Hartafwijking: mitralis prolaps (een verwijde hartklep)

Ons hart zorgt ervoor dat alle delen van het lichaam worden voorzien van zuurstof en voedingsstoffen. Het hart bestaat uit 4 holten, die worden gescheiden door kleppen. Een van de hartkleppen is de mitralisklep. Als deze zich verwijd en daardoor niet meer goed kan sluiten, stroomt er bloed terug. Als deze klep sterk verwijd is, spreekt men van mitralis prolaps. Dit kan zorgen voor allerlei klachten zoals vermoeidheid, duizeligheid en hartkloppingen. Wat houdt deze hartafwijking precies in en wat zijn de symptomen?

De werking van het hart

Het hart is een spier die van binnen hol is en bij volwassenen de grootte heeft van een gebalde vuist. Het pompt bloed door het lichaam en voorziet hiermee alle weefsels van zuurstof en voedingsstoffen. Het zuurstofarme bloed wordt naar de longen gepompt om weer opnieuw te voorzien van zuurstof. Globaal is het hart opgebouwd uit boezems, kamers en hartkleppen.

Boezems en kamers

De 2 bovenste ruimtes in het hart zijn de rechterboezem en linkerboezem en de 2 onderste holten zijn de rechterkamer en linkerkamer. De kamers worden ook wel ventrikels genoemd. De boezems ontvangen het bloed afkomstig uit het lichaam. De linkerboezem ontvangt zuurstofrijk bloed dat afkomstig is uit de longen. De rechterboezem ontvangt zuurstofarm bloed uit de rest van het lichaam. Vanuit de boezems wordt het bloed naar de kamers gepompt. De linkerkamer pompt het zuurstofrijke bloed via de lichaamsslagader de aorta het lichaam in. De rechterkamer pompt het zuurstofarme bloed naar de longen.

Hartkleppen

De holten in het hart worden gescheiden door middel van kleppen. De klep tussen de linkerboezem en linkerkamer is de mitralisklep. Bij elke hartslag opent en sluit deze klep zich. In de linkerboezem komt het zuurstofrijke bloed uit de longen binnen. Via de openstaande mitralisklep stroomt het vervolgens naar de linkerkamer. Dan sluit de klep zich en opent de aortaklep zich om het bloed naar het lichaam te transporteren.

Mitralisklep prolaps

Als de mitralisklep sterk verwijd is, wordt het een mitralisklep prolaps genoemd. Prolaps is de medische benaming voor verwijding. Nu de klep niet meer goed kan sluiten, zal het als gevolg van een samentrekking van het hart niet goed sluiten, waardoor er bloed terugstoomt naar de linkerboezem. Meestal gaat het om kleine hoeveelheden bloed, waardoor het soms lange tijd duurt voordat er achterhaald wordt wat het probleem is.

Klachten

Vaak zijn er nauwelijks tot geen klachten bij een mitralisklep prolaps. Meestal ontstaan er symptomen zoals vermoeidheid, hartkloppingen, duizeligheid, migraine, lage bloeddruk, lichte hartritmestoornissen. Soms is er een pijn op de borst te voelen en krijgt iemand last van angstaanvallen. Vermoeidheid is de meest voorkomende klacht omdat er op minder effectieve wijze zuurstofrijk bloed het lichaam in gepompt wordt. De vermoeidheid is vooral merkbaar tijdens inspanning zoals sporten omdat je spieren dan extra zuurstof nodig hebben. Er kunnen onevenwichtigheden in het deel van het zenuwstelsel dat de hartslag reguleert, het autonome zenuwstelsel.

Behandeling

Meestal is een mitralisklep prolaps een onschuldige aandoening. De hartkloppingen kunnen geen kwaad en meestal zijn er geen duidelijke symptomen. Mocht de aandoening toch problemen geven, kan er gekozen worden voor bijvoorbeeld bèta-blokkers om het versnelde hartritme te vertragen of antibiotica in geval van een acute reuma. Bèta-blokkers zijn bepaalde middelen die onder andere worden toegepast bij een hoge bloeddruk, bepaalde hartklachten en een verhoogde oogdruk. In een klein aantal gevallen zijn de hartritmestoornissen een aanleiding om nader onderzoek te doen en te behandelen.

Diagnose

Als de arts met een stethoscoop op de borst luistert, kan er een afwijking gehoord worden. Er is een klikgeluid waarneembaar dat al snel na het passeren van de linkerboezem begint. Dit is een klikgeluid dat veroorzaakt wordt door tegendruk van de mitralisklep. Dit duidt op het teruglekken van het bloed naar de linkerkamer. Omdat deze niet goed sluit is er een soort ruisend geluid te horen als het bloed terugstroomt, direct na het klikgeluid van de klep.

Verder kan er een diagnose gesteld worden door middel van een echocardiografie. Dit is de meest gangbare test om tot de diagnose te komen. Door middel van een 24-uurs Holter monitor kan er gedurende deze tijd een opname gemaakt worden van het hartritme. Ondertussen kan de patiënt gewoon zijn dagelijkse handelingen uitvoeren. Soms wordt er besloten deze registratie voor een langere periode uit te voeren, soms wel voor een periode van enkele weken. Het kan zijn dat er soms dagen voorbij gaan zonder dat er afwijkingen zijn in het hartritme.