IUI: wat is intra uteriene inseminatie?

Wanneer een zwangerschap uitblijft, ook al heb je het een jaar geprobeerd, en een fertiliteitsonderzoek (of vruchtbaarheidsonderzoek) hebt ondergaan, kan daaruit blijken dat IUI de eerste stap kan zijn in het medische proces om een zwangerschap tot stand te brengen. Maar wat is IUI nu eigenlijk en wanneer kom je hiervoor in aanmerking?

Intra Uteriene Inseminatie

IUI is een afkorting die staat voor Intra Uteriene Inseminatie. IUI is een vruchtbaarheidsbehandeling, waarbij het bewerkte zaad van de man door middel van een katheter rechtstreeks in de baarmoeder van de vrouw wordt gebracht. De bewerking van het zaad van de man vindt plaats in een laboratorium, en daarbij worden de meest optimale zaadcellen er uit gefilterd. Deze worden binnen een zeer kort tijdsbestek ingebracht in de baarmoeder van de vrouw, om zo veel mogelijk kwaliteitsverlies tegen te gaan. Omdat de zaadcellen rechtstreeks in de baarmoeder worden gebracht, hoeven deze niet eerst langs de baarmoedermond en zijn daardoor dichter bij de te bevruchten eicel.

Wanneer kom je in aanmerking voor IUI?

Je komt slechts in aanmerking voor IUI wanneer een fertiliteitsarts dit besluit. Voorafgaande aan dit besluit, zul je een fertiliteitsonderzoek, ook wel vruchtbaarheidsonderzoek genaamd, hebben ondergaan. Uit dit onderzoek zal gebleken zijn dat de eerste stap in de medische behandelingen IUI de beste is.

De medische redenen om in aanmerking te komen voor IUI zijn:

• Onverklaarbare onvruchtbaarheid (minimaal twee jaar geprobeerd om zwanger te worden wat om onduidelijke redenen niet is gelukt)
• Vijandig baarmoederhalsslijm voor de zaadcellen
• Verminderde vruchtbaarheid van de man

De procedure bij de vrouw

Belangrijk bij IUI is dat de zaadcellen op het juiste moment, dus tijdens de eisprong, in de baarmoeder worden gebracht. Het bepalen van het tijdstip van de eisprong is dus een belangrijk gegeven. Om het rijpen van eicellen te stimuleren, de zogenaamde hyperstimulatie, moet je vanaf de tweede dag van je cyclus starten met hormooninjecties. Deze hormooninjecties krijg je bij je apotheek op voorschrift van je gynaecoloog of fertiliteitsarts. Vervolgens starten vanaf de tiende dag de echoscopieen om te bepalen of je rijpe eicellen hebt en hoeveel. Dit vergt enige flexibiliteit van de vrouw, omdat het kan gebeuren dat je enkele dagen achter elkaar naar het ziekenhuis moet komen voor het maken van echo's. Wanneer er 1 a 2 rijpe eicellen zijn gevonden, krijg je een injectie met Pregnyl. Deze injectie wordt circa 24 uur voor de behandeling gegeven en vaak moet je dit, net als de hormooninjecties, zelf thuis doen.

Wanneer er meer dan twee rijpe eicellen (ook wel follikels genaamd) gevonden worden, of wanneer de rijpe eicellen een bepaalde grootte overstijgen, zal de IUI-behandeling niet plaatsvinden. Dit omdat bij meerdere rijpe eicellen het risico op een meerlingzwangerschap te groot is (vanaf drielingen zijn de medische risico's voor moeder en kinderen erg groot) en bij te grote eicellen, het zogenaamde overstimulatiesyndroom kan optreden. Dit syndroom kan voor ernstige schade aan de eierstokken zorgen.

De inseminatie vindt plaats 24 uur na de Pregnyl-injectie.In het ziekenhuis wordt met een katheter het bewerkte zaad van de man rechtstreeks in de baarmoeder gebracht. De ingreep is zo goed als pijnloos en vaak kun je direct na je ziekenhuisbezoek al je activiteiten hervatten, alhoewel het aan te raden is om twee dagen rustig aan te doen.

De procedure bij de man

Wanneer bij de vrouw geconstateerd is dat de IUI-behandeling plaats kan vinden, dus dat er een juist aantal rijpe eicellen is gevonden, dan moet de man zorgen dat hij een potje met zaadcellen in het ziekenhuis brengt. Dit moet zo snel mogelijk na de zaadlozing gebeuren, want hoe meer tijd er verstrijkt hoe slechter de kwaliteit van het zaad wordt. In het ziekenhuis zal zo snel mogelijk het zaad zodanig bewerkt worden dat de meest optimale zaadcellen er uit gefilterd worden. Meest optimaal wil in dit geval zeggen de snelste, beweeglijkste en dus kwalitatief beste zaadcellen.

Na de procedure

Na de IUI-behandeling is het afwachten of je zwanger bent geraakt. Soms vraagt het ziekenhuis je enkele tijd na de inseminatie langs te komen om bloed te laten prikken. Dit kan zijn omdat men het niveau van Progesteron wil bepalen. Progesteron is een hormoon wat na je eisprong wordt aangemaakt en hiermee kan bepaald worden of je daadwerkelijk een eisprong hebt gehad.

Ben je na de IUI-behandeling niet zwanger geraakt, dan zal in principe direct de volgende maand al weer een nieuwe poging ondernomen kunnen worden. De meeste ziekenhuizen in Nederland hanteren een maximum van zes IUI-behandelingen per stel. De kans om met een IUI-behandeling zwanger te raken, is relatief laag, namelijk 5 tot 10 %. Na zes behandelingen is 30 tot 40 procent van de stellen zwanger.