Depressie en slaapstoornissen
Een depressieve persoon lijdt vaak aan slapeloosheid. Toch komt het niet zelden voor dat personen een overmatige slaapbehoefte hebben en 12 tot 14 uur per dag slapen. We spreken dus liever over "slaapstoornissen".
Slapeloosheid
97 % van depressieve patiënten die een huisarts raadplegen lijden aan
slapeloosheid. Vaak is dit ook de eerste klacht en het eerste teken van een
beginnende depressie. Slecht slapen ver- hoogt de vermoeidheid die op haar beurt het leven van de gedeprimeerde verzwaart. Daardoor gaat hij steeds meer piekeren, hetgeen hem uit zijn slaap houdt, zodanig dat hij geleidelijk aan in een vicieuze cirkel terechtkomt.
Deze vicieuze cirkel moet uiteraard doorbroken worden. Voor men naar slaappillen grijpt, moet men nagaan om welk type
slapeloosheid het gaat want niet alle slaapstoornissen worden veroorzaakt door depressie.
Heel wat andere ziekten gaan eveneens gepaard met dit symptoom. De slapeloosheid, eigen aan de depressie, vertoont twee belangrijke aspecten:
- laattijdig inslapen.
- veelvuldig ontwaken tijdens de nacht en meer in het bijzonder een vroegtijdig ontwaken 's morgens, gepaard gaande met angstcrisissen.
Opgelet: Men moet zich niet inbeelden dat elk ontwaken in de vroege ochtenduurtjes een teken is van beginnende
depressie. Bewijs daarvan zijn de ochtendtypes die fit en monter het bed uitwippen bij het krieken van de dag. Het is dus ook een zaak van
bioritme. De angstcrisis bij het vroegtijdig ontwaken is daarentegen wel een ernstig alarmteken.
Ovematige slaapbehoefte
We spreken van
hypersomnie (overmatige slaapbehoefte) wanneer de slaapduur hoger ligt dan tien uren. Ook hier moeten we voorzichtig zijn: elke hypersomnie is niet noodzakelijk een symptoom van depressie.
Hypersomnie kan immers ook andere oorzaken hebben:
- tijdelijke oorzaken zoals verandering in levensgewoontes.
- gebruik van bepaalde geneesmiddelen en alcohol.
- bepaalde ademhalingsstoornissen.
De depressieve persoon die zijn slaaptijd (van 10 tot 14 uur soms) verlengt, tracht in de eerste plaats door te slapen op krachten te komen omdat hij zich inbeeldt dat lang slapen een remedie is voor zijn enorme vermoeidheid: dat is onjuist. Zijn slaap wordt immers verstoord en is dus niet verkwikkend.
Daarnaast probeert hij vooral te ontsnappen uit een pijnlijke realiteit die hij niet kan aanvaarden of waarop hij geen vat heeft. Daarom koestert hij zich in zijn slaap. Kortom, het is niet de kwantiteit van de slaaptijd die telt maar wel de kwaliteit. Sommige mensen slapen slechts enkele uren per nacht en toch blijven ze fit. Denken we maar aan de beroemde Britse politicus Winston Churchill en Thomas Edison, de uitvinder: zij hadden genoeg met vier uurtjes slaap.