schuld van die handicap, die slechte jeugd, die nare relatie. Zolang je blijft afschuiven ben je niet in staat zelf de verantwoordelijkheid te nemen. Hierdoor voel je je onmachtig. Zolang je alleen maar onmacht voelt kun je jezelf niet helpen en kan een ander dat ook niet.
Waarom moet je iets doen met zelfmedelijden
Wanneer je medelijden met jezelf hebt, haal je jezelf omlaag. Het ondermijnt je gevoel van eigenwaarde en je zelfrespect. Je blijft er in hangen en dit belemmert je persoonlijke groei. Het lijkt soms wel of zelfmedelijden je iets oplevert. De mensen om je heen proberen je op te beuren, je krijgt sympathie van ze en velen willen je helpen. Maar dit is altijd maar tijdelijk. Op een gegeven moment zijn mensen dit beu en vinden ze dat je maar eens over je zelfmedelijden heen moet stappen. Dus uiteindelijk zal je je sociale contacten van je afstoten.
Wanneer je medelijden met jezelf hebt ga je tekortkomingen of gebeurtenissen uitvergroten en misbruiken om jezelf te rechtvaardigen. Zo maak je jezelf tot een steeds groter slachtoffer. Je bent overgevoelig voor je eigen gevoelens en ongevoelig voor die van een ander. Je raakt steeds meer op jezelf gericht en hierdoor kom je steeds verder van de werkelijkheid af te staan. Natuurlijk mag je verdriet hebben en rouwen, maar daarna moet je verder. Dit mag niet je leven gaan beheersen.
Hoe kom je ervan af?
- Je zal moeten vergeven, loslaten en verdergaan. Blijven zwelgen in je zelfmedelijden brengt je nergens. Je zal met je tekortkomingen moeten leren leven.
- Doe eerst iets aan je zelfvertrouwen.
- Stap uit je comfortzone en ga dingen doen waar je trots op kunt zijn en die je nieuwe energie geven.
- Doe ook eens wat voor een ander.
- Focus je op het positieve.
- Zoek hulp wanneer je het alleen niet redt.