Ziekte van Buerger: symptomen, diagnose en behandeling
Op het moment dat slagaders chronisch ontstoken zijn spreken we van de ziekte van Buerger. Deze aandoening komt vooral bij rokers voor. De ontstekingen treden op in de benen en armen en leiden er toe dat de toevoer van bloed achteruit gaat. Er stroomt dan minder zuurstof naar het einden van de ledematen, de vingers en de voeten. In het ergste geval leidt de ziekte van Buerger tot het amputeren van één of meerdere ledematen.
Symptomen
- Pijnlijke tenen en vingers
- Vingers en tenen worden rood/blauw
- Pijn in handen en voeten, deze pijn verergert
- Pijn tijdens lopen in voeten en kuiten
In een later stadium nemen de klachten verder toe. Op de aangetaste huid ontstaan streepvormige verkleuringen. Daaronder is een voelbare pijn zichtbaar. Door het gebrek aan zuurstof kleuren de toppen van de vingers en tenen zwart. Op dat moment is er sprake van necrose, het afsterven van weefsel door een tekort aan zuurstof. Ook kunnen er pijnlijke zweren ontstaan.
Diagnose
De klachten van de ziekte van Buerger komen grotendeelse overeen met de verschijnselen die optreden bij een verkalking van de slagaders. Onderzoeken moeten uitwijzen of er sprake is van de ziekte van Buerger of van slagaderverkalking. Er worden verschillende onderzoeken gedaan om tot een diagnose te komen.
Angiografie
Via een angiografie kunnen afwijkingen in de bloedvaten zichtbaar gemaakt. Deze methode brengt vernauwingen, verwijdingen en abnormale verbindingen tussen de bloedvaten in beeld. In de bloedvaten wordt een katheter (slangetje) ingebracht via een slagader in de pols of in de lies. Via een holle naald gaat de katheter in het bloedvat. Via het slangetje wordt contrastvloeistof ingespoten. Op röntgenbeelden kunnen de slagaders daarna in kaart worden gebracht.
Biopt
Naast het in beeld brengen van de bloedvaten zal een arts ook een biopt afnemen uit een ontstoken slagader. Het weggehaalde weefsel wordt onder de microscoop verder onderzocht. Vaak maakt de arts gebruik van een Dopplerapparaat waarmee via een echo de slagader in beeld wordt gebracht. De ingreep gebeurt poliklinisch.
Behandeling
Stoppen met roken
Patiënten met de ziekte van Buerger dienen te stoppen met roken. Daardoor verdwijnen de ontstekingen in de slagaderen vanzelf. Wie toch doorrookt loopt het risico op verdere uitbreiding van de ontstekingen, waardoor ook andere slagaders ontstoken raken. Hierdoor gaat er nog minder zuurstof naar het uiteinden van de ledematen, waardoor vingers en tenen zwart worden. Als er necrose optreedt zullen er in het ergste gevallen vingers en tenen moeten worden geamputeerd. In zeldzame gevallen moet een hele hand of een hele voet worden verwijderd. Indien een patiënt die lijdt aan de ziekte van Buerger opnieuw begint met roken, raken slagaderen vanzelf opnieuw ontstoken.
Medicatie
Er bestaan verschillende soorten medicatie om de ziekte van Buerger te bestrijden. De dokter schrijft in de meeste gevallen ontstekingsremmende medicijnen vooral, zoals aspirine, indomethacine en ibuprofen. Om het stollen van bloed tegen te gaan volgt een recept voor marcoumar. Het middel adalat voorkomt dat vaten verder gaan verwijden. In sommige gevallen grijpt de arts naar het medicijn iloprost. Dit is een vaatverwijdend middel dat alleen via het infuus wordt toegediend in het ziekenhuis. Iloprost zorgt ervoor dat het bloed minder stroperig wordt en dat de doorstroming van bloed wordt verbeterd.
Operatie
In zeldzame gevallen worden patiënten met de ziekte van Buerger geopereerd. Zij kregen dan een bypass aangelegd of een sympathectomie. In dat laatste gevallen snijdt de chirurg de zenuwstreng met een vaatverwijdende uitwerking door. Bij een bypassoperatie wordt een ader uit het lichaam gehaald. Van deze ader maakt de chirurg een omleiding om de vernauwing heen.
Oorzaak
De ziekte van Buerger is een zeldzame aandoening. Het is duidelijk dat in veruit de meeste gevallen roken de oorzaak is. Daarnaast is de ziekte van Buerger waarschijnlijk erfelijk. Patiënten zijn mogelijk gevoelig voor een auto-immuunrespons die de ziekte oproept. Hierbij maakt het lichaam antilichamen aan die de slagaders in het eigen lijf aanvallen. De ziekte van Buerger treedt vooral op bij mannen en treft in de meeste gevallen personen in de leeftijd van twintig tot veertig jaar oud.