Meditatie momenten zijn persoonlijk

Leren mediteren is in principe voor iedereen weggelegd, alleen is de groep mensen die het nog wazig of vaag vinden groot. Is het niet ingeburgerd zoals in oosterse culturen en dat maakt dat mensen of denken dat niet iedereen het kan of dat je nogal zweverig van aard moet zijn om je hier goed bij te voelen.

Beginpunt

Voor degene die mediteren is het bekend, niets van dit alles. Mediteren is dé manier om je geestelijk welzijn te bevorderen. Maar als je begint kan je over het algemeen wel wat hulp gebruiken. Omgevingsfactoren kunnen je helpen tot het ultieme geestelijke moment te komen, maar uiteindelijk zal je het zelf moeten doen, zelf die rust vinden, zelf je concentratie vinden binnen deze hectische maatschappij. Letterlijk en figuurlijk een moment voor jezelf.

Hulpmiddelen

Zoals gezegd zijn de omgevingsfactoren sterk beïnvloedend, maar bepaal je zelf. Jij moet je er prettig bij voelen en een ontspannen gevoel is het uitgangspunt. De opsomming is gebaseerd op wat veel mensen gebruiken/toepassen, maar is dus geen must. Vul zelf zeker anders in als dat je kan helpen.

• een rustige ruimte, bij voorkeur met gedempt licht
• geen afleiding van schreeuwende kinderen, blaffende of miauwende dieren, rinkelende telefoons etc.
• een kleine centraal lichtpunt (bijv. een kaars)
• als geuren, kleuren of geluiden iets met je doen een zachte geur of kleur danwel geluid in de ruimte brengen
• gemakkelijk zittende kleding dragen
• zitten of liggen op een prettige plek, zelf in te vullen (zacht kussen of deken, harde stoel, bed etc.)

Sommige mensen hummen tijdens de meditatie, maar dat is niet noodzakelijk.

Starten

Als je de omgevingsfactoren ingevuld hebt, kan je beginnen en daarbij is het belangrijk dat je de rust in je hoofd zoekt, maar niet probeert af te dwingen dat het rustig wordt in je hoofd. Dit moet een natuurlijk proces zijn (worden). Alle gedachten die opkomen niet proberen weg te stoppen, maar laat ze voorbijkomen alsof ze op wolken zitten die voorbij drijven.
Zaken die in je hoofd spelen en je bezig houden, hebben nog wel een de neiging om terug te keren en op zich is dat niet erg. Maar probeer ze iedere keer op die wolk te zetten en voorbij te laten drijven. Langzaam wordt je hoofd stiller en leger en dat is het uitgangspunt.

Geen gedachten

Het is voor de meeste mensen verschrikkelijk moeilijk om aan ‘niets’ te denken, want wat is ‘niets’? Als je echter al je gedachten voorbij laat drijven, raakt je hoofd enig moment langzaam leeg. Vul deze leegte niet op.

Als je vol met ideeën en initiatieven zit, loop je de kans dat je hoofd zich weer snel vult met die nieuwe zaken. Zoek een manier om dit niet direct in je hoofd terug te laten keren. Schrijf ze bijvoorbeeld op, zet ze op een lijst in de computer of noem maar op. Zolang ze maar niet je hoofd opnieuw vullen.

Pas als je je hoofd af en toe leeg kunt maken, ben je toe aan een volgende stap. De leegte is namelijk behalve concentratie ook het moment om nieuwe zaken toe te laten.

Meditatiemomenten

Meditatiemomenten kun je zelf helemaal invullen en natuurlijk zal de creatieve geest die ook nog eens goed kan visualiseren, zelf met momenten komen waarop gemediteerd kan worden. Maar niet iedereen kan dit en dan gaat het er maar om waar je mee bezig bent. Enkele voorbeelden die nogal eens bij mensen de revue passeren.

Controle loslaten

We willen allemaal controle over het leven hebben en hoewel we weten dat dit in veel gevallen niet kan, zijn we soms krampachtig bezig met het controleren van de situatie.

Visualiseer dat je in een roeiboot zit die stroomafwaarts gaat en je wilt graag in het midden blijven. Maar ja, de rivier heeft een eigen wil en geeft tegengas met allerlei onderstromingen. Dat maakt het moeilijk om in het midden te blijven. Dan komt het moment dat je langzaam de roeispanen loslaat (voel het ook zo) en links en rechts kijkt waar je naar toe gaat. Dan blijkt dat je helemaal niet naar een kant geslingerd wordt, maar door het water de ideale lijn stroomafwaarts volgt. Je geniet nu als je links en rechts kijkt en hebt er eigenlijk alle tijd en ruimte voor.
Probeer deze meditatie regelmatig terug te laten keren en voel hoe prettig het voelt. Zo maak je gemakkelijker de brug naar het echte leven en als je weer voor controlemomenten staat, neem je dit gevoel mee en laat los. De eerste keer zal het nog wel een beetje eng voelen, maar als dit gevoel opkomt is het goed je meditatiemoment voor de geest te halen (en het daarbij behorende gevoel).

Na een zware tijd de draad weer oppakken

Bijna iedereen maakt wel een of meerdere vervelende zaken in het leven mee. Zaken die echt impact hebben op het leven en waarvan je soms denkt niet meer uit die duisternis te komen. Die is er uiteraard wel en rationeel weet je dat ook, maar het voelt zo niet. Meditatie kan je ook hierbij helpen.

Je zit buiten in een gitzwarte nacht en het voelt als een deken die je omsluit maar niet beschermend voelt. Eerder zwaar, log en drukkend. Als je opkijkt zie je heel ver weg een lichtje. Een soort lampje wat een beetje flikkert, vergelijk het met een sterretje in de lucht. Dan sta je op en hoewel de passen die je zet je benen nog moe maken, zet je toch stap voor stap richting het lichtje. En bij iedere stap die je zet komt het lichtje wat dichterbij en als je een aantal stappen hebt gezet voelen die stappen ook een beetje lichter.
Iedere keer als je dit meditatiemoment oproept, zet je wat meer stappen naar het licht. Het licht waar je weer het “normale” leven in kunt stappen. Iedere keer als je een vervelend moment hebt, haal je dit meditatiemoment weer naar voren en ervaar het steeds groter wordende lichtpuntje. En vier vooral ook het moment dat je bij het licht bent!

Tot slot

Zomaar enkele voorbeelden die je kunnen helpen. Zolang je het gevoel wat hoort bij een meditatiemoment ook maar ervaart, gaat het goed. Ook als het meer tijd kost dan je graag wil, zeker een vervelende periode. De tijd nemen is ook verwerken, het een plaats geven … en daar kan mediteren bij helpen.