Ziekte van Parkinson: Wat zijn de vroege tekenen?
De Ziekte van Parkinson kent vaak een sluipend begin, waarbij het niet altijd duidelijk is voor de omgeving wat er nu precies aan de hand is. De vroege symptomen van deze neurologische aandoening worden makkelijk over het hoofd gezien. Dit leidt ertoe dat mensen vaak pas in een later stadium de medicatie krijgen die ze nodig hebben. Dit artikel beschrijft de tekenen, waaraan je kunt zien of iemand vroege symptomen van de Ziekte van Parkinson vertoont. Waar moet je precies op letten?
Wat is de Ziekte van Parkinson?
De ziekte van Parkinson is een progressieve neurologische aandoening. De ziekte wordt voornamelijk gekenmerkt door problemen met lichamelijke bewegingen, bekend als' motorische symptomen '. Het meest herkenbare symptoom is het in toenemende maten optreden van tremoren; het trillen of schudden van ledematen. Daarnaast wordt de ziekte ook gekenmerkt door niet-motorische klachten zoals bijvoorbeeld pijn, slaapstoornissen en depressie.
Onze bewegingen worden gecontroleerd door de communicatie tussen de zenuwcellen in de hersenen. Bij gezonde mensen worden de berichten efficiënt vervoerd. Maar bij mensen met de Ziekte van Parkinson worden de berichten verstoord en niet goed doorgegeven aan de spieren. Bij mensen met de Ziekte van Parkinson kan in de hersenen te weinig dopamine worden aangemaakt. Daar er ook samenhang bestaat met andere neurotransmitters, is het toedienen van dopamine niet simpelweg een oplossing voor deze ziekte. Ook verklaart dit de aanwezigheid van niet-motorische symptomen.
Volgens de wereldwijde organisatie voor de Ziekte van Parkinson hebben over de hele wereld gemeten 6,3 miljoen mensen Parkinson's, gelijkelijk verdeeld over alle rassen en culturen. De leeftijd, waarop de eerste symptomen optreden is meestal boven de 60 jaar, maar er wordt geschat dat één op de tien mensen wordt gediagnosticeerd vóór 50-jarige leeftijd. Over het geheel genomen worden iets meer mannen dan vrouwen door de ziekte getroffen. Het is onduidelijk waarom sommige mensen worden getroffen en anderen niet. Onderzoek tast nog in het duister over wat nu precies aanleiding vormt voor deze ziekte om zich te ontwikkelen.
Wat zijn de vroege tekenen van de Ziekte van Parkinson?
Er zijn een aantal waarschuwingssignalen, die kunnen wijzen op aanvang van de Ziekte van Parkinson. De volgende tekenen kunnen een indicator zijn, waarop je alert moet zijn bij oudere mensen in je omgeving:
- Langzamer bewegen dan voorheen
- Toenemende onhandigheid
- Het trillen of schudden van ledematen in een toestand van rust
- Klagen over een stijf gevoel of over pijn
- Struikelen of niet stabiel op de benen staan
- Een handschrift, dat opeens veranderd is
- Depressieve klachten
- Lusteloosheid en gebrek aan energie
Hiernaast kan het zijn dat je bij iemand met vroege symptomen van de Ziekte van Parkinson moeite hebt om wat hij of zij zegt te verstaan doordat diegene moeizaam praat. Ook kan het opvallen dat geuren door de patiënt niet meer worden waargenomen of herkend.
Een goed herkenbaar teken voor familieleden en vrienden is het zogenaamde "masked face"; de persoon mist opeens expessie en uitdrukking in het gezicht. De motorische problemen beginnen vaak aan één kant van het lichaam. Daardoor kan het zijn dat bij het lopen één arm of been niet zo goed meebeweegt.
Wat moet je doen, wanneer je tekenen denkt te herkennen?
Het is zinvol om contact op te nemen met de huisarts, wanneer je meerdere tekenen meent te zien. Net zoals bij bijvoorbeeld dementie is het goed om er tijdig bij te zijn, zodat er ook vroeg medicatie kan worden gegeven. De ziekte is niet te genezen maar wel te remmen en er kan aanzienlijke beperking worden gerealiseerd met verschillende typen medicatie en operatieve ingrepen.
Met name de laatste tijd zijn er ook veel nieuwe ontwikkelingen op het gebied van voeding en beweging, die heilzaam kunnen werken bij Parkinson. Een vroege diagnose is ook hier belangrijk, want de levensstijl lijkt een grote invloed te hebben op verbetering van de klachten.
Een hele belangrijke nieuwe ontdekking is het gebruik van stamceltherapie bij de behandeling van Parkinson. Hierbij worden stamcellen geinjecteerd, die ervoor zorgen dat het lichaam zelf opnieuw in staat is om de benodigde dopamine aan te maken.