Narcisme in relaties

Afp, 21-07-2015
Zou je me kunnen uitleggen waarom (ook) dit weer wordt geschreven als zijnde narcistische mensen zijn alleen mannen? Ik word een beetje moe van artikelen die gaan over MENSEN maar waarbij met geslacht nooit rekening wordt gehouden? Het standaard antwoord " je kunt dit lezen voor zowel een man als een vrouw"? past niet bij het voorbeeld
Schrijf dan erbij waaraan je een narsitische vrouw aan kan herkennen. Reactie infoteur, 30-07-2015
"De narcist" is in het Nederlands een mannelijk woord. In de beschrijving is het dus grammaticaal juist om "Hij" te gebruiken, daarnaast is narcisme nog steeds een door mannen gedomineerde stoornis. Daarmee willen we niet zeggen dat er geen vrouwelijke narcisten bestaan en dat staan dan ook nergens te lezen.

PS: Wij worden er ondertussen een beetje moe van, dat het blijkbaar heel gewoon is om baby's, en doctoren altijd als mannelijk te omschreven, maar als het mannelijke negatief is, zoals bij narcist, dat daar dan ineens mensen over blijken te vallen…

Marcel, 02-05-2014
Heel slecht dat deze tekst in de hem vorm geschreven is aangezien vrouwen hier zich velen malen schuldiger aan maken dan mannen. Ook is er onderzoek dat vrouwen vaker vreemdgaan dan mannen.
Die aannames dat het maar een man betreft zitten mij dus niet lekker in bovenstaande tekst! Reactie infoteur, 04-05-2014
@ Marcel,

Lees de toelichting bij deze artikelen: http://mjon.infoteur.nl/specials/kwaadaardig-narcisme.html

In de toelichting bij de special staat: "In de beschrijvingen van de persoon met NPS, gebruik ik het voornaamwoord "hij", om het omslachtige "hij / zij" en "zijn / haar" te vermijden. Psychologische literatuur, concludeert namelijk dat mannelijke NPS-ers talrijker zijn dan de vrouwen."

De literatuur beweert ook dat NPS relatief zeldzaam is, het treft naar schatting 1% van de bevolking. Het probleem, zoals de psychologische literatuur zelf toegeeft, is dat het niet in de aard van de narcisten ligt om toe te geven dat ze een probleem hebben of om professionele hulp zoeken. Gezien dit feit, heb ik alle reden om te concluderen dat de statistieken in de literatuur verdacht zijn. De eenvoudige waarheid is, dat we niet echt weten hoeveel personen met NPS er onder de bevolking leven, noch dat we weten hoeveel ellende NPS aanricht.

S., 13-03-2013
S.
Hi iedereen, hier ben ik weer. We zijn nu maanden verder en ik ben er al uit. Ik weet nu zeker dat ik ga scheiden. Ik zit gewoon met teveel pijn, woede en verdriet en het leven met hem is gewoon ondraaglijk. Hij heeft gewoon teveel schade aangericht en het frustrerende ervan is, is dat hij dat gewoon niet inziet.

Wat ik de vorige keer niet vermeld heb is dat hij een aantal jaren terug iets vreselijks heeft gedaan. Net toen ik dacht dat het niet erg genoeg kon zijn en worden, werd het juist wel erger. Ik was in verwachting van mijn 2de kind en toen besloot hij mijn zusje lastig te vallen.
We gingen een keer met haar op vakantie en toen is hij 2 keer in de kamer van mijn zusje geslopen. Ze heeft hem van zich af moeten slaan en schoppen. Hij hield haar oa vast en wilde haar zoenen.Toen ze op de 2de dag tegen hem zei dat ze mij zou vertellen is hij meteen naar mij toegegaan en begon een heel raar verhaal dat hij ''in bezit was genomen door iets' maar dat het gelukkig al weg was. Maar dat hij gevoelens had voor mijn zusje. En door mij dat op dat te vertellen, was dat dus plotseling weg. Dus alles was volgens hem ok. Ik was toen zo in de war. Het leek alsof de bodem onder mijn voeten wegzakte. Omdat ik in verwachting was, durfde mijn zusje me niet meteen te vertellen. Het heeft een aantal maanden geduurd voordat ze dat durfde. Ondertussen had ze het wel al aan mijn ouders verteld. Die waren zo in shock dat ze niet echt wisten hoe mee om te gaan. Hijzelf deed alsof er niets aan de hand was. In hetzelfde jaar is mijn moeder wel naar zijn ouders gegaan om hun te vertellen wat er was gebeurd. DIe waren toen te druk bezig om dit alles in een doofpot te zetten. Waardoor mijn man zich natuurlijk gesterkt voelde. Ik heb, vanaf het moment toen ik mijn zusjes kant van het verhaal hoorde, hem bijna gesmeekt om me te vertellen wat er nou echt was gebeurd. Ik kreeg verschilldende verhalen te horen. Hij wist het niet meer, er was niks gebeurd, hij was bezeten door 'iets'. Ondanks het feit dat ik er aan onderdoor ging en ik ook zag hoe mijn zusje eronder leed, bleef ik bij hem. Ik was er nl van overtuigd dat ik het niet zou overleven zonder hem met mijn 2 kinderen. Ondertussen is mijn verdriet, maar ook mijn woede erger geworden. Hij heeft wel af en toe zijn excuses aan mij en mijn zusje geboden, maar terwijl hij zijn excuses aanbied vond hij ook dat hij niet volledig de schuld had. Het ligt volgens hem nl. aan het universum of karma of iets dergelijks. Wij (mijn zusje en ik) hebben in het verleden of in ons vorige leven, volgens hem, dingen meegemaakt waardoor ons dit is overkomen. Hij is niet de dader, hij wordt gebruikt om iets uit te beelden ofzoiets. Terwijl ik dit typ voel ik alweer de woede in me want dit is zo een onzin! Ik weet nl. waarom hij mijn zusje heeft lastig gevallen. Hij was in die tijd nl. zo sexbelust en door mijn zwangerschap hadden we dus minder sex. Hij hoopte op 1 of ander manier dat mijn zusje wel zo gewillig zou zijn om sex met hem te hebben. Om zijn behoefte te kunnen bevredigen. Ik walg er telkens van wanneer ik er aan denk. Ik vraag mezelf constant af how the hell ik het zo ver heb kunnen laten komen. Ik had de relatie al lang kunnen beeindigen en dan had hij niet ook nog mijn zusje kunnen beschadigen. Helaas is dat echter wel gebeurd. In mijn gedachten sla ik hem zo in elkaar en doe ik hem vreselijke dingen aan. Maar in het echt zal ik het niet doen. Het ergste wat ik kan doen, is van hem scheiden. Daar is hij nl. heel erg bang voor. Ik heb hem vorig jaar dat al verteld en vanaf dat moment probeert hij zo lief te doen. Alleen snapt hij niet dat het te laat is. En dat hij aan de ene kant niet lief kan doen, want hij blijft manipuleren. Hij doet ook alsof ik hem niks gezegd heb over dat ik bij hem weg ga. Hij praat gewoon doodleuk over wanneer we ouder worden en dat we dan samen in het buitenland onze oude dagen zullen verslijten. Ik weet dat het een tactiek van hem is. Het heeft in het verleden gewerkt, want dan bleef ik toch maar. Nu kan hij praten als brugman want mijn besluit staat vast. Dit zal ik hem nl. nooit van mijn leven vergeven. Na de scheiding weet ik dat ik er nog lang niet zal zijn. Ik zal dan toch een manier moeten vinden om dit alles te verwerken. Daarnaast is het ook belangrijk dat mijn zusje dit alles ook verwerkt. Door die gebeurtenis met hem vertrouwt ze mannen niet. En heeft ze daardoor al een aantal jaren geen vriend.

Het enige waar ik aan denk is… ik moet weg bij hem. Want als ik dat niet doe, dan doe ik hem wat aan. En daarnaast verdien ik gewoon een betere leven. Nee, deze huwelijk met hem en hemzelf zal ik ook nooit vergeten. Daar heeft hij zeker voor gezorgd.

Maar ik heb hoop, hoop voor de toekomst. Ik weet dat de scheiding niet makkelijk zal worden, maar ik heb toch van alles al met hem meegemaakt dus dat kan er ook wel nog bij. Daarmee wil ik zeggen; niets is mij meer vreemd of raar. Dus ik overleef het wel! Reactie infoteur, 27-03-2013
Narcisten zijn talrijk en vindingrijk.
De kans dat je met een van hen te maken hebt, is groot.
De kans dat iemand beseft in een narcistische relatie verstrengeld te zijn,
is een stuk geringer.

Wanneer je voor het eerst beseft dat je leeft met iemand,
die waarschijnlijk de narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft,
moedig ik je aan op verschillende gebieden aan het werk te gaan.

Ten eerste moet je zo veel mogelijk leren over de stoornis van je partner,
de gedragingen, de zaken die de aandoeningen veroorzaken,
en de vooruitzichten op verandering.

Je kunt hiervoor het internet gebruiken om te leren, maar ik besef dat
je misschien een meer gerichte en inzichtelijke uitleg nodig hebt.
Die is vanaf nu beschikbaar in de vorm van de E-boeken over:
Narcisme & Relaties.

Het eerste deel over met de titel; "in de Ban van de N" gaat
over hoe je jezelf bent verloren, en is een gids voor als je net tot
de ontdekking komt wat narcisme is, maar zal ook waardevol zijn voor
iemand die er al jaren bekend mee is.

Het tweede e-boek: "De Ban verbreken" gaat over hoe je jezelf
kunt bevrijden uit een relatie met de narcist. Herkenbaar,
gemakkelijk te lezen en e-boeken die je het inzicht en de kracht
geven die je nodig hebt.

Omdat deze e-boeken in PDF vorm verkrijgbaar zijn,
kun je na het bestellen met lezen beginnen.

Het Eerst E-boek 'Narcisme en Relaties' is te bestellen via:
http://www.boekenbestellen.nl/PDF/narcisme-en-relaties/3483

NIEUW Deel twee: "De Ban verbreken":
http://www.boekenbestellen.nl/PDF/loskomen-van-een-narcist/6684

Hendrik Janson, 14-11-2012
Een simpele vraag: Waarom staat in dit artikel overal "man", en "hij"? Zijn het alleen mannen die narcistische lullen zijn? Of zouden er ook vrouwen zijn dit zulke problemen hebben? We leven wel in 2012! Reactie infoteur, 15-11-2012
In de toelichting bij deze special staat:

In de beschrijvingen van de persoon met NPS, gebruik ik het voornaamwoord "hij", om het omslachtige "hij / zij" en "zijn / haar" te vermijden. Psychologische literatuur, concludeert namelijk dat mannelijke NPS-ers talrijker zijn dan de vrouwen.

Kweenie, 29-06-2011
Ik vraag me af of mijn man een narcist is. Hij vertoont veel kenmerken, maar niet alles. Hij liegt niet veel (voor zover ik weet), maar ging in het verleden (voor mijn tijd) wel vaak vreemd en had veel relaties. Hij is ook niet jaloers en claimend en heeft wel veel vrienden. Maar de rest van bovenstaande eigenschappen heeft hij duidelijk wel! En vooral de vicieuze circel is voor mij heel herkenbaar. Wat mijn man vooral heeft is een heel kort lontje (of eigenlijk geen lontje). Is dat ook een eigenschap van een narcist? En als een vriend van hem ergens mee zit, kan hij altijd heel goed luisteren, dat lijkt me dan weer helemaal niet narcistisch. Bestaat er ook zoiets al narcist-light? Reactie infoteur, 01-07-2011
@ Kweetnie

Je vraagt je af of er een 'narcist-light' bestaat. Leuk gevonden benaming!
Ten eerste; ja narcisten bestaan er in vele soorten en maten.

Ten tweede om te bepalen of je partner narcistisch is kun je een aantal van tests doen;
http://narcismevoordummies.blogspot.com/2011/01/test-is-mijn-partner-een-narcist.html

En ten derde, maakt het eigenlijk wat uit? Of hij een echte narcist is of niet? Het gaat er uiteindelijk om hoe jij je voelt in de relatie! Indien je partner kleinerend, controlerend, of gewelddadig en bedreigend gedrag gedrag vertoond, is het waarschijnlijk dat je in een destructieve relatie zit.

Kim, 28-06-2011
Alle kenmerken die ik heb gelezen op deze site komen overeen met een jongen waar ik nu een paar keer mee heb gedate. Hij is nog jong, 23. Mijn vraag is of je op jonge leeftijd nog iets kunt veranderen aan deze stoornis of is dit als je de stoornis eenmaal hebt helemaal niet meer mogelijk? Kun je er überhaubt vanaf komen? En is het verstandig om deze jongen te confronteren met wat ik gelezen heb?
Ik heb het contact met hem eigenlijk al afgebroken na een ruzie. Hij doet nog steeds alsof die niet gebeurd is en blijft me contacten. Wat kan ik het beste doen? Eigenlijk vind ik het best zielig dat hij zo is. Hopelijk vind ik hier mijn antwoord. Reactie infoteur, 29-06-2011
Lees voor een antwoord op je vraag het artikel; Kan een narcist veranderen.
http://mijn-kijk-op.infonu.nl/mens-en-samenleving/49803-kan-een-narcist-veranderen.html

Confronteren met wat je nu weet, heeft geen zin.
In jouw situatie is er maar een advies: Geen Contact!
Kies voor Jezelf!

Suzan, 03-06-2011
Ik ben nu twee jaar gescheiden van mijn man. Ik ben er van overtuigd dat ik 10 jaar lang met een narcist geleefd heb. Het liefst zou ik hem ook nooit meer willen zien en hem negeren. Wel hebben we een dochtertje en zij heeft recht op een vader. Na vele malen de grens te hebben overschreden (drank in bijzijn van mijn dochter, rijden op de motor) met mijn 5 jarig dochtertje achterop, haar leugens vertellen etc) was bij mij de maat vol en heb ik de omgangsregeling stopgezet. Ik heb hem een maand lang genergeerd. Gevolg: hij is een maand lang opgenomen geweest in een kliniek voor een psychose. Sinds vorige week is hij ontslagen uit de kliniek en belt mij doodleuk op dat hij onze dochter komt ophalen. Ik vertelde dat dat nog niet aan de orde was en kreeg alles over me heen. Ja, het is nu zelfs mijn schuld dat hij I.B.S. heeft gekregen.
Komt het vaker voor dat mensen met een NPS in een psychose raken? Reactie infoteur, 08-06-2011
Er zijn in de literatuur diverse beschrijvingen van de 'Psychotische Narcistische persoonlijkheid' waarbij de realiteitstoetsing ontbreekt.
De meeste narcisten hebben echter geen waandenkbeelden zoals bij een psychotische stoornis. De narcist heeft dan wel onvoldoende controle over zijn fantasieën. Toch beseft hij meestal dat zijn fantasieën niet volledig sporen met de realiteit op momenten dat hij daarmee door anderen wordt geconfronteerd.

Bij de narcistische persoonlijkheden met een psychotische persoonlijkheidsorganisatie dient het enorm opgeblazen ego ter bescherming tegen een psychose, een verbrokkeling van dit fragiele ego kan een psychose in de hand werken.

Jootje, 07-02-2011
Verduidelijkend artikel. Ik herken hierin allebei mijn ouders. Ik ben als puber bij hen weggegaan maar heb er nog steeds last van alhoewel ik nog nauwlijks contact heb. Kan het zijn dat twee narcisten een relatie hebben? Alhoewel mijn ouders tegenpolen lijken (dik/dun, enthousiast en aanwezig/ op de achtergrond) zijn ze eigenlijk hetzelfde als het om het emotionele aspect gaat. Mijn ouders verdeelden hun drie kinderen, ik was van mijn vader en hoorde van hem elke avond wat hij zo vervelend vond aan mijn moeder. Mijn moeder vertelde 's ochtends vaak dat ze het zo jammer vond dat mijn vader niet… was. Ze leefden ook gescheiden van elkaar (aparte slaapkamers en nachtritmes). Mijn vader ging vaak vreemd maar daar had mijn naieve moeder geen weet van. etc etc. Van mijn moeder is het vrij duidelijk dat ze een narcist is en dit zei mijn vader ook vaak tegen mij, van mijn vader weet ik het het niet zeker. Ik herken overigens wel bijna alles van hem in dit artikel. Mijn vraag is eigenlijk vooral of er ook relaties voorkomen waarin beide partners narcisten zijn? Dat zou ik graag willen weten. Reactie infoteur, 07-02-2011
Ja Jootje, het is zeker mogelijk dat twee narcisten een relatie met elkaar aangaan. Volgens mij kan dit zelfs best lang goed gaan. Twee onbewuste mensen bij elkaar zullen dan ook al snel langs elkaar heen leven.

Het kan ook voorkomen dat de partner alleen het narcistische gedrag heeft overgenomen, maar niet echt de stoornis heeft. Hoewel dit uiteindelijk voor de omgeving natuurlijk op hetzelfde neerkomt, zeker als je 'een kind bent van'…

Zorg goed voor jezelf!
Groet,
Mjon

Objectivist, 02-11-2010
Ik waardeer het artikel en de inzichten het geeft, maar vind de grens tussen narcistische trekken en NPS moeilijk te bevatten.

1. Ik denk dat elke man/ vrouw wel eens een relatie heeft gehad met een 'narcist'; betekent dat dat de wereld vol loopt met narcisten en dus menselijk is mbt bv evolutie? Of dat een specifieke partner narcistisch gedrag kan opwekken bij een specifiek persoon? Personen reageren op elkaar; ik heb relaties gehad waarbij mijn zelftrouwen groeide maar ook de andere kant gekend, ik heb ook zeker wel eens de narcistische rol aangenomen, wat dan ook geen gezonde relatie was. Maar maakt dat mij een narcist?

2. Er wordt gezegd dat narcisme een beschermingsmechanisme is, wat erop duidt dat het een keuze is (bewust/ onbewust) en dus geen genetische afwijking? Als dit waar is, waarom worden narcisten afgeraden om kinderen te krijgen? Ikzelf heb vroeger zeer duidelijk narcistisch gedrag vertoond, vooral binnen relaties. Ik geloof dat dit een reactie is op het beschermen van mijn eigen gevoeligheid en wat ontstaan is in mijn jeugd, waarin ik veel stress heb gekend in mijn thuissituatie. Ik ben nu ouder en wijzer, en zie in hoe mijn gedrag anderen verdriet heeft gedaan, ook is mijn gedrag langzaam aan het veranderen en het narcisme aan het wegebben. Dus of narcisten maar moeten worden afgeschreven?

3. Wat zijn de overeenkomsten tussen narcisme en objectivisme? Reactie infoteur, 03-11-2010
@ Objectivist

Narcisme een lastige term geworden. Als je er nu over leest, wordt er jammer genoeg telkens weer een anderen betekenis aan gegeven. Narcisme is, zoals de geschiedenis ons laat zien van oorsprong een psychologisch begrip.

Narcisme is een breed spectrum van gedrag. Op een schaal van 1 - 10, Gezond Narcisme is een één, en Pathologisch Narcisme, of de narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPS) is een 10.


Tegenwoordig wordt hetzelfde woord gebruikt om een eigenschap te benoemen die globaal in gradaties te beschrijven is:
- een eigenschap die in de juiste hoeveelheid een normaal onderdeel is van een gezond ego;
- als lastige eigenschap wanneer er te veel van is;
-. als een zeer destructieve toestand wanneer het allesoverheersende psychopatische persoonlijkheidskenmerk betreft.

De artikelen in deze special gaan over de laatste soort narcisten.

2. = Dus of narcisten maar moeten worden afgeschreven? =

We hoeven narcistische psychopaten niet af te schrijven of wreed tegen ze te worden. Wel zullen we ze, als maatschappij, beter moeten leren herkennen en ze vooral geen verantwoordelijkheden geven.

3. Lees de artikelen in deze special en je ondekt het zelf.

Peter, 20-08-2010
Ik word behoorlijk boos om altijd maar weer over mannelijke narcisten te horen praten, terwijl er ook heel veel vrouwelijke zijn! Ik herken inderdaad alles bij mijn vrouw en ik ben er nooit in geslaagd om van haar los te komen, toen we nog samenwoonden en geen kinderen hadden. Dit duurde bijna zes jaar en toen we getrouwd waren en kinderen hadden, werd ze in haar onredelijk gedrag nog veel erger. Lullig, want ik geef juist heel veel om mijn kinderen. Inmiddels zijn we 23 jaar samen, gewoon omdat ik teveel om mijn kinderen geef. De laatste 6 jaar bedonderd ze me zelfs met buitenechtelijke seks, terwijl ze nooit een fuck om seks gaf. Okay, wel in het prille begin natuurlijk. Ik ga er maar vanuit dat de meeste vrouwen gewoon narcisten zijn, omdat ik van andere mannen ook wel dergelijke verhalen hoor. Maar mannen durven nooit toe te geven dat hun vrouw een narcistische stoornis heeft.
Het zal wel een beetje met het mannelijk eergevoel te maken hebben. Reactie infoteur, 23-08-2010
@ Peter,
Allereerst begrijp ik je verontwaardiging. Ik wil met deze informatie absoluut niet suggereren dat mannen het alleenrecht zouden hebben op buitensporig narcisme. In de toelichting op de 'special pagina' schrijf ik hierover het volgende:

In de beschrijvingen van de persoon met de narcistische persoonlijkheidsstoornis, gebruik ik om het leesbaar te houden het voornaamwoord "hij", om het omslachtige "hij / zij" en "zijn / haar" te vermijden. Psychologische literatuur, concludeert namelijk dat mannelijke NPS-ers talrijker zijn dan vrouwen. De verklaring hiervoor ligt waarschijnlijk bij het feit dat vrouwen eerder een Borderline Persoonlijkheidsstoornis ontwikkelen. Dat wil overigens niet zeggen dat narcistische vrouwen niet net zo destructief kunnen zijn dan de mannen met een NPS.

Dorien Janssen, 15-08-2010
Hoe weet je nu zeker dat jezelf niet het probleem bent maar je partner. Als je partner alles nu heel overtuigend kan brengen en je herkend dingen uit de literatuur bij jezelf, hoe weet je dan dat niet jij maar je patner de narcist is.
En kun je het allebei zijn? Reactie infoteur, 16-08-2010
@ Dorien,

De kans is groot dat je niet narcistisch bent. Narcisten zullen deze artikelen niet zo snel lezen. Alleen al het feit dat je jezelf durft af te vragen of je narcistisch bent, zegt al dat je het waarschijnlijk niet bent.

En ja, het gebeurt soms ook dat narcisten relaties aangaan met narcisten.

Als je jezelf toch afgevraagd of je een narcist bent, hier een paar vragen:

Vraag 1
Heb je een obsessie met je uiterlijk? Als narcist ben je steeds zeer bewuste van je imago.

Vraag 2
Maakt succes van anderen je afgunstig en boos? Als je werkelijk boos van binnen bent wanneer je ziet dat iemand anders ergens in slaagt, dan heb je een klassiek symptoom van narcisme.

Vraag 3
Denkt je dat je het meeste van alles weet en dat er niet veel mensen die meer weten? Als je dat doet, is dit een zeer narcistisch gedragspatroon.

Vraag 4
Ben je overgevoelig voor kritiek en sterk defensief, zelfs als je weet dat je fout bent? Wanneer een narcist een conflict heeft, zal hij de feiten verdraaien, ervoor te zorgen dat hij wint, doe je dit?

Vraag 5
Wijs je gemakkelijk op zwakheden en beperkingen van anderen, alleen al om jezelf ervan te verzekeren dat jij beter bent? Zo ja, dan is dit een zeer obsessief onnatuurlijk narcistisch patroon en zeker niet gezond.

Vraag 6
Denk je dat je anders, speciaal en bijzonder bent en daarom meer rechten hebt dan andere? Narcisme is een zeer moeilijke toestand voor de omgeving. Het egocentrisme en gebrek aan emathie is niet te behandelen of te genezen. Vooral omdat de narcist moeite heeft om anderen als gelijke te zien.

Indien je jezelf niet herkend in bovenstaande vragen is het onwaarschijnlijk dat je zelf narcistisch bent. Er is dan warschijnlijk wel iets anders aan de hand met je relatie…

Jouw vraag is niet uniek. Heel veel vrouwen in destructieve relaties vragen zich uiteindelijk af of ze zelf 'gek zijn'…

Ik kan je vertellen: JIJ BENT NIET GEK!


Misschien heb je last van de projectie van je partner. Narcisten zijn er zeer goed in om hun eigen onhebbelijkheden op anderen te schuiven.

De N is een meester in het je te laten geloven dat alles altijd jouw schuld is. Ben jij woedend geworden, nadat hij het bloed onder je nagels vandaan heeft gehaald? Dan was deze woede uitbarsting waarschijnlijk meer dan terecht. Ondertussen zal hij er alles aan doen om je af te leiden van waar het nou echt om ging; namelijk zijn onverdraagzame gedrag. Hij zal proberen jouw woede te gebruiken, om je de schuld te geven van alles wat er mis is in jullie relatie

Als je aan jezelf twijfelt, kun je hulp zoeken bij een professionele therapeut. Waarschijnlijk kom je er dan al snel achter dat er niets mis is met jou, maar wel met je relatie.

Sterkte!

Maan, 11-04-2010
Ik ben het grotendeels met uw artikel over narcisme eens. Ik heb meerdere relaties met milde narcisten gehad. Alsof ik ze aantrok met een magneet. Echter 1 punt: de overtreffende trap van een agressieve narcist is geen autist. Autisme is iets anders. Autisten hebben moeite met communiceren en empathie. Autisten hebben echter aangeboren problemen. Zodra autisme is gediagnosticeerd hebben autisten veel te winnen met groepstherapie. Autisten manipuleren "gewone" mensen niet. Autisten zijn altijd zichzelf. Ze weten dat ze moeite hebben met relaties, en communiceren, maar doen hun best om zich staande te houden in een wereld die voor hen moeilijk is om te overzien en te begrijpen.
De overtreffende trap van een autist is: een seriemoordenaar!
Kijk bijvoorbeeld naar de ontdekking van de leraar annex moordenaar in Belgie en de film Perfume: the story of a murderer is er ook een mooi voorbeeld van.
Noem autisten alstublieft echter geen doorgeslagen narcisten meer. Dank u! Reactie infoteur, 12-04-2010
Maan,

nergens in de artikelen staat dat autisten doorgeslagen narcisten zijn!

Ik beschrijf alleen het verschil in ego en omgang met anderen;

omdat het ego van een narcist onecht is, is voortdurend bevestiging nodig door anderen. Dit laatste kenmerk geeft het verschil aan met autisme, dat eigenlijk de ergste vorm van narcisme is; autisten hebben anderen niet meer nodig.

Loesje, 01-04-2010
Na alles gelezen te hebben ben ik bang met een narcist te maken te hebben. Ook opgelucht wantik heb zelf al een psycholoog geraadpleegd omdat ik dacht dat ik malende was geworden. Toch zijn er voor mij wat dingen die ik niet begrijp. Ik had tegen hem gezegd dat ik geen heil meer zag in onze relatie, hij liep kwaad weg, 'straft' me vervolgens door niks van zich te laten horen, maar omdat ik al zoveel gelezen had deed ik een proef. Ik stuurde een sms. Vervolgens belde hij, heel begrijpend, rationeel, en ik dacht 'ik vergis me, iemand die zo helder kan praten kan het niet zijn'. Hij zegt ook nooit van me te houden. Behalve als ik zeg dat ik van hem hou (in de warme momenten) dan zegt hij 'ik ook van jou'. Dat is ongeveer het hoogst haalbare. Zijn vrienden gaan altijd voor. Vooral zijn ex-en. Hij wil iedereen om zich heen hebben. Ik denk al een jaar dat het niet om de mensen gaat maa rom de aandacht die ze schenken en die aandacht is zielig want het gaat richting adoratie en hij geniet er van tot in zijn tenen. Geen wonder dat het steeds elchter gaat met ons. Ik ben het zat en dus kritisch geworden. Hij kan niet tegen kritiek. Hij heeft veel ingehouden woede. Iemand die teveel kritiek heeft wordt afgeserveerd. Maar dan hoor ik hem weer praten, zoveel wijsheid, zoveel mooie woorden en denk dat het aan mij ligt. Hij heeft een hele conflictueuze relatie met sex. Hij wil altijd bewijzen hoe goed hij is, het gaat soms over de top, alsof het een wedstrijd is. Maar hij gaat niet vreemd. De woorden homosexualiteit en kinderporno facineren hem buitengewoon ook al is er geen enkele aanwijzing dat hij daat iets mee doet. Hij is jaren leider bij de padvinderij geweest en zegt altijd dat dat zijn mooiste tijd was. Ik denk door de adoratie van jongere mensen, kinderen die tegen je opkijken. Ik geloof geen moment, en dat is geen blindheid, dat hij iets heeft gedaan wat niet kon. Wat ik wel vaak denk is dat hem zelf iets overkomen is als kind/jongen. Dus vraag ik me af of ik al dan niet met een narcist te maken heb want van een sterke onafhankelijke vrouw ben ik in ruim 2 jaar veranderd in een zanikend en huilerig emotioneel wrak geworden. Heel mijn lijf protesteerd. Sinds een maand heb ik overal ontstekingen, in de enkels, mond etc. Wie kan mij zeggen, hoe moeilijk het ook is op afstand, of ik met een anrcist te maken heb of iemand met narcistische trekken of dat de oorzaak niet daar gezocht moet worden en we verder moeten met relatietherapie waar we net mee begonnen zijn. Graag reacties. Ik ben helemaal op! Reactie infoteur, 01-04-2010
Beste Loesje,

Je vraagt je af of je te maken hebt met een narcist. Uiteindelijk gaat het er niet om wat hij wel of niet is, het gaat er wel om hoe jij zelf in de relatie staat. Wat je beschrijft klink in elk geval niet als een relatie, waar jij gezond bij blijft.

In alle punten die je noemt zie is psychopatisch narcisme:
- je straffen
- behoefte aan aandacht adoratie
- niet tegen kritiek kunnen
- woede
- mooie woorden
- conflict met seks
- 'link' met homoseksualiteit en kinderporno
etc. etc

Daarnaast omschrijf je jezelf als die sterke vrouw die in korte tijd zo veranderd is. Ook dit is een teken dat je jezelf in een destructieve relatie bevindt. In dit geval heeft relatietherapie helaas echt geen zin, dit kan je zelfs meer kwaad dan goed doen. Er is niets mis met jou, richt je vanaf vandaag op jezelf!

Veel succes

Duimelijn, 20-03-2010
Ik heb twee jaar en 3 maanden een verhouding gehad met wat nu blijkt een narcist. Altijd diep van binnen geweten dat er iets niet klopte. We hadden en hebben allebei een relatie, dus ik ben ook fout dat realiseer ik me heel goed. Hij was een collega. Al jaren liep hij me achterna, stelde dingen voor. altijd heb k het afgehouden tot de kerstborrel in 2007. We praatten toen nog wat na, naar aanleiding van een mail die hij me eens stuurde met het voorstel een keer samen sex te hebben. Ik wilde hem duidelijk maken dat ik hem leuk vond, maar dat we het niet moesten doen. Hij is een echte charmante, joviale man met humor, ik vond hem echt leuk, maar het kon niet. Vanaf dat moment liet hij me niet meer met rust, mailde me continue. Ik werd er bang van, maar stiekem streelde het ook mijn ego. Ik sprak af om met hem te praten, maar daardoor raakten we van de regen in de drup. We zoenden voor de eerste keer en ik voelde me schuldig, maar werd ook verliefd en raakte in de ban van hem en aan de andere kant was ik ook bang van hem. Hij leek wel geobsedeerd. Een tijdje heeft hij rekening met me gehouden, waardoor ik ging geloven, dat er toekomst in ons zat. Ik overwoog zelfs om te scheiden, maar twijfelde omdat ik zijn reactie soms vreemd vond en ik zo weinig emotie bij hem zag. Geen spijt, geen twijfel, geen begrip. In de tussentijd kondigde hij aan ergens anders te gaan werken en op de avond van zijn afscheid hebben we het gedaan in zijn auto. Daarna brak voor mij een moeilijke tijd aan, hij liet minder horen, was druk, ik miste hem, en als we elkaar zagen ging het alleen om zijn behoeften, wat ik voelde/wilde, telde niet. Telkens als ik hem daarop aansprak was het sorry, maar het bleef alleen bij woorden en geen daden. Vele malen heb ik het contact proberen te verbreken, maar hij liet mij niet los en ik had ook moeite hem los te laten omdat ik terug verlangde naar de tijd dat hij wel rekening met me hield. Telkens haalde hij me terug door zijn gevoelige kant te laten zien, ging het dan een tijdje goed, dan begon hij weer te draaien, liegen en geen rekening met me te houden en dat lag dan altijd aan mij. Verschrikkelijk vond ik dat, ging aan mezelf twijfelen en ik kon er nauwelijks met iemand over praten, want wat wij deden was fout. Ik snapte mezelf ook niet meer, dat ik mijn huwelijk telkens op het spel zette voor iemand, die jou telkens pijn doet, maar ik hoopte gewoon dat het weer goed zou gaan, dat hij me snapte. Onlangs hebben we elkaar weer gezien en toen is hij over al mijn grenzen heen gegaan, praten heeft geen zin.hij ziet niet wat hij fout doet en ziet niet wat het met mij doet. Diep van binnen weet ik al heel lang dat er iets fout zat, maar omdat je er al zo diep in zit en zelf ook fout zat, wil je de waarheid niet onder ogen zien.hij wil me nog zien, ik hem niet meer.ik hoop dat ik voet bij stuk kan houden.ben nu zover dat ik me realliseer dat zelfs een vriendschap er niet in zit, omdat ik hem niet kan vertrouwen en omdat er te veel gebeurd is. Reactie infoteur, 20-03-2010
Duimelijn,
het is goed dat je het verleden achter je laat. Zeg Dag, zeg vaarwel! Doe de deur dicht en doe hem nooit meer open! Dit is de enige manier op eruit te komen!

Verbreek al het contact!

Dit is wat er gebeurt: hij wil je niet kwijt. Jij bent wat ze noemen “Narcistisch Voedsel”. Jij bent zijn drug en hij is een junkie. Narcisten houden erg van aandacht. Ze willen dat je hun voeten en kont kust. Als je dit niet doet dan maakt dit ze echt overstuur. Ze willen die drug. Ze hebben dit nodig en jij bent degene die dat aan ze moet geven, dus: GEEN CONTACT

De “geen contact” regel
Dit betekent dat je geen enkele vorm van contact met hem moet accepteren. Je bant hem uit je leven, totaal. Dit is om te laten zien dat je je nooit meer door hem laat inpakken. Je kust zijn voeten en kont niet meer. Als je dit niet meer doet, dan zal hij weggaan. Hij zal waarschijnlijk nog een tijdje blijven volharden. Daarom is het belangrijk dat je geen contact hebt. Als je geen contact hebt, dan krijg je hem uit je leven. Dit houdt in:

- Geen telefoon aannemen.

- Geen voicemail berichten afluisteren.

- Accepteer geen email van hem.

- post ongeopend retour sturen.

- Geen cadeautjes van hem accepteren.

- Niet tegen hem praten als je hem tegen komt, gewwon negeren.

- Geen berichten van een vriend of wie dan ook van hem accepteren. Vertel dat je het niet wilt weten.

Dit is echt de enige manier om echt los te komen, om al het contact te verbreken. Laat je niet leiden door je nieuwsgierigheid! Jij moet controle hebben over de situatie. Wees je bewust van het feit dat wat hij je heeft te zeggen dat dat boosheid of manipulatie is. Dat is altijd al zo geweest en nu is dat echt niet anders.

Vanaf vandaag kan hij niets meer over jou te weten komen, hij kan niet meer achterhalen hoe je je voelt, wat je aan het doen bent, of je er wel of niet mee, zit etc etc.

Heb je het begrepen? NIETS! Als ik zeg geen contact, dan bedoel ik ook GEEN CONTACT! Dit is de enige effectieve manier om de narcist uit je leven te krijgen. Na een tijd zal hij zeggen “wel verdomme, ze wil niks meer met me te maken hebben. Ik denk dat ik beter verder kan gaan met mijn leven en een nieuw slachtoffer gaan zoeken”. En dan is hij uit je leven!

Niet Belangrijk, 18-03-2010
Ik vind het altijd heel hard om te lezen wie ik ben, op het wereldwijde internet.
Maar het ergste is. je kunt er gewoon niets aan doen.
Ik ben er twee jaar geleden achter gekomen dat ik dus NPS heb, en
ik kan het nog steeds niet verwerken/ermee omgaan.
Misschien is dat voor ons nps-ers ook frustrerend?
Geen relatie, geen toekomst als je het mij vraagt.
Mensen hieronder… Zie jezelf niet als énige slachtoffer!
Je partner heeft er ook niet voor gekozen om te mislukken in relaties!
én in het leven! Reactie infoteur, 01-07-2011
Hoi,

dank je wel voor je reactie!

Indien je zelf echt NPS hebt, is het al heel mooi dat je deze artikelen leest! Misschien krijg je iets meer inzichten. De artikelen zijn zeken niet bedoeld om narcisten te verketteren. Ze zijn wel bedoeld voor andere om narcisme te leren herkennen en zichzelf te kunnen beschermen.

Het zal best frustrerend zijn, om te leven als iemand met NPS, dat zal ik zeker niet ontkennen. Het lijkt me zelfs heel erg om empathie en geen echt geluk te kennen en geen innerlijk geweten te hebben en met een onderontwikkelde ziel door het leven te moeten gaan.

Het is echter een vergissing te denken dat je er zelf niets aan kunt doen! Je stoornis, brengt bepaalde gevoelens naar boven en daar kun je weinig aan doen. Hoe je echter op die gevoelens reageerd en hoe je gedrag is, daar kun je zelf wel degelijk wel wat aan doen! Waarom kan iemand met een NPS zich anders dan wel prima gedragen zolang het hen uitkomt…? Hierin heb je dus, voor een deel, wel degelijk zelf een keuze! Een stoornis is misschien een verklaring, maar nog geen excuus!

Peter, 10-03-2010
Het is lullig dat er altijd over mannelijke narcisten wordt gesproken, want ik ben getrouwd met een vrouwelijke narcist. We zijn al 22 jaar samen, maar de laatste 5 jaar komt haar ware aard naar voren. Alles klopte eigenlijk altijd al, zoals hierboven is beschreven. Nu ze met verschillende mannelijke narcisten vreemd gaat, wordt alles duidelijk. Ik heb nog jonge kinderen en daarom zal ik niet scheiden. Reactie infoteur, 12-03-2010
In de beschrijvingen van de persoon met NPS, gebruik ik het voornaamwoord "hij", om het omslachtige "hij / zij" en "zijn / haar" te vermijden. Psychologische literatuur, concludeert namelijk dat mannelijke NPS-ers talrijker zijn dan de vrouwen. Dit betekend natuurlijk niet dat zij niet evenveel leed veroorzaken.

Herma, 17-01-2010
Met verbazing lees ik alles hier over narcisme. Ik heb altijd geweten dat hij anders was dat er iets met hem was. Ik weet het aan zijn jeugd. Verwaarlozing en alcoholisme speelden hierin een behoorlijke rol. Alle kenmerken die ik hier lees zijn zo herkenbaar. Idd eerst de begrijpende man die het goed met je voor heeft. Ook hij overlaadde me met kado's en aandacht. Op een gegeven moment stelde hij me voor de keus. Ik moest een keuze maken want als hij een ander tegenkwam dan was die weg. Ik was smoorverliefd op hem en ging bij mijn 1e man weg. Een paar maanden gingen goed tot we trouwden toen was het zijn huis en ik was van hem. Tussendoor hadden we ook leuke tijden maar het ging zeker van kwaad tot erger. Nou ja heb hier alles doorgelezen en ik kan niet anders zeggen hij heeft alles van narcisme. Inmiddels ben ik gescheiden maar hij probeert me nog steeds te manipuleren. Dit luk hem echter niet meer nadat ik dit allemaal gelezen heb. Ik weet nu hoe ik het aan moet pakken. Helaas ben ik nog steeds noodgedwongen om bij hem in huis te wonen maar ik ben op de goede weg. Ik wil dan ook jullie bedanken die mijn ogen open deden gaan. Reactie infoteur, 18-01-2010
Tip: http://nps.bbforum.nl/
Op dit forum vind je meer mensen in dezelfde situatie.