Curcuma bij reumatische klachten

Geelwortel, een plant die beter bekend is onder zijn Latijnse naam Curcuma is niet alleen in gebruik als specerij maar heeft ook een stevige reputatie als medicinale plant. Vooral te gebruiken bij lever en galproblemen en reumatische klachten. In het Oosten worden de wortels al duizenden jaren gebruikt maar ook in het Westen is hij dank zij veel wetenschappelijk onderzoek en de goede resultaten bij leverproblemen en gewrichtsklachten, de laatste decennia ook bekend geraakt. Nog spectaculairder is de invloed van geelwortel op het geheugen en de hersenen, waardoor het mogelijk te gebruiken is bij de ziekte van Alzheimer.

De plant

Geelwortel is een tropische, vaste plant, die hier in Europa ook als kamerplant verkocht wordt. En die je vrij makkelijk op kan kweken uit een stukje wortelstok gekocht bij de groenteboer of in de supermarkt. Koop dan wel een stevig stukje wortel met een bladknop.

Curcumine, de werkzame stof in Curcuma

Curcumine, het werkzame bestanddeel van de geelwortel (Curcuma longa), heeft sterke ontstekingsremmende eigenschappen. In talloze experimentele studies (meer dan 1500) en enkele humane studies is dit vastgesteld. De ontstekingsremmende werking van Curcuma wordt al in oude Ayurvedische teksten beschreven. Experimentele studies met proefdiermodellen wijzen er op dat curcumine mogelijk een zinvolle aanvulling zou kunnen zijn bij de behandeling van reumatische aandoeningen. Klinische studies zullen dit nog moeten bevestigen.

Werkingsmechanismen

Curcumine geniet veel wetenschappelijke belangstelling vanwege zijn ontstekings- en kankerremmende eigenschappen. Curcumine remt langs verschillende wegen ontstekingsreacties. Deze voedingsstof grijpt in op meerdere processen tegelijk die betrokken zijn bij ontstekingen. Daarnaast is curcumine een sterk antioxidant en remt het enzymen COX-2, LOX en i NOS, die ontstekingsreacties in gang zetten. Bovendien beïnvloedt curcumine de activiteit van T-lymfocyten en macrofagen.
Door deze eigenschappen kan curcumine reumatische pijn en zwelling en vervorming van gewrichten verminderen bij reuma en artrose. De werking van curcumine bij reumatische aandoeningen wordt vaak vergeleken met die van niet-steroïdale ontstekingsremmers (NSAID's).
Zijn werking is minder sterk dan van NSAID's, maar wel veel breder. Er zijn aanwijzingen dat curcumine de werking van NSAID's versterkt. Bovendien vertoont curcumine geen schadelijke bijwerkingen. Het potentieel van curcumine ligt daarom in een aanvullende werking op gangbare NSAID's, waardoor mogelijk door de potentiërende werking van curcumine de effectieve dosis van NSAID's verlaagd kan worden.

Klinische studie met Curcuma

In een studie uit 1980 werden verbeteringen waargenomen in een proef bij patiënten met reuma. Regelmatig gebruik van kurkuma gaf verbetering van ochtendstijfheid, loopafstand en zwelling van de gewrichten. In 1986 werd een duidelijk ontstekingsremmend effect van curcumine waargenomen bij postoperatieve patiënten. Het effect van curcumine werd hierbij vergeleken met fenylbutazon (een NSAID) en een placebo.

Interessant is wel dat Curcuma als goedkope, smakelijke en veilige specerij bijna dagelijks in de voeding kan gebruikt worden