Hoe ontsnap je aan de ratrace?

Aan de ratrace doen eigenlijk veel mensen mee die zogezegd alles uit het leven willen halen. Dit is een “gevecht” dat in het begin wellicht nog wel aardig lijkt, maar steeds meer relatief jonge mensen op begint te breken. Hoe ontsnap je eraan … maar belangrijker nog waarom zou je dit doen en hoe vul je het in?

De ratrace

Die ratrace is het meeste uit het leven halen en eigenlijk als winnaar uit de bus komen. Hoe succesvoller je bent, hoe hoger op de ladder. Waarbij succesvol gemeten wordt aan de hoeveelheid geld. Daar komt menigeen op terug, want geluk kan je nu eenmaal niet kopen. Geld is hooguit handig en noodzakelijk om te kunnen leven.
Maar de mens wie je bent en hoe je in de diepte gaat ontwikkelen maakt het totaalplaatje en niet de hoeveelheid geld op de bank, de dure auto’s op de oprit of de grootte van je huis.

Graaicultuur

Maar de maatschappij is daar wel op ingericht, die graaicultuur waar we in leven is niet voor niets ontstaan. Voor menigeen een worsteling om eerst te herkennen dat er iets fout is, ondanks die mooie duurbetaalde baan met luxe auto, een leuke relatie met uiteraard ook een carrière en vele vrienden in dezelfde situatie. Maar het herkennen en erkennen om er vervolgens iets aan te gaan doen, is wellicht nog het moeilijkste.

Het proces

Signalen

Vaak hebben de eerste signalen te maken met keuzestress, twijfelen, onzekerheid of vage spanningsklachten. Maar ook zingevingvraagstukken toe omhoog borrelen of jezelf vergelijken met je vrienden. Loop je achter op hen en wat doet dat dan met je? Of ben je meer een vluchter en duik je weg?

Stappen zetten

Maar als je weet of voelt dat het leven meer in moet houden dan alleen maar werken of je wordt onrustig of het echte leven ontglipt je, dan komt eigenlijk de belangrijkste stap. Je moet dat veilige leven wat je zo goed onder controle hebt loslaten. Voor de een is dat rigoureus stoppen met wat je doet, maar niet iedereen kan of wil dit. Een andere mogelijkheid is de geleidelijke overgang en als je je pad nog moet zoeken, zou dat niet eens zo’n vreemde oplossing zijn.

Het belangrijkste in dit moeilijke proces is je gevoel volgen. Je gevoel volgen is voor veel mensen moeilijk, want alles is altijd op de ratio gedaan. Zo is immers de maatschappij ingericht. Kleine stapjes door jezelf af en toe eens af te vragen wat je eigenlijk van een situatie vindt (je hebt iets zien gebeuren in je eigen omgeving op de tv of je vrienden vertellen iets), kan je naar jezelf eerlijker en opener maken. Zo kan je heel voorzichtig groeien in de diepte.

Communicatie

Als je een relatie hebt is het goed hem/haar te betrekken in je proces en anders zijn geode vrienden wellicht de juiste gesprekspartners. Dit is voor de binnenvetter ongetwijfeld lastig, maar enig moment gaat je partner/je omgeving het toch opmerken en de kans dat hij/zij zich buitengesloten voelt, is zeerwel aanwezig. Bovendien, het is een belangrijk levensproces en je partner/je omgeving heeft er ook recht op. Wellicht kan hij/zij meedenken, worstelt met iets vergelijkbaars of snapt er helemaal niets van en wil het ook niet snappen. Wat is de kans van slagen van je relatie(s) in een later stadium?

Bij communicatie hoort ook een en ander aan het papier toevertrouwen. Om het voor jezelf duidelijker te krijgen, kan het geen kwaad je ideeën, je gevoelens eens op papier te zetten. Maar ook de zaken die je als belangrijk betitelt. Je wilt wellicht enig moment een gezin, een rondje om de wereld maken of je creatief ontwikkelen. Daarbij is de kans ook groot dat je het in een kort tijdsbestek wil doen (want dat hoort zo in de ratrace) en dat in combinatie met een drukke baan. De kans dat fout gaat is absoluut aanwezig en dus goed het nog eens op te schrijven en een reële tijdlijn te bepalen. Of dingen af te strepen die je vroeger belangrijk vond, maar nu niet meer of minder belangrijk. Vul het volledig in naar eigen gevoel en behoefte.

En dan …

Als je er voor jezelf uit bent is het belangrijk hier invulling aan te geven in een tempo wat prettig voelt. Niets dwangmatigs omdat de buitenwereld dit zo ziet, maar wat je echt wil in het tempo wat goed voelt, wat jij wilt! Plan het zo in dat zaken ook kunnen schuiven, want een eigen bedachte tijdlijn, mag altijd schuiven. Het is immers je eigen tijdlijn.

Tot slot

De buitenwereld minder van belang vinden, wil niet zeggen dat je geen compassie meer hebt met andere mensen. Maar je eigen leven bepalen in een tempo waar je ook toe komt aan het genieten van hetgeen je ziet, hoort en voelt legt een goede basis … ook voor de medemens.