Polio (poliomyelitis)

Poliomyelitis (polio) behoort tot de zgn. aërogene virusinfecties. Veel virussen hebben een redelijke doch kortdurende overleving in de lucht. Ze bevinden zich in microscopisch kleine druppels en kunnen aanleiding geven tot zogenaamde luchtweginfecties indien deze 'besmette' druppels door anderen worden ingeademd.

Poliomyelitis

Poliomyelitis anterior acuta staat in de volksmond bekend onder de naam polio of kinderverlamming. Het is een ontsteking van het ruggenmerg ten gevolge van een infectie met het poliovirus. (Grieks: polio=grijs, myelitis=ontsteking van het ruggenmerg). Het is een ontsteking van de grijze stof in het ruggenmerg. Veruit de meeste besmettingen verlopen via het maag-darmkanaal. In riool- en oppervlaktewater kunnen de virussen zich lange tijd handhaven. Besmetting vindt dan ook van daaruit plaats.

Symptomen

Na een incubatietijd van een tot twee weken ontstaan gastro-intestinale verschijnselen die sterk lijken op een zomergriep of buikgriep. Het verloop is verder meestal goedaardig en patiënten genezen zonder restverschijnselen. Verlammingsverschijnselen treden slechts bij een deel (minder dan 1%) van de infecties op. Gezien de ernstige gevolgen van dit laatste is dit echter bij de meeste mensen in herinnering gebleven.

Vóórkomen en vaccinatie

Sinds de invoering van het DKTP-vaccin (difterie-kinkhoest-tetanus-polio) komt kinderverlamming nog slechts zeer sporadisch voor, vooral in groepen die om religieuze of andere redenen niet deelnemen aan het vaccinprogramma.
Na vaccinatie of het doormaken van de ziekte bestaat een levenslange immuniteit

Behandeling en complicaties

Behandeling van een poliomyelitis is niet mogelijk. Vaak blijven (ernstige) neurologische restverschijnselen achter na het doormaken van de ziekte.

Polio in Nederland

In 1978 was er in Nederland een polio-epidemie op de Veluwe (vooral in de dorpen Elspeet, Nunspeet, Uddel en Staphorst) waarbij meer dan 100 personen besmet raakten. De laatste polio-epidemie in Nederland was in 1992 in Streefkerk. Bij alle polio-uitbraken in Nederland waren de lijders om religieuze redenen niet ingeënt: ("God brenge over mij uit wat Hij over mij bescheiden heeft"). Ook waren deze polio-epidemieën het gevolg van groepen niet-gevaccineerde kinderen die bij elkaar in de buurt woonden zodat de kudde-immuniteit niet meer voldoende aanwezig was.