Duiken tijdens de zwangerschap

Een veelbewogen onderwerp: duiken tijdens de zwangerschap. Er bestaan immers verhalen van zwangere duiksters die regelmatig gedoken hebben tijdens hun zwangerschap, die een gezond kindje ter wereld brachten. Maar ook bestaan er verhalen waarbij het tegengestelde werd besproken. Is duiken verstandig als je zwanger bent? Wat kunnen precies de gevaren zijn voor de zwangere vrouw, en kan duiken nadelige gevolgen hebben voor een (ongeboren) kind?

Verhoogde zuurstofdruk

Duikers krijgen te maken met verhoogde zuurstofdruk. Een ongeboren kindje heeft nog geen werkzame longen en de zuurstofvoorziening gaat voor 100 procent via het bloed. Dit zorgt ervoor dat sommige dingen die bij ons heel gewoon kunnen, bij een ongeboren kind schade kunnen opleveren. Tijdens de ontwikkeling van een kind kan verhoogde zuurstofdruk afwijkingen aan de ogen ontstaan, waardoor een kind blind kan worden. Door verhoogde zuurstofdruk kan de circulatie van het bloed veranderen, waardoor de kans op een miskraam verhoogd is.

Decompressieziekte

Decompressieziekte (ofwel de duikersziekte) kan zich voordoen bij mensen die zijn blootgesteld aan verhoogde luchtdruk. Wanneer zij in een omgeving met lagere druk komen, kunnen er stikstofbelletjes in het bloed ontstaan. Vrouwen die zwanger zijn, zijn gevoeliger voor decompressieziekte, doordat de bloedstroom van de ongeboren baby anders is dan na de geboorte. De stikstofbelletjes kunnen zich dus gemakkelijker ophopen in het lichaampje van het ongeboren kind. De belletjes kunnen zelfs worden rondgevoerd in het lichaampje van het kind en onherstelbare schade veroorzaken.

Hormonale veranderingen

Hormonale veranderingen kunnen er voor zorgen dat de slijmvliezen van de bijholten en de neus opzwellen. Klaren tijdens het duiken wordt hierdoor een stuk moeilijker worden. De druk in het oor wordt pijnlijk en dit kan tot vervelende situaties leiden, zoals een noodopstijging. Te snel opstijgen (vanwege pijn door het niet kunnen klaren of een andere reden) kan weer decompressieziekte als gevolg hebben.

Duiken tijdens laatste trimester

Hormonale veranderingen en de ontwikkeling van het ongeboren kind vinden voornamelijk plaats in het eerste trimester van de zwangerschap. Dan wordt het lichaam gevormd en na het eerste trimester groeit het voornamelijk. De hormoonhuishouding keert weer terug naar een normale balans en de risico's op een miskraam zijn nihil. Toch zijn er dan ook nog steeds complicaties als een vrouw besluit te gaan duiken. Verhoogde druk op het lichaam van de vrouw kan een vroeggeboorte teweeg brengen. De vliezen kunnen breken door de druk en dit kan leiden tot infecties. Dus hoewel de gevolgen wellicht niet zo ernstig hoeven te zijn, zijn er ook in het tweede en derde trimester van de zwangerschap bepaalde risico's als je als zwangere vrouw besluit te gaan duiken.

Duiken: niet doen

Kortom: er zijn een heleboel redenen waarom je als zwangere vrouw het duiken beter een tijdje kunt laten zitten. De periode waarin je beter niet kunt duiken is niet duidelijk omdat in alle stadia de ontwikkeling van het kind kan worden verstoord. Het advies van alle duikinstanties is dan ook om niet te gaan duiken tijdens je zwangerschap. Wanneer je toch hebt gedoken, omdat je bijvoorbeeld nog niet wist dat je zwanger was, kun je beter een echo laten maken bij een gynaecoloog om te zien of er afwijkingen zijn.