Mode in de jaren 20

Veel mensen hebben een voorkeur voor retromode en vintage mode. Vintage mode is mode afkomstig uit de jaren 20 tot en met de jaren 80, alhoewel de mode uit de jaren 20 vooral voor verzamelaars interessant is. De jaren 20 kenmerken zich door grote veranderingen op het modegebied waaraan maatschappelijke veranderingen ten grondslag liggen. De korset maakte plaats voor reform-mode, rokken werden steeds korter en de kleding werd uitdagender. Tegelijkertijd was het de trend voor vrouwen om zo jongensachtig (garçonnes) mogelijk te lijken: de borsten moesten zo klein mogelijk lijken en de vrouwelijke vormen werden verborgen onder rechtlijnige jurken. De jaren 20 kenmerken zich door grote maatschappelijke veranderingen. Dit komt mede door de Eerste Wereldoorlog, waarin de sociale rollen van vrouwen sterk veranderde. Omdat de mannen in de oorlog vaak van huis waren om te vechten als militairen, begonnen vrouwen steeds vaker buitenshuis te werken. Vrouwen werden steeds zelfstandiger, en dit zag je terug in de mode.

Reform-mode

De zelfstandigheid van de vrouwen in de jaren 20 zag je terug in de reform-mode. Reform-mode stond voor een gezonde en esthetische ontwikkeling van het lichaam. Dit betekende het einde van de ‘wespetaille’ waarbij de taille van de vrouw werd benadrukt door middel van het strakke korset. Het korset werd nu als ongezond en onhygiënisch gezien en het zou zorgen voor vergroeiing van het lichaam. Jurken moesten nu los zitten: comfortabele mode werd de nieuwe trend, zodat vrouwen zich daar goed in konden bewegen tijdens hun werk. Niet iedereen was daar blij mee, voorstanders van het korset omschreven de nieuwe, comfortabele jurken als ‘hobbezakken.’ Voor de eerste modellen van dit soort jurken ging deze benaming nog enigszins op, maar al snel kwamen er ook modieuze modellen op de markt. Daarbij was de japon versierd met borduurwerk en garneringen, had het bovenstuk een boleromodel en was de rok voorzien van stroken.

Flapper-girls

Ook de lengte van de rokken veranderde in de jaren 20. Ook dit had te maken met maatschappelijke veranderingen. In die tijd was er in de Verenigde Staten een verbod op alcohol. Dit zorgde voor een opmars van het illegale clubcircuit, waarin verschillende dansstijlen, zoals Charleston, populair werden. Bij het dansen waren lange rokken erg onhandig, waardoor steeds meer vrouwen korte rokken gingen dragen waarin zij zich gemakkelijk konden bewegen. In 1925 kwam de rok nog tot de knie, maar daarna kwamen sommige rokken zelfs tot boven de knie. De vrouwen die aan deze trend meededen, dus die dansten in het clubcircuit, die zich uitdagend kleedden en die zelfverzekerd overkwamen worden ‘Flapper-girls’ genoemd.

Uitdagender

De mode werd dus steeds uitdagender. Niet alleen de lengte van de rokken veranderde, ook het materiaal van de jurken veranderde. Zo werden er steeds vaker transparante stoffen gebruikt, die werden versierd met glasparels en zijdefranje om datgene dat verborgen moest blijven te accentueren. Ook kwamen in de jaren 20 de huidkleurige rayonkousen in de mode. Voorheen droegen vrouwen dikke, zwarte maillots, nu wekten zij met deze kousen de illusie blote benen te hebben. Ook de rug werd steeds meer geaccentueerd: jurken met een blote rug waren meer regel dan uitzondering.

Garçonnes

De jaren 20 worden niet alleen gekenmerkt door uitdagende kleding, maar ook heel erg door de jongensachtige look. De jongensachtige look van vrouwen wordt ook wel garçonnes genoemd. In 1921 knipte Coco Chanel haar lange haren af in een gladde boblijn, en veel vrouwen volgden haar hierin. Naast het korte kapsel werd ook het hebben van een jongensachtig figuur met kleine borsten en smalle heupen het nieuwe schoonheidsideaal. De wijde jurken legden geen accent op de vrouwelijke rondingen of wekten zelfs de illusie van kleinere borsten. Vrouwen met grotere borsten bonden deze in om zo een platter te lijken. Hoe platter, hoe beter was de heersende mode-opvatting in die tijd.

Hoeden, accessoires en schoenen

Dankzij de boblijn kwamen ook hoeden steeds meer in de mode. Vrouwen droegen vaak kleine hoeden die net om de hoofd heen pasten, clochehoeden genaamd. ’s Avonds droegen vrouwen opvallendere hoeden die waren versierd met glasparels. Andere veel geziene accessoires van deze tijd zijn het sigarettenpijpje, lange sjaals en kettingen. Ook wat betreft kettingen was Chanel een trendsetter. Zo droeg zij imitatiejuwelen, omdat ‘sieraden een vrouw moeten sieren, ze hoeft er niet rijk door uit te zien.’

Omdat dansen in die periode een geliefde activiteit was, waren schoenen ook vooral bedoeld om mee te dansen. De schoenen zaten net boven de wreef vast met een bandje, zodat zij niet zomaar los konden raken. De schoenen hadden een lage hak en waren bij de tenen gesloten. Vaak waren de schoenen gemaakt van dezelfde stof als de jurken.