Natuurgeneeskunde: Voortijdige zaadlozing

De scheidingsstatistieken laten maar weinig gevallen zien, waar als reden voor de scheiding opgegeven wordt dat het seksueel gezien niet gaat met de partner, maar toch is dit in veel gevallen juist wèl de reden.

Voortijdige zaadlozing

Symptomen:

De patiënt klaagt over een te vroege zaadlozing bij het geslachtsverkeer, dus op een tijdstip dat de partner het hoogtepunt nog niet bereikt heeft. Een sterk minderwaardigheidsgevoel, onzekerheid in het privé leven (maar ook in het beroep), nervositeit en een steeds groter wordende afkeer tegen geslachtelijke omgang zijn de gevolgen hiervan.

Oorzaak.

In dit geval is de patiënt overmatig belast door zijn beroep. Hij is bijna altijd op reis, iets wat zijn vrouw niet zo leuk vindt. Als hij weer thuis is, is het seksuele verlangen zé groot dat hij zich niet kan beheersen en zodoende komt het tot een te vroege zaadlozing.

Andere gronden kunnen zijn: niet goed voorgelicht zijn, verkeerde opvoeding, moedercomplex, een voorspel niet nodig vinden, lichamelijke en geestelijke overbelasting, misbruik van alcohol, nicotine, sterke thee, nervositeit. Het komt zelden voor dat er een lichamelijke oorzaak is.

Behandeling:

Dringend nodig omdat er zowel bij de man als bij de vrouw psychische spanningen optreden die weer lichamelijke klachten tot gevolg kunnen hebben. De scheidingsstatistieken laten maar weinig gevallen zien, waar als reden voor de scheiding opgegeven wordt dat het seksueel gezien niet gaat met de partner, maar toch is dit in veel gevallen juist wèl de reden.

In boven- staand geval moet de man, daar hij niet van beroep kan veranderen, een natuurlijke levenswijze volgen. Rauwkostdagen instellen, veel vegetarisch voedsel nemen, weinig eiwit gebruiken. Veel aan sport doen, (ten minste gaan zwemmen), veel wandelen in de frisse lucht. ‘s Morgens gymnastiek bij een geopend venster, stemoefeningen. Bij het geslachtsverkeer moet hij erop letten dat hij zich beheerst en dat hij zijn vrouw nog vóór het lichamelijk samengaan al tot een hoogtepunt heeft gevoerd.

Het blijft de vrouw om het even hoe lang de geslachtsgemeenschap duurt als ze maar tot een orgasme komt (alhoewel het bij de samenleving niet alleen daarom hoeft te gaan). Als men de wetenschappelijke onderzoekingen die sexuologen hebben verricht kan geloven, dan blijkt dat de eigenlijke geslachtsgemeenschap niet langer dan 60 tot 90 seconden duurt. Binnen deze tijd kan een vrouw een orgasme bereiken als de man haar daar in het voorspel op voorbereid heeft. Daarbij moet de man ingaan op alle wensen die de vrouw heeft.

Natuurlijk moet ook de omgeving eraan mee werken (leuke kamer, fris ruikend bed, schemerige verlichting, lichamelijke hygiëne moet goed verzorgd zijn). Een voorspel kan in ‘t algemeen 10 tot 30 minuten duren. Tijdens deze tijd wordt de nervositeit van de man beduidend minder. Vooral wanneer hij moeite doet om ergens anders aan te denken, zonder dat zijn vrouw het merkt. De samenleving moet pas plaats hebben als het lichaam van de vrouw daarom vraagt. De man moet op dat ogenblik een rustig ritme vinden en mag zich niet door de eventuele onbeheerstheid van de partner laten prikkelen.

Natuurlijk ligt het ook aan de vrouw hoe lang de man dat kan. Er zijn mannen die hun vrouw nooit bij de eerste keer bevredigen, maar wel bij de tweede keer en dan zelfs de vrouw enige keren achtereen kunnen bevredigen. De vrouw van een man die een te vroege zaadlozing heeft moet behoedzaam haar man prikkelen voor een tweede keer. In het algemeen is de man na 20 minuten weer in staat een tweede geslachtsgemeenschap te hebben. In ieder geval moet het zelfvertrouwen van de man gesterkt worden.

Is een moedercomplex of een niet verwerkte gebeurtenis in de jeugd ervoor verantwoordelijk, dan kan hypnose vaak helpen; in andere gevallen helpen ook psychotherapeutische maatregelen en autosuggestie.

Zelfbevrediging vlak voor de geslachtsgemeenschap kan in zoverre helpen dat de vrouw zo verheugd is over de prestatie van de man dat ze dit ook duidelijk in het voorspel naar voren brengt. Daarmee versterkt ze de psyche van de man weer zo dat hij langzaamaan alle hulpmiddeltjes vergeet. Vanuit de chemische industrie worden een heleboel middeltjes aangeboden, doch deze zijn niet aanbevelenswaard daar ze zelden hulp geven maar eerder verslavend werken.

Als er een lichamelijke oorzaak is (bijvoorbeeld prostaat, ziekten aan de genitaliën of de urinewegen) dan moet natuurlijk de ziekte behandeld worden.

Genezingsproces:

Op het psychische vlak kan het wel enige tijd duren; een open gesprek met de partner is natuurlijk noodzakelijk.

Ter voorkoming:

Een natuurlijke levenswijze zoals onder Behandeling beschreven. En van te voren precies weten wat er bij een geslachtsgemeenschap gebeurt.