Oorzaken, symptomen en behandeling van een watermeloenmaag

Een watermeloenmaag is een aandoening aan de maag die vooral bij ouderen voorkomt. De ziekte is zeldzaam en wordt gekenmerkt door uitgezette bloedvaten die meestal als strepen zichtbaar zijn aan het buikoppervlak. Hierdoor kunnen er maagbloedingen en bloedarmoede optreden. De ziekte is te behandelen, maar niet geheel zonder gevolgen. Lees hieronder meer over de oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling van een watermeloenmaag.

Watermeloenmaag

De watermeloenmaag is een betrekkelijk zeldzame ziekte. Het wordt gekenmerkt door een uiteenzetting van de bloedvaten in het onderste gedeelte van de maag. De bloedvaten die zich aan de binnenkant van de maagwand bevinden, liggen nu dicht aan het maagoppervlak. Hierdoor zijn ze extra gevoelig en ontstaan er sneller bloedingen. Deze 'strepen' bloedvaten geven een patroon dat ook aanwezig is bij een watermeloen. Het zijn met name ouderen die een watermeloenmaag oplopen.

De maag

De maag is een orgaan in ons lichaam met als belangrijkste taak het verteren van voedsel. De maag bevindt zich in de buikholte en wordt omringd door andere organen, zoals de lever, alvleesklier en dikke darm. De maag heeft een grote vormflexibiliteit. De vorm van de maag wordt onder andere door zijn inhoud bepaald.
De maagklieren scheiden verschillende sappen af. In deze sappen bevinden zich enzymen die essentieel zijn voor de vertering van eiwitten, koolhydraten en andere stoffen. Een van die eiwitten is het eiwit pepsine. Pepsine ontstaat door de omzetting van het inactieve pepsinogeen in pepsine. De maag scheidt daarnaast ook zoutzuur af. Dit zorgt voor de juiste pH-waarde van het voedsel en doodt zo gevaarlijke bacteriën.

Symptomen

Een watermeloenmaag levert niet per definitie klachten op. Het zijn vooral de gevolgen van een watermeloenmaag die klachten kunnen opleveren. Deze gevolgen zijn bijvoorbeeld bloedverlies. Bloedverlies ontstaat doordat de aderen zich dicht aan het oppervlak bevinden bij patiënten met een watermeloenmaag. Deze zijn dan gevoeliger en er is een grotere kans op een maagbloeding en bloedarmoede. De gevolgen zijn dat de patiënt zich vermoeid, misselijk en lusteloos kan voelen en bloed kan braken. Daarnaast kan de ontlasting van de patiënt ook afwijkend zijn. Meestal is deze bij de patiënten zwart gekleurd.

Oorzaken

De oorzaak van een watermeloenmaag is tot op heden nog onduidelijk. In enkele uitzonderlijke gevallen ontstaat een watermeloenmaag door levercirrose. Levercirrose is een aandoening van het weefsel van de lever. Hierdoor verliest de lever zijn functie en kan er tevens een grote druk ontstaan op de bloedvaten. Deze bloedvaten kunnen hierdoor gaan uitzetten.

Diagnose

De diagnose van een watermeloenmaag is soms eenvoudig te stellen, omdat een watermeloenmaag duidelijk zichtbaar kan zijn. Echter, het komt niet zelden voor dat de bloedvaten geen duidelijke strepen op de buik vormen en dat men in de maag van de patiënt moet kijken. Dit doet men met behulp van een slang, de zogenaamde endoscoop. Hiermee kan men de binnenkant van de maag bekijken en de bloedvaten onderzoeken. Er is nu vast te stellen of de bloedvaten daadwerkelijk uitzetten en wat de ernst van de situatie is.

Behandeling

Een van de gevolgen van een watermeloenmaag is bloedarmoede. Om bloedarmoede te bestrijden zijn er medicijnen. In ernstige gevallen moet de patiënt bloedtransfusies ondergaan om de gevolgen van bloedarmoede tegen te gaan. Niet alleen de gevolgen van de watermeloenmaag zijn te behandelen, maar ook de watermeloenmaag zelf is te behandelen. Dit kan met behulp van een endoscoop zoals hierboven beschreven, maar soms is operatief ingrijpen noodzakelijk. Men verwijdert dan een deel van de maagwand en hierdoor wordt de maag verkleind. Dit is een ingrijpende operatie die niet zonder gevolgen is. Men loopt bijvoorbeeld het risico op het dumpingsyndroom, waarover hier meer te lezen is.