Ziekte van Ménière

De ziekte van Ménière werd beschreven door de Franse KNO-arts Prosper Ménière. Hij ontdekte dat beschadiging aan het binnenoor zorgt voor symptomen als duizeligheid, misselijkheid en oorsuizen. Vaak is er sprake van gehoorverlies dat met het verstrijken van de jaren erger wordt. De andere symptomen worden dan juist minder. De oorzaak is vaak stress of gebruik van cafeïne. De behandeling is niet altijd even makkelijk.

Het binnenoor

Het oor bestaat uit het binnenoor, het middenoor en het buitenoor. Het buitenoor is het zichtbare gedeelte: de oorschelp en de gehoorgang. Het middenoor bevat de drie gehoorbeentjes. Het binnenoor bestaat uit het slakkenhuis. Het slakkenhuis zit aan de gehoor-en evenwichtszenuw vast (nervus vestibulocochlearis). Deze vertakt in de gehoorzenuw (nervus acusticus) en de evenwichtszenuw (nervus vestibularis).

Ziekte van Ménière

De ziekte van Ménière is een aandoening van het binnenoor, waarbij er voornamelijk duizeligheid en misselijkheid optreedt. Het binnenoor werkt niet naar behoren. De ziekte verloopt in aanvallen. Vaak komt de ziekte vanaf de leeftijd van 40 jaar voor. Meestal begint deze tussen het 40e en 50e levensjaar. Bij jonge mensen komt de ziekte van Ménière ook voor, maar in mindere mate. Het maakt niet uit of het om mannen of vrouwen gaat: de ziekte komt bij beiden groepen even vaak voor. Het karakter van de persoon wordt mogelijk in verband gebracht met de ziekte. Over het algemeen komt de ziekte aan één oor voor, in 20 procent van de gevallen zal ook het andere oor getroffen worden.

Oorzaken

Nog steeds is onduidelijk wat de precieze oorzaak is. Het karakter lijkt een rol te spelen. Mensen die zorgzaam, perfectionistisch en verantwoord zijn, krijgen eerder met deze ziekte te maken. Duidelijk is dat er een verstoring in het binnenoor optreedt. Het vocht in het slakkenhuis werkt niet goed. Waarschijnlijk zijn het gebruik van alcohol en cafeïne medeveroorzakers. Ook stress of zware inspanning schijnt een rol te spelen. Daarnaast kan slaaptekort de ziekte veroorzaken. Gedacht wordt dat een combinatie van bovenstaande de ziekte eerder uitlokt. Wel is duidelijk dat bovenstaande factoren in ieder geval een trigger is voor nieuwe aanvallen.

Symptomen

De symptomen komen aanvalsgewijs voor. Dit zijn: duizeligheid, misselijkheid met soms braken. Daarnaast komt eenzijdig oorsuizen voor. Geluiden uit de omgeving kunnen metaalachtig klinken, maar het kan ook klinken alsof men zich onder water bevindt. Lawaai wordt eerder als hinderlijk ervaren. Het gehoor is verminderd. Vaak gaat het om eenzijdige gehoorvermindering. De hartslag is soms vertraagd. Daarnaast kan de patiënt bleek zien en kan er spontane diarree optreden. Oogsidderen komt ook voor.

Een aanval zal in het begin van de ziekte vele uren in beslag nemen. Na verloop van tijd zwakt de ziekte af, en duurt een aanval nog maar enkele minuten. Na verloop van tijd merkt de patiënt nauwelijks nog iets van een aanval. Het vaakst komen de aanvallen voor in periodes van rust, met name vlak voor het slapen gaan of tijdens de slaap. Tussen de aanvallen door is er vrij weinig aan de hand, wel kan er een zweverig gevoel blijven bestaan.

Behandeling

De ziekte zal met de tijd minder ernstig worden. De meeste symptomen verdwijnen of verminderen, het gehoorverlies is wel blijvend. Zelden zal dit tot volledige doofheid van het oor leiden. Vaak zal dit met de jaren verslechteren. Wanneer er verdenking op de ziekte van Ménière bestaat, zal er eerst een onderzoek worden uitgevoerd. Over het algemeen kan gezegd worden dat er sprake is van de ziekte van Ménière wanneer er gehoorverlies, duizelingen en oorsuizen optreedt. Toch kunnen ook andere ziekten deze symptomen veroorzaken. Vaak zal de arts diverse testen uitvoeren om de diagnose te kunnen stellen.

Behandeling bestaat vooral uit het vermijden van triggers zoals stress, spanning, gebruik van alcohol en cafeïne. Soms wordt behandeling door een psycholoog aangeraden, om stress of angsten te vermijden. Tegen duizeligheid en misselijkheid kunnen medicijnen worden voorgeschreven. Deze verminderen de klachten. Ook kunnen er vaatverwijdende middelen worden voorgeschreven. Soms worden er plastabletten voorgeschreven, zodat overtollig vocht uit het lichaam verdwijnt. Een zoutarm dieet is hierbij van belang. In ernstige gevallen kan de gehoorzenuw worden doorgesneden. De duizeligheid verdwijnt, maar het oor zal dan totaal doof zijn.

Prosper Ménière

Prosper Ménière werd in Frankrijk geboren, in het jaar 1799. Hij hield zich bezig met de geesteswetenschap. Hij hielp mee bij het doofstommen-instituut. Hij onderzocht gehoorverlies als gevolg van beschadiging van het binnenoor. Dit leidde uiteindelijk tot erkenning van de ziekte van Ménière. Prosper overleed in 1862. Prosper schreef zijn eigen achternaam als "Ménière", terwijl zijn zoon de spelling "Méniere" gebruikte.