Dichtbij de natuur staan
Sinds mensen zich verheven hebben, rechtop zijn gaan lopen en de hersenen aan het werk gezet hebben, is de mens zich gaan ontwikkelen en de vooruitgang is door de vele eeuwen heen niet meer te stoppen. Zeker de laatste eeuwen gaat het erg snel. Waar brengt ons dat, behalve zorgen over het al of niet vernietigen van de aarde? Het antwoord hebben we niet, maar dat brengt ook meteen tegengas mee en wel in de vorm van een groeiende groep mensen die, op wat voor manier dan ook, dichterbij de natuur wil staan.
Over zonderlingen en de natuur…
Je kunt je afzonderen en weer “in het wild” gaan leven, maar behalve enkele zonderlingen die vervolgens weer gefilmd worden, omdat het zonderlingen zijn, zal dat plan weinig kans van slagen hebben. De mens is nu eenmaal vooruit gegaan en dat proces is niet te stoppen. Dat hoeft ook niet, maar dat neemt niet weg dat er ook een groeiende groep mensen is die juist dichter bij diezelfde natuur wil staan. Het is onze basis en we realiseren ons dat die basis helemaal niet zo verkeerd is. Een basis waar mogelijk onze toekomst weer op gebaseerd wordt.
We “gebruiken” de natuur nu al door regelmatig het bos, de duinen of de zee op te zoeken om even het hoofd leeg te maken en energie op te doen. Het natuurlijke proces van doodgaan en nieuw leven wat iedere lente weer tevoorschijn komt is zo simpel en ook zo genius, dat we het steeds meer op gaan merken. Dat geeft ook direct een gevoel van dat de wereld gewoon door blijft draaien en dus ook als, voor ons, belangrijke mensen doorgaan. Natuurlijk gaan mensen dood en hoewel we enorm het leven aan het oprekken zijn, moeten we ook beseffen dat een lichaam enig moment op is en dood gaat. De een heeft het geloof dat het een ziel terugkeert en de ander heeft geloof in slechts één leven, maar feitelijk maakt dat niet uit. Iedereen probeert op geheel eigen wijze zoveel mogelijk uit het leven te halen. De groep mensen die de natuur erbij betrekt is sterk groeiende en misschien is dat wel een heel goede keuze.
Bron: YvetteNatuurfotografie, Pixabay Waarom de natuur dichtbij halen
Behalve een plek om tot rust te komen en waar we inspiratie vandaan halen, heeft de natuur een aantrekkingskracht die verder gaat. Dit heeft te maken met het gegeven dat steeds meer gaan zien (wat verder gaat dan de ogen openen) en we verder zijn in het leven. Het gaat niet meer om het materiële, want dat kennen we inmiddels wel, maar om wat ons nog kan doen opveren, de wenkbrauwen doen optrekken of wat ons spontaan een blij gevoel geeft. De natuur helpt daar een handje bij en dat is goed op te maken uit cijfers (onderzoek uit 2013) als het gaat om bijvoorbeeld foto’s op internet. Deze doen het zoveel beter dan foto’s van gestileerde zaken. Mooie plaatjes uit de natuur laten iets echts zien, iets wat door de natuur gecreëerd is en waar de enige menselijke hand, die van de fotograaf is. Dat verdient minimaal het predicaat “opmerkelijk”. Want als mens hebben we lang het maakbare geambieerd en dat is langzaam aan het veranderen.
Maar we willen ook de natuur zelf in. Wandelend, sportend of spelend … en als het even kan zouden we er ook willen leven. Natuurlijk wel met de geciviliseerde wereld op redelijke afstand, maar toch … de oorverdovende stilte van de natuur lokt ook. We komen in een hectische wereld weer dichter bij onszelf en dat maakt de natuur zo aantrekkelijk. Je ogen worden vertroeteld met prachtige beelden, je kunt je vrij bewegen (zonder dat iemand er iets van zegt) en je gedachten verdwijnen als bijna vanzelf op de wolken die in Nederland steevast voorbij drijven. Dat is een gevoel wat tegengas geeft aan de drukte, de hectiek van de dag en laat ons weer de mens voelen die we zijn.
Dichter bij jezelf komen
Dichter bij jezelf komen is belangrijk, want dat maakt je een evenwichtig mens en helpt je de uitdagingen van het leven aan te kunnen. Veel mensen leven in het hoofd en is het lichaam slechts datgene wat de geest ergens brengt. Maar het is allebei belangrijk, want de combinatie maakt ons tot de mensen die we zijn. Als je dus veel in je hoofd zit, is het goed om regelmatig je lichaam er weer bij te betrekken.
Dat kan je doen door bijvoorbeeld yoga, want daar staat die balans ook bovenaan de lijst, maar ook door de natuur in te gaan en op te gaan in diezelfde natuur. Soms zijn daar bij wat eenvoudige zaken al voldoende voor, te denken valt aan:
- Adem diep door (al lopend door de natuur) en hoor je lichaam met iedere ademhaling rustiger ademen en voel de stress uit je lichaam verdwijnen.
- Luister naar het knisperende geluid onder je schoenen als je loopt en zet je voeten bewust neer. Wikkel bij het lopen je voeten goed af en zorg dat je hele voet de aarde raakt. Tijdens de warme maanden is blote voeten nog beter.
- Maak zo nu en dan even pas op de plaats en kijk rond en luister wat je hoort … ook als dat ogenschijnlijk niets is.
- Laat de zon en/of wind op je gezichtshuid los en voel de tinteling die het in heel je lichaam geeft.
Tot slot
Zo zijn er nog veel meer oefeningen, maar waar het op neer komt is dat je je zintuigen inzet om te voelen en te ervaren (écht te ervaren!). Zo ga je namelijk je lichaam voelen, dat alles om je heel gaat zoals het gaat en jij een onderdeeltje bent. Niet de spil van het heelal maar slechts een bewoner die een tijdje geniet van wat het leven (én die natuur) allemaal te bieden heeft. Maar dan moet je wel echt genieten en dat doe je met alles wat bij je hoort als mens, lichaam en geest. Je hart wat open gaat, je ogen die gestreeld worden door iets wat ze zien of het geluid van je eigen ademhaling. Geniet er vooral van!