Angststoornis, wat is dit precies?

Een angststoornis, wat is dat precies, hoe herken je het en wat is er tegen te doen? Wanneer je mensen vertelt dat je lijdt aan angststoornis dan hebben deze mensen in de meeste gevallen meteen hun mening klaar. Reacties die je dan kan krijgen zijn vaak: "stel je niet aan, er is niks aan de hand" of "Ik begrijp niet waar je je druk om maakt". Wat is een angststoornis precies en waar komt het vandaan?

Wat een angststoornis inhoudt

Vraag willekeurige personen naar de definitie van een angststoornis en je krijgt veelal eenzelfde soort omschrijving. Mensen doen er vaak een beetje lacherig over. Wanneer je geen last hebt van een angststoornis kan je je niet voorstellen hoe groot het probleem is voor de persoon die eronder lijdt.

Angst is één van de gevoelens die bij levende wezens behoort. Angst zorgt ervoor dat je bij dreigend gevaar klaar staat om te vluchten, je zintuigen worden scherper en je gaat sneller denken. Angst is dan ook een hele belangrijke emotie. Zonder angst zou je in sommige situaties in principe dan ook dieper in de problemen kunnen raken. Bij mensen met een angststoornis gaat dit alleen een stuk verder. De angst komt niet alleen wanneer de situatie daarom vraagt maar is er veel vaker. Mensen met een angststoornis ervaren een veel intenser gevoel van angst dan mensen zonder deze stoornis. Daarnaast blijft de angstaanval lang aanhouden. Veel mensen met een angststoornis hebben dagelijks een gevecht met de angstgevoelens waardoor hun normale dagelijkse leven eronder lijdt.

Mensen met een angststoornis maken zich vaak grote zorgen om dingen waar je helemaal niet bang voor hoeft te zijn. Denk hierbij aan situaties op het werk of met betrekking tot het gezin, kinderen, financiële zaken, gezondheid, de toekomst en nog veel meer. Er is dan eigenlijk geen werkende rem waarop de persoon kan trappen om de angst een halt toe te roepen.

Oorzaak van een angststoornis

Hoe een angststoornis precies ontstaat is niet precies bekend maar er zijn wel enkele zaken waarvan bekend is dat deze van invloed zijn op het ontstaan van een angststoornis.

Ervaringen in het verleden

Hoe je met angst omgaat wordt deels bepaald hoe je dat jezelf hebt aangeleerd. Heb je in het verleden één of meerdere situaties meegemaakt waarin je erg bang bent geweest en hoe heb je daarop gereageerd? Ben je als kind in een veilig huis opgegroeid of heb je slechte ervaringen gehad waardoor je toen al vaak bang was? Hoe je met dit soort zaken omgegaan bent op dat moment lijkt van toepassing te zijn op de huidige situatie.

Erfelijk

Het lijkt erop dat angst ook erfelijk bepaald is. In sommige families komt angst vaker voor. De kans op een angststoornis is dan ook groter.

Neurotransmitters

Neurotransmitters zijn stoffen die bij iedereen voorkomen in het bloed en het zenuwstelsel. Waarschijnlijk wordt de angst deels bepaald door deze stoffen.

In de volgende gevallen komen angststoornissen vaker voor

Er zijn een aantal dingen aan te geven waarbij angststoornissen vaker voor komen. Een aantal van deze punten zijn bijvoorbeeld bij mensen die iets erg traumatisch hebben meegemaakt, mensen met verslavingsproblemen, mensen die depressief zijn of zijn geweest, mensen zonder werk of die erg onzeker van zichzelf zijn. Er zijn meer zaken van toepassing maar dit geeft wel een idee over de persoon met een grotere kans op deze stoornis.

Hoe herken je een angststoornis?

De symptomen van een angststoornis komen wel aardig overeen met hoe mensen zich voelen die overspannen zijn. Denk hierbij aan altijd piekeren, snel geïrriteerd raken, slechte concentratie, rusteloos, erg moe zijn en slecht slapen.

Op momenten dat de angst toeslaat kunnen er meerdere dingen ervaren worden. Deze zijn vaak erg heftig en daardoor ook weer extra beangstigend voor de persoon in kwestie. Het rijtje: "Hartkloppingen, duizelig, zweten, benauwd of drukkend gevoel op de borst, hoofdpijn, flauw vallen, misselijk, maagpijn, tintelingen in handen en voeten, het gevoel hebben dat je 'zweeft' of zelfs overgeven. Daarnaast kan het in ernstige gevallen voorkomen dat mensen echt de controle over zichzelf kwijtraken.

Mensen met een angststoornis vermijden ook vaak de situaties waar ze bang voor zijn of waarbij ze niet helemaal zeker zijn van hun zaak. Daarnaast krijgen mensen vaak vluchtneigingen. Het probleem hierbij is dat mensen nogal eens vluchten in drank of drugs.

Hoe ga je om met je angststoornis?

Loop niet weg voor je angst

Wanneer je, zoals hierboven is aangegeven, blijft vluchten voor je angsten wordt dit vluchtgedrag of de angst absoluut niet minder. Waarschijnlijk zal dit zelfs verergeren. Doordat je bang bent voor een situatie en je ervoor weg loopt doe je dit iedere keer makkelijker waardoor je alleen maar verder van de oplossing af gaat. Belangrijk in deze is om niet te vluchten maar je angst in de ogen kijkt. Gedachten van angst en vluchten overheersen op dat moment. Pak die gedachten beet en probeer ze heel bewust te relativeren. Ga bij jezelf te rade waarom je bang bent in die situatie. Dit is heel zwaar in het begin en je zult er zeker voor weglopen maar als je dit in alle angstsituaties doet zal dit op den duur beter gaan. Een angstaanval kan soms wel 60 tot 90 minuten aanhouden. Wanneer je dit weet kan je ook weer proberen na te denken over je angst want je weet dat de angst niet blijft. Of probeer in deze tijd dingen te doen waar je rustig van wordt zoals wandelen, lezen, mensen bellen.

Noteren van situaties

Zorg ervoor dat je altijd een notitieblokje en een pen bij je hebt. Wanneer je een angstaanval hebt (gehad) schrijf dan precies op wat de situatie was, waarom je er bang voor was, hoe je hebt gereageerd in die situatie, waar dacht je precies aan, wat voelde je precies. Deze aantekeningen kun je later bekijken en nadenken over de situatie en jezelf afvragen waarom je nou zo bang bent geweest. Dit valt ook weer onder het punt dat je niet weg moet lopen voor je angst.

Hoe nu verder met je angststoornis?

Stap 1 is ga naar je huisarts! De huisarts kan samen met jou gaan werken naar een oplossing. In veel gevallen worden medicijnen voorgeschreven. Met alleen medicijnen neem je niet de oorzaak weg dus het is in de meeste gevallen ook aan te raden om in gesprek te gaan met een psycholoog. Deze kan je helpen om de oorzaak van je angsten te achterhalen en te werken aan het overwinnen van de angst. Of de behandeling bestaat uit medicijnen, gesprekken met een psycholoog of een combinatie daarvan moet blijken uit de behandeling.

Belangrijk bij het omgaan met je angsten is zeker door er niet voor weg te lopen. Ga de confrontatie met je angsten aan en probeer heel bewust te beredeneren waarom je bang bent voor die situatie. Achteraf zal je dan zeker beseffen dat deze angst niet nodig is geweest, al kan het een tijd duren voor je dat punt bereikt.