De geneeskracht van condurango of marsdenia reichenbachii

Condurango komt van origine alleen voor in de lagere delen van het Andes gebergte, tussen de 2000 en 3000 meter hoog. Het is een klimplant met hartvormige bladeren die 30 meter lang kan worden. Van oudsher wordt deze plant door de oorspronkelijke bewoners van de Andes, de Indianen, gebruikt bij spijsverterings- en maagproblemen. Het gaat misselijkheid en braakneigingen tegen en stimuleert de galproductie. Het is een plant die speciaal goed is voor de lever, de gal en de alvleesklier.
Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Condurango in Indiaanse geneeskunde

In de traditionele Indiaanse geneeskunde van Zuid-Amerika wordt condurango onder andere ingezet bij bloedende maagzweren. Het wordt ook ingezet bij verminderde eetlust, dyspepsie, gastritis, neuralgie, buikpijn, maagkanker, maagzweren en reuma. Het is een tonicum of versterkend middel voor de maag. Verder stopt het bloedingen en helpt het de spijsvertering. Daarnaast bestrijdt het ziekmakende bacteriën en helpt condurango om ontstekingen te weren. In de kruidengeneeskunde van meer recente datum wordt in Zuid-Amerika condurango gebruikt om syfilis mee te behandelen. Verder zeggen traditionele kruidengenezers dat het de bloeddoorstroming bevordert.

Naamgeving

De Latijnse naam van condurango is Marsdenia reichenbachii. In het Nederlands wordt de plant ook wel adelaarswijnstok genoemd. Dat is overgenomen uit het Engels waar de plant ´eagle vine´ heet.

Werkzame stoffen

Van condurango wordt de bast van takken of het schors van de stam gebruikt voor medicinale doeleinden in de fytotherapie. Hierin zitten als werkzame stoffen met name glycosidische bitterstoffen of conduranginen zoals de condurangineglycosiden A, B, C, D en E. Verder bevat het triterpenen, fytosterolen en fenolzuren.

Condurango, goed voor de maag

Condurango is een amarum. Dat is een medische term voor bittermiddel. Het bevordert de eetlust en de spijsvertering en versterkt de maag. Het heeft eveneens pijnstillende eigenschappen. Door deze medicinale werkzaamheden kunnen fytotherapeuten ertoe besluiten om het in te zetten bij de volgende indicaties:

Anorexia,
Dyspepsie,
Zwangerschapsbraken,
Chronische gastalgieën of maagpijnen,
Gastritis of maagwandontsteking,
Adjuvans bij maagzweren.

De fytotherapeutische werking van deze plant vertoont grote gelijkenis met die van gele gentiaan, echt duizendguldenkruid en waterdrieblad.

Condurango bij zwakte

Condurango is een bittermiddel. Zoals veel bittermiddelen is het goed voor de speekselproductie en de spijsvertering. Condurango is een middel dat het hongergevoel stimuleert. Daardoor kan het worden ingezet door personen die zijn verzwakt, bijvoorbeeld door een langdurige ziekenhuisopname. Condurango is op deze manier een versterkend middel, wat door medici met de term tonicum wordt aangeduid.

Dosis en veiligheid

Er zijn meerdere manieren om condurango in te nemen. Hieronder staan vijf toepassingsvormen die worden gehanteerd in de fytotherapie. Dit betreft de therapeutische dosis van deze geneesplant. Wanneer de therapeutische dosis wordt ingenomen treden geen bijwerkingen op; althans er is nog nooit iemand geweest die een bijwerking heeft gemeld.

Twee tot vier gram schors dagelijks innemen.
Driemaal per dag 100 tot 200mg extract innemen, een half uur voor elke maaltijd.
Drie keren per dag 25 druppels moedertinctuur innemen.
Twee tot vier gram vloeibaar extract innemen.
Twee tot vijf gram tinctuur innemen.

Bij een te hoge dosis kan de stof condurangine een stoornis in het centrale zenuwstelsel veroorzaken. Daardoor is er kans op misselijkheid, braken en motorische coördinatiestoornissen. Ook is het mogelijk dat er convulsies of stuipen ontstaan.