De paardenbloem: eetbaar en genezend

De paardenbloem heeft eigenlijk een negatief imago of minimaal een suf imago. De plant wordt te pas en te onpas uit de tuin verwijderd, want hij is ontsierend voor het verder zo mooi egale grasveld. Als het niet ontsierend voor het grasveld is, dan duikt deze plant plots op langs een muur waar een stukje steen kapot is. Kortom, de plant duikt overal op en eigenlijk willen we hem nergens in de tuin. Toch heeft de paardenbloem meer in zich dan wij er ons bewust van zijn. De paardenbloem heeft zelfs geneeskracht in zich. Hoe zit dat?

De basis van de paardenbloem

Vooropgesteld dat er wel zo’n 250 soorten paardenbloemen (Taraxacum officinale) zijn, komen ze allemaal uit de zogenaamde composietenfamilie (Asteraceae). Ze komen op in mei en het lijken polletjes met kleine bloemen die dichtbij elkaar staan. De wortel is een penwortel en kan heel diep staan. Dit maakt de paardenbloem verwijderen dan ook erg lastig.

De voortplanting vindt op een ingenieuze wijze plaats. Men noemt het apomixie en dat wil zoveel zeggen dat het vruchtbeginsel uit kan groeien tot zaad zonder de eicel te bevruchten. De paardenbloem kloont zichzelf als het ware. Overigens kan de paardenbloem zich ook voortplanten door middel van bevruchting.

De basis van de paardenbloem is te vinden op verschillende continenten, zowel Europa, als Azië en zelfs Afrika. Inmiddels vinden we de paardenbloem op nog veel meer plaatsen. Dit heeft de mens in de loop der eeuwen bewerkstelligd.

De eetbare paardenbloem

Paardenbloemen in zijn geheel zijn eetbaar. De jonge bladeren zijn wat minder bitter dan de oudere bladeren, maar zijn allemaal te eten. Door de bladeren ‘te bleken’ wordt het blad nog minder bitter. Bleken doe je bijvoorbeeld door ze te overdekken met zand. We noemen het molsla. Molsla is ook gewoon te koop als voorjaarsgroente. Overigens in Nederland zie je het niet erg veel.

Voedingstoffen
De paardenbloem is feitelijk heel gezond en het is zeker aan te raden deze met enige regelmaat te eten. De paardenbloem bevat linolzuur, linoleenzuur, palmitinezuur, tanninen, oleïnezuur, fenolzuren, slijmstoffen, flavonoïden en vitaminen B1, B2, B3 en C. Verder de mineralen seleen, calcium, chroom, zink, magnesium, mangaan en zwavel.

Het blad is iets anders opgebouwd en bevat veel fytonutriënten, carotenoïden en vitaminen A, B1, B2, C en E. Verder bevat het de mineralen zijn calcium, ijzer, mangaan, magnesium, seleen, natrium, silicium, fosfor en koper.

De genezende paardenbloem

De paardenbloem wordt al heel lang gebruik als genezende plant. In de geschriften hierover gaan we al terug tot de 7e eeuw (in China). In de 15e eeuw tekenen we in Europa het eerste op over de geneeskundige kracht van de paardenbloem.

Lever

Over de hele wereld is bekend dat de paardenbloemen tegen leverziekten kan worden gebruikt en het wordt steeds vaker concreet toegepast. Dit heeft te maken dat de paardenbloem een galverhogende en -verdrijvende werking heeft. Dit maakt het een stuk eenvoudiger voor de lever om voedsel te verteren. Zeker voor het verwerken van vetten wordt het de lever een stuk gemakkelijker gemaakt. Daarnaast kan het galstenen voorkomen. Waar moeten we zoal aan denken bij lever-/galziekten:

• Hepatitis of leverontsteking
• Geelzucht
• Leverinsufficiëntie
• Verschillende galblaasaandoeningen
• Verminderde galafscheiding

Waar werkt de paardenbloem nog meer voor?
Voor degene die vocht vasthoudt kan de paardenbloemen prima werken, de stoffen werken vochtafdrijvend. Als je een verminderde eetlust hebt, kan het eten van de paardenbloemen dit weer stimuleren en de melk van de plant werkt goed tegen puistjes en je kunt er wratten mee wegkrijgen. Ook wil het nog wel eens werken als je eczeem of psoriasis hebt. Verder kan het ook nierstenen tegengaan.

Maar de paardenbloem kan ook werken voor iets zwaarders zoals oedemen, voor ziekten die te maken hebben met het hart of de nieren. Verder kunnen de mineralen in de paardenbloemen nog wel eens een positieve werking hebben bij osteoporose. Een lastige stoelgang kan ook storend zijn en de paardenbloem werkt licht laxerend, dus de plant kan ook daar een bijdrage aan leveren. Tenslotte heeft het een positieve werking op het immuunsysteem, omdat het zowel antiviraal en antibacterieel werkt.

Tot slot

Mocht je echt van de paardenbloem af willen, dan is kalk preventief strooien vaak het beste wat je kunt doen. Echter, de paardenbloem blijkt veel meer in zich te hebben dan veel mensen weten en dat maakt de paardenbloem eigenlijk een plantje is die er misschien, gecontroleerd, best mag zijn. Een veldje mooie gele paardenbloemen ergens in de hoek van een tuin kan immers best mooi zijn. Deze kan je dan eten en ze doen goed werk voor je lichaam, al was het maar preventief.