Geneesmiddelen en medicijnen

Hoe werken geneesmiddelen, hoe kunnen ze toegediend worden, wat voor namen hebben geneesmiddelen, wat zijn toxische reacties en nog veel meer vragen worden in dit artikel beantwoord. Kortom: van alles over geneesmiddelen en medicijnen!

De naamgeving van geneesmiddelen

Ieder geneesmiddel heeft eigenlijk 3 namen, namelijk een chemische naam, een stofnaam en een merknaam.

Chemische naam

De chemische naam van een geneesmiddel is een nauwkeurige beschrijving van de chemische samenstelling van het geneesmiddel en een beschrijving van de rangschikking van de atomen in het middel. Het is dan ook een hele lastige, lange naam.

Stofnaam

De stofnaam is een internationaal geaccepteerde naam die is afgeleid van de chemische naam, bijvoorbeeld paracetamol.

Merknaam

Iedere producent verzint een merknaam voor zijn medicijn, hier vraagt hij ook het octrooi op aan.

De toediening van geneesmiddelen

Geneesmiddelen kunnen op veel verschillende manieren toegediend worden, ik behandel hier 4 manieren;

Sublinguale toediening

Via het slijmvlies in de mond wordt het medicijn snel opgenomen in de bloedbaan. Groot voordeel van deze manier van toediening is dat het niet eerst langs de lever moet voor het zijn doel bereikt. In de lever wordt namelijk al een groot deel van het medicijn afgebroken en daarna is de concentratie dus lager.

Rectale toediening

Via het rectum, de anus. Dit heeft dezelfde voordelen als de sublinguale toediening.

Toediening via de dunne darm

Toediening van geneesmiddelen via de dunne darm heeft als voordeel dat het ook kan gebeuren als iemand erg misselijk ofzo is, maar als nadeel is het zo dat het geneesmiddel eerst de lever passeert en dus al voor een groot deel te vroeg afgebroken wordt.

Toediening via het maagslijmvlies

Dit heeft dezelfde voor- en nadelen als toediening via de dunne darm.

Biotransformatie

Zoals ik hierboven al schreef, wordt een groot deel van het geneesmiddel in de lever afgebroken. Dit gebeurt door biotransformatie. Dit houdt in dat de, meestal lipfiele (dus graag bindend aan vet), medicijnen omgezet worden in hydrofiele (graag bindend aan water) medicijnen. Dan kunnen ze niet meer opgenomen worden in weefsels of in je vetlaagje, maar wel afgescheiden via urine of gal.

Toxische reacties

Een geneesmiddel kan, in de verkeerde concentratie, toxisch worden, dus giftig. Dit kan op 3 manieren gebeuren;

Acute toxiciteit

Door plotselinge toediening van een te hoge hoeveelheid van een geneesmiddel.

Subacute toxiciteit

Uren of enkele dagen lang krijgt iemand een stof toegediend die bij éénmalig contact geen schade veroorzaakt, maar bij te lange toediening bij sommige patiënten (bijvoorbeeld nier- of leverpatiënten) wel.

Chronisch

Als iemand herhaaldelijk in contact komt met een stof die sneller opgenomen wordt in het lichaam dan weer uitgescheiden, hoopt de concentratie zich op en kan deze heel dodelijk zijn. Bijvoorbeeld vroeger bij loodgieters, toen nog niet bekend was dat lood niet gezond was.

Interactie tussen geneesmiddelen

Als iemand verschillende geneesmiddelen tegelijk gebruikt kunnen deze op 3 verschillende manieren interacteren met elkaar;

Additieve interactie

De totale werking van de 2 medicijnen samen is hetzelfde als de som van de werking van de medicijnen apart.

Antagonistische interactie

De totale werking van de 2 geneesmiddelen is kleiner dan de werking van beide geneesmiddelen afzonderlijk.

Potentiërende interactie

De totale werking van 2 medicijnen bij elkaar is groter dan de som van de werking van beide medicijnen afzonderlijk.